versneld idioventriculair ritme (Aivr) is een ventriculair ritme dat bestaat uit drie of meer opeenvolgende monomorfe slagen, met geleidelijk begin en geleidelijke beëindiging.1,2 AIVR wordt meestal gezien tijdens acute myocardinfarct reperfusie (na trombolytische therapie of percutane coronaire interventie), en manifesteert zich zelden bij patiënten met een volledig normaal hart of met een structurele hartziekte.,2 aangezien percutane coronaire interventie een meer voorkomende behandeling is geworden voor patiënten met een acuut myocardinfarct (versus trombolytische therapie), is de observatie van AIVR door artsen van de Spoedeisende Hulp minder gebruikelijk geworden dan tijdens het trombolytische Tijdperk.2 AIVR is ook geassocieerd met verschillende geneesmiddelen (bijvoorbeeld halothaan, aconitine, desfluraan, cocaïne en digitalis), elektrolyt onevenwichtigheden (bijvoorbeeld hypo – en hyperkaliëmie), cardiomyopathieën, en tijdens de postresuscitatie periode na een hartstilstand.,2-5

elektrocardiogram kenmerken van Aivr omvatten een regelmatig ritme, 3 of meer ventriculaire complexen met QRS complex > 120 milliseconden, een ventriculaire snelheid tussen 50 slagen/min en 110 slagen/min, en occasionele fusie of capture slagen. Dit ritme heeft twee gepostuleerde, mogelijk coëxisterende oorzaken.6 eerst, kan de sinoatriale of atrioventriculaire knoop structurele schade met depressie van nodale automaticiteit lijden versterkt door verbeterde vagale toon. Ten tweede kan een abnormale ectopische focus binnen het ventrikel de rol van dominante pacemaker aannemen.,6 de ventriculaire ectopische focus manifesteert zich wanneer de sinus snelheid vertraagt (onder de ectopische focus) of wanneer de ectopische focus versnelt boven de intrinsieke snelheid met 30 slagen/min tot 40 slagen/min.2 Wanneer beide ontladingssnelheden (sinus en ectopische focus) vergelijkbaar zijn, kunnen isoritmische dissociatie, fusion beats en capture beats worden gezien.

AIVR is gewoonlijk een goedaardige en goed verdragen aritmie.2 De meeste gevallen van AIVR vereisen geen onmiddellijke behandeling voor deze dysritmie, omdat AIVR meestal zelfbeperkend is en verdwijnt wanneer de sinusfrequentie hoger is dan die van de ventriculaire foci.,Toediening van antiaritmica aan patiënten met AIVR kan een sterke hemodynamische verslechtering veroorzaken en dient te worden vermeden.6 in geval van AIVR, vergeet niet om de onderliggende oorzaak te behandelen: bijvoorbeeld, herstel myocardiale perfusie (trombolytica of percutane coronaire interventie), of corrigeer elektrolytenafwijkingen. Patiënten met een lage cardiale output toestand (bijv. ernstig biventriculair falen) kunnen baat hebben bij herstel van atrioventriculaire synchronie om atriale kick te herstellen., In gevallen van een laag cardiaal output geassocieerd met AIVR, kan atropine worden gebruikt in een poging om sinus snelheid en atrioventriculaire geleiding te verhogen.7