urodzony w niewolnictwie w 1760 roku Richard Allen zakupił własną wolność za $2000 w wieku 20 lat. W 1794 roku został pastorem metodystycznym i założył Afrykański Kościół episkopalny-matkę Bethel.

rewolucja amerykańska, jako ruch anty-podatkowy, koncentrowała się na prawie Amerykanów do kontroli własnej własności., W XVIII wieku „własność” obejmowała także innych ludzi.

pod wieloma względami rewolucja wzmocniła amerykańskie zaangażowanie w niewolnictwo. Z drugiej strony, rewolucja opierała się również na radykalnych nowych ideach dotyczących „wolności” i „równości”, które podważały długą tradycję niewolnictwa o ekstremalnych ludzkich nierównościach. Zmiany w niewolnictwie w epoce rewolucyjnej ujawniły zarówno potencjał radykalnych zmian, jak i ich porażkę wyraźniej niż jakiekolwiek inne kwestie.,

niewolnictwo było centralną instytucją w społeczeństwie amerykańskim pod koniec XVIII wieku i zostało przyjęte jako normalne i oklaskiwane jako pozytywna rzecz przez wielu białych Amerykanów. Jednak ta szeroka akceptacja niewolnictwa (na którą nigdy nie zgodzili się czarni Amerykanie) zaczęła być kwestionowana w erze rewolucyjnej., Wyzwanie to wynikało z kilku źródeł, częściowo z rewolucyjnych ideałów, częściowo z nowego ewangelicznego zaangażowania religijnego, które podkreślało równość wszystkich chrześcijan, a częściowo ze spadku rentowności tytoniu w najbardziej znaczącym regionie niewolniczym Wirginii i sąsiednich stanach.

upadek niewolnictwa w tym okresie był najbardziej zauważalny w Stanach na północ od Delaware, z których wszystkie uchwalały ustawy zakazujące niewolnictwa wkrótce po zakończeniu wojny., Jednak te stopniowe prawa emancypacyjne były bardzo powolne — wiele z nich uwolniło dzieci obecnych niewolników, a nawet wtedy, gdy dzieci skończyły 25 lat. Chociaż prawo zakazywało niewolnictwa na północy, „osobliwa instytucja” przetrwała do XIX wieku.

James Forten był znanym biznesmenem z Filadelfii i abolicjonistą.

nawet na południu nastąpił znaczny ruch w kierunku uwolnienia niektórych niewolników., W stanach, w których produkcja tytoniu nie wymagała już dużej liczby niewolników, wolna czarna populacja szybko rosła. W 1810 roku jedna trzecia ludności afroamerykańskiej w Maryland była wolna, a w Delaware wolni Czarni przewyższali liczebnie zniewolonych Afroamerykanów o trzy do jednego. Nawet w potężnym niewolniczym stanie Wirginia, wolna czarna populacja rosła szybciej niż kiedykolwiek wcześniej w latach 1780 i 1790. ta duża nowa wolna czarna populacja stworzyła dla siebie szereg instytucji publicznych, które zwykle używały słowa „Afrykański”, aby ogłosić swoją charakterystyczną dumę i naleganie na równość.,

Richard Allen założył Afrykański Metodystyczny Kościół episkopalny.

najbardziej znaną z tych nowych instytucji był założony w Filadelfii Afrykański Metodystyczny Kościół episkopalny Richarda Allena.

chociaż wzrost wolnej czarnej populacji jest jednym z najbardziej znaczących osiągnięć epoki rewolucyjnej, należy zauważyć, że ogólny wpływ rewolucji na niewolnictwo miał również negatywne konsekwencje. W regionach uprawy ryżu w Karolinie Południowej i Georgii zwycięstwo Patriotów potwierdziło potęgę klasy mistrzowskiej., Wątpliwości co do niewolnictwa i zmian prawnych, które miały miejsce na północy i górnym południu, nigdy nie miały poważnego znaczenia wśród białych na Dolnym południu. Nawet w Wirginii ruch w kierunku uwolnienia niektórych niewolników został utrudniony przez nowe ograniczenia prawne w 1792 roku. Na północy, gdzie niewolnictwo było na drodze, rasizm nadal trwał, jak w Massachusetts prawo z 1786 roku, który zakazał białych legalnie poślubić Afroamerykanów, Indian, lub ludzi mieszanej rasy. Rewolucja miała wyraźnie mieszany wpływ na niewolnictwo i sprzeczne znaczenia dla Afroamerykanów.