60 jaar na de onafhankelijkheid zijn er nog sporen van het systeem van uitbuiting en geweld dat Leopold II en het koloniale tijdperk België creëerden in DR Congo. De neiging tot geweld is geërfd, zeggen experts.de machtige Congo-rivier slingert zich een weg door meer dan 4.000 kilometer regenwoud in Centraal-Afrika., De levenslijn van de Democratische Republiek Congo (DRC) is symbolisch voor de weelderige rijkdom van de natuur die het lot van dit gigantische land zou moeten bepalen. Goud, uranium, koper en diamanten zijn diep in de aarde begraven. Maar het was de uitbuiting van ivoor en rubber die het land en de bevolking eerst in een ondraaglijke spiraal van hebzucht en geweld stortte.meer dan een eeuw van plundering en terreur begon in 1885 toen koning Leopold II en België op de Conferentie van Berlijn, toen nog nauwelijks ontwikkeld Kongo-bekken, werden toegekend., De “Congo Free State” diende uitsluitend om de monarch te verrijken. Congolese arbeid heeft deze machine geolied. Iedereen die zich verzette of in de weg stond werd brutaal gestraft — foto ‘ s en verslagen van afgehakte handen getuigen van de verhalen.zo bleef het grotendeels bestaan, totdat Congo op 30 juni 1960 onafhankelijk werd. Maar zelfs 60 jaar later —met uitzondering van een kleine elite —worden veel kinderen nog steeds in bittere armoede geboren.,

Lees verder: donker verleden, helderdere toekomst? De Congolese diaspora in België de verschrikkingen van Leopold ‘ s rubberplantages waren nauwelijks een herinnering toen Mobutu Sese Seko een nieuw systeem van exploitatie opzette — alleen deze keer gevoed door de bijna grenzeloze koperafzettingen in de provincie Katanga., De excentrieke heerser, die het land Zaïre in 1971 hernoemde, verrijkte zichzelf en zijn handlangers op grote schaal — op de rug van de bevolking.

maar hoe kan dit worden beschouwd als een erfenis van het koloniale tijdperk? “De Belgische koloniale administratie deed alles om ervoor te zorgen dat er geen politieke en academische klasse ontwikkeld,” Gesine Ames, Een Afrika-expert bij de oecumenische netwerk voor Centraal-Afrika (ÖNZ), vertelde DW. Mobutu maakte gebruik van dit machtsvacuüm en klampte zich meer dan 30 jaar vast aan de macht.,

spiraal van geweld

net als de Congo — Crisis van de jaren 1960, ging de machtswisseling in de jaren 1990 hand in hand met oorlog en chaos-Mobutu ‘ s opvolgers gebruikten ook geweld en onderdrukking om hun macht te behouden., Het conflict in Oost-Congo smeult vandaag nog steeds en losbarst regelmatig, met massale verkrachtingen en moorden die als een rode draad door de geschiedenis van DR Congo lopen. Kan dit ook worden toegeschreven aan de erfenis van koloniale meesters?”de spiraal van geweld gaat door in de generaties die na de koloniale periode zijn geboren”, legt Ames uit. “In de oostelijke regio’ s hebben de volgende generaties veel geweld ervaren en geïnternaliseerd. Omdat er geen overheidsprogramma ‘ s zijn om met het geweld en trauma om te gaan, wordt het geweld voortgezet en krijgen de getroffenen weinig hulp.,”

psychologen zijn erg moeilijk te vinden in deze regio, zegt ze. “Dit soort verwerking van gewelddadige ervaringen is helemaal niet bekend. De behoefte aan psychologische ondersteuning is enorm.”

Read more: DRC: bestrijding van het stigma van verkrachting

geweld veroorzaakt geweld

om deze cyclus van geweld te doorbreken, is inzicht in hoe dit soort trauma op de juiste manier kan worden aangepakt cruciaal. Thomas Elbert, hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Konstanz, die de psychologische impact van oorlog en marteling bestudeerde, is zich daar volledig van bewust.,”het onderzoek is volkomen duidelijk: geweld leidt tot geweld,” vertelde Elbert aan DW. “We kunnen aannemen dat overmatig geweld door koloniale machten de bereidheid van de getroffenen om geweld en agressie te gebruiken vergrootte.”Als dit proces eenmaal in gang is gezet, is het erg moeilijk om te stoppen.,

een sleutel om dit te ontsluiten cyclus ligt in de vroege jaren van de menselijke ontwikkeling, volgens Elbert. Als de moeder tijdens de zwangerschap wordt blootgesteld aan ernstig geweld, ontvangt haar ongeboren kind andere signalen. Het kind bereidt zich voor op Geweld en reageert anders op prikkels die agressie uitstralen., Dit verlaagt op zijn beurt de drempel voor het schaden van anderen. op basis van studies van voormalige kindsoldaten in Oost-Congo wees Elbert op systematische veranderingen in de zogenaamde epigenetica — niet het gen zelf, maar de activiteit ervan — van kinderen die worden blootgesteld aan extreem geweld. “In deze vorm dragen ze de erfenis van geweld en chaos mee en kunnen ze die deels doorgeven aan hun nageslacht”, legt Elbert uit. de cursus voor onafhankelijkheid Elbert gelooft dat veel factoren bijdragen aan een grotere bereidheid om geweld te gebruiken in DR Congo., Wat hem zekerder is, is dat wanneer het monopolie op geweld bij de staat ligt en het geweld niet wordt beheerst, het zich in cycli nog verder kan verspreiden. Dit is wat er gebeurde in DR Congo. Deze vicieuze cirkel kan dus alleen doorbroken worden door de juiste psychotherapie.

“dat is alleen mogelijk als je mensen uit hun traumatische ervaringen helpt en ze leren hun bereidheid om geweld te gebruiken beter te begrijpen”, zegt Elbert.,

div een andere factor is het gebrek aan overgang van koloniaal bestuur naar een niet-corrupte, op vrede gerichte regering. De geboorte van de onafhankelijke DR Congo is ook cruciaal om de huidige situatie te begrijpen, aldus Gesine Ames van de ÖNZ., De Belgische koloniale administratie, handelend in eigen belang, had beleid in het land bevorderd dat gebaseerd was op patronage en bijzondere belangen.”Congo had daarom een extreem moeilijk begin van onafhankelijkheid en was na 1960 nog steeds een land dat niet echt onafhankelijk kon handelen”, zegt Ames. België maakte gebruik van bestaande verdeeldheid en conflicten werden bloediger.slechts één persoon in deze tijd belichaamde de hoop op een vreedzame, zelfbepaalde toekomst: Patrice Lumumba trachtte als eerste premier de DR Congo te verenigen., Maar dit werd snel verpletterd toen Lumumba in 1961 werd vermoord.

07:29 mins.

Martina Schwikowski