de wafel is waarschijnlijk de beroemdste export van België, met bier en chocolade in de buurt. Maar als je naar België gaat, een klein meertalig land van 11 miljoen mensen—genesteld tussen Frankrijk, Duitsland en Nederland—vind je niets met het label Belgische wafel. In plaats daarvan is de wafeltaxonomie onderverdeeld in twee brede regionale subcategorieën die al honderden jaren bestaan: de Brusselse wafel en de Luikse wafel.,

De Brusselse wafel lijkt sterk op de” Belgische wafels “die je op de ontbijtmenu’ s van diners in de Verenigde Staten vindt: pluizig en lichtgoud, met diepe groeven om toppings te vangen. Het is gemaakt van licht, meestal gist deeg dat niet te veel smaak op zijn eigen, maar wordt meestal geserveerd met een verscheidenheid aan toppings, zoals slagroom, vers fruit, en gesmolten chocolade. In België worden wafels meestal niet gegeten bij het ontbijt, maar de klok rond als snack.

een goede Luikse wafel is belachelijk lekker op een manier die boven toppings of versieringen uitstijgt., Ze zijn gewoon overbodig. Het rijke, brioche-achtige deeg, doorspekt met half gesmolten stukjes parelsuiker, onderscheidt zich alleen al door zijn smaak en unieke textuur. Parelsuiker is zeer dicht, met een hoger smeltpunt dan kristalsuiker, maar het smelt nog steeds in een sissend heet wafelijzer. Een Luikse wafel is gevuld met ongelijk verdeelde clusters gekarameliseerde parelsuiker, wat een licht bitter contrast geeft met het boterachtige wafeldeeg. Het is een handige snack, gemakkelijk gegeten op elk moment van de dag (een goede verliest niets als het koud is)., Voor mij kunnen Brusselse wafels—zo lekker als ze kunnen zijn—gewoon niet concurreren.

in België verduisteren Luikse wafels de Brusselse wafel sterk in populariteit, en het is wat het vaakst wordt verkocht in toeristische wafelzaken in het hele land, en zelfs in Brussel zelf. Wafels zijn overal in België (Je kunt ze zelfs uit verkoopautomaten kopen), maar ze zijn natuurlijk niet allemaal gelijk gemaakt, en de kwaliteit varieert enorm. Om de beste Luikse wafels te krijgen, is het echt de moeite waard om naar Luik zelf te gaan., De Franstalige stad, de op drie na grootste van België, ligt in het heuvelachtige zuiden van het land, op een uur met de trein van Brussel. Bernard Eggen is een van de beste ambachtelijke bakkers in Luik en zijn wafels zijn legendarisch. Hij voorziet de Belgische koninklijke familie van hun wafels, en ze zijn er terecht verslaafd aan. Eggenols, zijn kleine bakkerij, is gelegen aan een onopvallende straat, in de schaduw van het gigantische Santiago Calatrava–ontworpen treinstation van de stad.,

” vanaf het moment dat je een echt uitzonderlijke Luikse wafel hebt gehad, realiseer je je dat je echt geen genoegen kunt nemen met een andere soort wafel, ” vertelt Eggen me tijdens een recent bezoek. En hij heeft gelijk. Zijn wafels zijn verhoogd in intensiteit; er is een sterke vanille aroma aan de wafel, die hij later bevestigt komt uit verse vanille bonen. Een enkele mondvol blijft hangen in de mond tot je snel de volgende hap neemt. Ik inhaleer de wafel die hij me geeft, tot zijn plezier.,

hij is terughoudend om een exact recept te delen—en als je wafels maakt die geschikt zijn voor een koning, is het niet meer dan eerlijk om handelsgeheimen vast te houden—maar hij maakt duidelijk dat de beste ingrediënten (een combinatie van verse melk, meel, eieren, rauwe gist, boter en parelsuiker), gecombineerd met goed uitgerust deeg, nodig zijn om de beste wafels te maken.Gelukkig deelt een andere lokale bakker graag zijn exacte recept, en zijn wafels zijn net zo lekker., Eric Michaux ‘ s bakkerij, Une Gaufrette Saperlipopette (foto rechts), is gelegen in de middeleeuwse wijk van de stad, en lijnen buiten zijn kleine winkel zijn lang. Sinds de opening een paar jaar geleden werd het al snel een lokale instelling. “We beginnen elke ochtend om 3 uur om ons wafeldeeg voor die dag te maken”, zegt Michaux, die eraan toevoegt dat de tarwe, eieren en gist van het deeg allemaal biologisch en lokaal geproduceerd zijn.

Het is duur en tijdrovend om op deze manier wafels te maken. Maar de resultaten spreken voor zich., “Veel van de andere plaatsen die wafels in België Verkopen, Verkopen bevroren, vooraf aangekocht deeg”, zegt Michaux met een zucht. Een echte Luikse wafel daarentegen is bijna perfect wanneer het warm op straat wordt gegeten op een knapperige dag, of koud, als het perfecte dessert, na een stevige zelfgemaakte maaltijd. En als je als Belgische royalty bent, als je eenmaal de allerbeste wafels hebt gehad, is er geen weg terug.