Family Systems Theory

traditionele individuele therapie heeft de neiging om zich op een lineaire manier te concentreren op problemen, dat wil zeggen, ‘event’ a veroorzaakt ‘probleem’ B. De geschiedenis van het probleem wordt onderzocht, om te begrijpen wat het probleem heeft veroorzaakt en te identificeren wat nodig is (tekort) om een persoon vooruit te laten gaan.
Family systems theory, in vergelijking, bekijkt problemen op een meer circulaire manier, gebruikmakend van wat een ‘systemisch perspectief’wordt genoemd., Zowel A als B worden gezien in de context van een relatie, waarin elk de ander beïnvloedt (de dynamiek van de relatie). Het begrijpen van problemen vereist de beoordeling van patronen van interacties, met een nadruk op wat er gebeurt, in plaats van waarom.
Deze benadering benadrukt het bidirectionele karakter van relaties, en verwijdert zich van het beschuldigen van een persoon voor de dynamiek (met uitzondering van misbruik relaties, waar de verantwoordelijkheid duidelijk bij de dader ligt)., symptomatisch gedrag wordt gezien als het gevolg van het onderling gerelateerde gedrag van alle familieleden. Om een beter inzicht te krijgen in de situatie van een jongere, wordt hun gedrag daarom onderzocht in de context van hun gezinssysteem, in plaats van geïsoleerd. De focus ligt op het patroon van dynamiek binnen het gezinssysteem van een jongere, inclusief het effect van het gedrag van de jongere 1.

Wat beïnvloedt familiedynamiek?,g gebruik, geestelijke gezondheidsproblemen, andere handicaps

meer dan één kant van het verhaal

familie therapie benaderingen beschouwen dat er vele versies van een familie verhaal., Elke persoon in een familie-eenheid heeft zijn eigen perspectief over kwesties die conflict veroorzaken in een familie en elk perspectief wordt gezien door familie therapeuten als zowel legitiem en gebrekkig 2.
er is een poging om ‘of/of’ dichotomieën te overstijgen, en in plaats daarvan het idee van ‘zowel/als’te omarmen. Dit betekent dat wanneer er twee verschillende theorieën of ideeën (of verhalen) over wat er gebeurd is, er geen verplichting is om een te verwerpen, maar in plaats daarvan om beide te zien als twee zijden van de ene munt.

Het ene kan niet bestaan zonder het andere, en het ene geeft betekenis en contrast met het andere., Uiteraard gaat dit uit van goodwill van de kant van de betrokkenen; liegen en/of manipulatief gedrag vereist een andere aanpak.
wanneer u met een jongere praat over de dynamiek van het gezin, is het belangrijk om in gedachten te houden dat andere familieleden verschillende perspectieven en interpretaties van gebeurtenissen en gedragingen kunnen hebben. De Betekenis die aan Gedrag wordt gegeven is de persoonlijke waarheid voor iemand, en niet de ware betekenis. Het perspectief van elk familielid is op zichzelf geldig. ³.,
Het is belangrijk om een verscheidenheid aan mogelijke waarheden vast te houden, terwijl we doorgaan met het verkennen van patronen en mogelijke manieren om vooruit te komen. Het begrijpen van de patronen die het probleem in stand houden, met inbegrip van de patronen van communicatie en taal die worden gebruikt om het probleem te bespreken, stelt de werknemer in staat om percepties van gebeurtenissen uit te dagen. In de meeste gevallen, familieleden hebben onderliggende goodwill om te werken aan familieproblemen, hoewel ze misschien niet weten hoe. Werknemers kunnen deze goodwill benutten en gebruiken om positieve veranderingen in het gezinssysteem te vergemakkelijken.,

sterke punten-Based Practice with families

traditionele therapieën zijn gericht op problemen, tekorten en ‘risico’s’. Sterke punten-based practice, die voortvloeit uit de Family Systems Theory traditie, heeft tot doel de sterke punten van individuen en familie systemen in therapeutisch bewustzijn te brengen.
Deze benadering gaat niet voorbij aan de ernst van het risico en/of misbruik, maar is bedoeld om, waar nodig, een nauwkeuriger en evenwichtiger beeld aan het licht te brengen., Het kan bijvoorbeeld gaan om het onderzoeken hoe een gedrag of dynamiek adaptief of functioneel kan zijn binnen het familiesysteem, of om het terugwinnen van een bepaald gedrag in een positief licht. Deze aanpak bevordert verandering en groei door het opbouwen van zelfvertrouwen, optimisme, motivatie en een gevoel van empowerment. Een op sterke punten gebaseerde aanpak helpt een cliënt om zijn copingcapaciteiten en sterke punten te identificeren om een realiteit te bouwen waarin hij effectiever kan omgaan., 4
zie: reframing gevoelens over familie

Family ‘roles’

mensen nemen verschillende rollen of functies aan binnen het family systeem. Deze rollen kunnen het resultaat zijn van gezinsdynamiek. De manier waarop mensen zich gedragen en interageren in hun rol is misschien niet het resultaat van bewuste keuze. Een aantal van de meest voorkomende rollen die jongeren in een gezin vervullen, zijn:

‘vredesbewaarder’
een jongere kan onbedoeld de rol van ‘vredesbewaarder’ spelen, bemiddelen en spanningen tussen conflicterende ouders verminderen., Hun gedrag kan een reactie zijn op hun onbewuste angst voor familie inzinking. Deze rol kan hen ertoe brengen om als kind in hun gezin te blijven in plaats van naar leeftijd aangepaste onafhankelijkheid te streven.
Het probleem als de ‘ rol ‘
soms kunnen problemen van jongeren, bijvoorbeeld drugsgebruik, een’ rol ‘ spelen in het gezinssysteem waardoor het gezin van andere problemen wordt afgeleid. Een van de vroege familiesystemen theoretici, Minuchin, geïdentificeerd dat de onderhandeling van echtgenoot stress door middel van het kind dient om de echtgenoot subsysteem in “illusoire harmonie”te handhaven., Echtgenoten kunnen afwijkend gedrag bij een kind versterken om hen in staat te stellen hun eigen relatieproblemen niet aan te pakken en zo het gezin bij elkaar te houden. 5
‘zondebok’
vaak wordt een jongere met moeilijkheden gezien als het zwarte schaap of het slechte kind binnen het gezin, terwijl andere kinderen worden gezien bij de goede kinderen. De jongere is de ‘zondebok’ voor het gezin geworden, of het zichtbare ‘symptoom’ van een onrustig gezinssysteem.,
bijvoorbeeld, de jongere kan worden bestempeld als “geestelijk ziek”, hoewel ze zich kunnen gedragen op een manier die daadwerkelijk adaptief is en hen in staat stelt om te gaan en te functioneren binnen een onrustig gezinssysteem. Als het doel of de functie van hun gedrag wordt begrepen in de context van de gezinsdynamiek, kan de jongere worden ondersteund om op minder schadelijke manieren om te gaan.
toegeschreven Kenmerken

de houding van een gezin ten opzichte van een jongere heeft een belangrijke invloed op hun eigen identiteit en eigenwaarde., Het gedrag van een jongere kan soms een reactie zijn op het etiketteren of het toekennen van kenmerken door het gezin.
een jongere kan bijvoorbeeld een ‘sook’ worden genoemd in een gezin waar emotionele taaiheid wordt gewaardeerd. Dit kan leiden tot bepaalde reacties van de jongere, zoals “verharding” of het beheer van lage eigenwaarde op een destructieve manier. De jongere zal veel baat hebben bij een werknemer die hem zal helpen zijn sterke punten te identificeren en de waarde van zijn eigenschappen te benadrukken.,
versterkende patronen

interacties tussen familieleden en gedrag rond een ‘probleem’ zoals drugsgebruik kunnen onbedoeld helpen probleemgedrag te versterken of aan te moedigen. Een ouder kan bijvoorbeeld een boete betalen om een bepaald negatief gevolg van het drugsgebruik van een jongere te voorkomen, zoals een strafblad. Dit kan het drugsgebruik bij jongeren onbedoeld ‘mogelijk maken’ of aanmoedigen, omdat het kan worden gezien als een manier om te voorkomen dat jongeren ervaren en leren van de gevolgen van hun acties., als ouders het met elkaar eens kunnen worden over een aanpak van het gedrag van een jongere, door gebruik te maken van warmte en vaste grenzen, reageren jongeren meestal goed.
structurele problemen van het gezin

gezinnen vormen ook onderlinge afstemming (nauwere banden) en hiërarchieën (machtsposities), die de jongere al dan niet goed kunnen dienen. Gezinnen kunnen bijvoorbeeld afstemmingen vormen over het geslacht heen, of een ouder kan zich aansluiten bij en een nauwere relatie hebben met een kind dan met hun partner, inclusief het delen van geheimen van de andere ouder.,
ouders moeten de macht in een gezin delen en elkaar steunen in de besluitvorming en de juiste discipline van kinderen. Er zijn momenten waarop een kind in plaats daarvan de macht in het gezin draagt, bijvoorbeeld wanneer er conflicten zijn tussen ouders, of wanneer ouders bezig zijn of niet effectief zijn in hun grenzen met het kind. Deze ongepaste afstemming en hiërarchieën kunnen een negatieve invloed hebben op het functioneren van een jongere 6.

1. Becvar, D. en Becvar, R. (2002). Gezinstherapie: Een Systemische Integratie. Pearson Onderwijs Australië.,

2. Becvar, D. and Becvar, R. (2002). Family Therapy: A Systemic Integration. Pearson Education Australia.

3. Becvar & Becvar, op. cit.

4. Becvar & Becvar, op. cit.

5. Minuchin, S. 1974. Families and Family Therapy. London: Tavistock Publications, p. 102.

6. Minuchin, S. (1974) Families and Family Therapy. Cambridge, Mass: Harvard University Press.,