w samym sercu Gloucester, najstarszego portu morskiego w Ameryce, odwiedzający znajdą ośmiometrowego rybaka z brązu za kierownicą jego statku.,

u podstawy pomnika Rybaka w Gloucester wyryte są nazwiska ponad 3000 mieszkańców, którzy zginęli na morzu i następujące słowa: „They who go down to the sea in ships, 1623-1923.”Dwadzieścia pięć lat temu, jeden statek w szczególności zyskał krajową sławę, gdy został utracony podczas „perfect storm” z 1991 roku.

„burza bez nazwy” pochłonęła życie sześciu rybaków oraz kapitana i załogi statku Andrea Gail.katastrofa ta została później opisana w bestsellerowej książce Sebastiana Jungera i filmie z George ' em Clooneyem.,

burza pozostawiła ślad zniszczeń od Nowej Szkocji do Florydy, zabijając 13 osób i powodując blisko 500 milionów dolarów szkód, jak to doprowadziło do wybrzeża od października. od 26 do listopada. 1 tego roku.

, Z jego fundamentów wyniesiono nawet niewielki dom na bagnach, unoszący się w wodzie i zagrażający zacumowanym łodziom.

„W środę o 15 moja mama była zdenerwowana, bo na jej trawniku była słona woda” – powiedział mieszkaniec Chatham. „O szóstej nie było trawnika i bała się, że nie będzie Domu. Nasz dom uciekł jakimś cudem.,”

ale kilka dni przed burzą na Wschodnim Wybrzeżu szalała w oceanie z wiatrami do 120 km / h —a sześciu ludzi na pokładzie Gloucester ' S Andrea Gail znalazło się w samym sercu.

Andrea Gail

Andrea Gail, 12-letni, 70-metrowy statek, miał wrócić do Gloucester po rejsie na miecze do Grand Banks Nowej Fundlandii, oddalonego o ponad 900 mil. Ale po trzech dniach bez wieści od załogi, właściciel łodzi, Robert Brown, stał się nerwowy.,

„Ale to, co mnie martwi, to to, że nie było komunikacji przez tak długi czas.”

statek przewoził sześciu członków załogi: Kapitan Bill Tyne, 37, David Sullivan, 29, i Bob Shatford, 30, wszyscy z Gloucester, a także Dale Murphy i Michael Moran, obaj Z Bradenton Beach na Florydzie i Alfred Pierre, Z Nowego Jorku.,

Kapitan łodzi rybackiej Maine, Linda Greenlaw, była ostatnią osobą, która rozmawiała ze swoim siostrzanym statkiem. Greenlaw przypomniał Gloucester Times, że jej ostatnia rozmowa z Tyne ' em była „typowa.”

„Pamiętam, jak mówił:” pogoda jest do bani. Pewnie jutro nie będziesz łowił.””

potem zapanowała cisza. Brak wezwania pomocy. Nie wiemy, jak i czy statek zatonął. Straż Przybrzeżna rozpoczęła wówczas szeroko zakrojone poszukiwania.,

„wiesz w swoim sercu, jak ktokolwiek mógł przetrwać tę burzę” – powiedziała niedawno siostra Shatforda, Maryanne Shatford Boston.com ” ale wszystko, co masz, to nadzieja. Siedzicie razem i czekacie na wiadomości i macie nadzieję.”

po 10 dniach wyszukiwanie zostało odwołane.

’the Perfect Storm'

los załogi zwrócił na siebie uwagę w 1997 roku, kiedy Junger, pochodzący z Belmont, opublikował książkę o trzydniowym NOR ' Easter zatytułowaną „The Perfect Storm.”Historia trafiła później do Hollywood. Film o tej samej nazwie trafił na ekrany w 2000 roku, zarabiając ponad 300 milionów dolarów na całym świecie.

, „Więc było dużo akcji, było dużo wody, a potem ogólnie rzecz biorąc, to, czego nie chcieliśmy robić, to wprowadzać w błąd kogokolwiek. To było ważne.”

chociaż rodziny mężczyzn nie zgadzają się co do prawdziwości filmu w porównaniu z książką, Shatford powiedziała, że jest wdzięczna za oba przedstawienia.

„myślę, że książka była prawdziwa, dobrze zbadana i dobrze napisana”, powiedział Shatford, nauczyciel szkoły podstawowej, który nadal mieszka w Gloucester. „Wszyscy byli jak bohaterowie książki. To był film, który był zbyt hollywoodzki., Chcieli, aby to była historia bardziej niż między postaciami … ale mimo, że nie było w porządku, ludzie byli niewiarygodnie mili, wszyscy aktorzy i producenci.”

„nie ma łatwiej”

każdego sierpnia miasto honoruje tych, którzy zostali upomnieni nad morzem.

Greenlaw był w tym roku Gościem na 20th annual Fisherman ' s Memorial Service w Gloucester. Shatford powiedział, że służba była wypełniona łzami, nie tylko z powodu 25. rocznicy śmierci załogi, ale także niedawnej utraty Rybaka i przyjaciela z Gloucester w grudniu ubiegłego roku.,

„To był jeden z smutniejszych…” „Nie jest im łatwiej. Można by tak pomyśleć.”

ale dla Shatford największym pomnikiem jej brata i załogi Andrea Gail nie jest usługa, która zdarza się raz w roku, książka, czy film. To jej rodzinny interes, ulubiona miejscowa Pijalnia zwana Bocianie Gniazdo.,

Matka stratforda, Ethel, pracowała tam jako barmanka przez 15 lat, serwując uśmiechy i owoce morza wszystkim, którzy podciągnęli stołek. Zmarła 17 lat temu, prawie osiem lat po odkryciu, że jej syn zaginął na morzu.

teraz mąż Shatford nalewa zimne szkice i oferuje ciepłe łóżka społeczności rybackiej miasta, a ona przejęła rolę gotowania świątecznej i świątecznej kolacji dla gości baru.,

Tablica pamiątkowa głosi: „na zawsze zostaną zapamiętani przez rodzinę i przyjaciół.”

to te ciągłe przypomnienia sprawiają, że Shatford myśli, że jej brat, a także jej matka, będą żyć wiecznie.”

„jego pamięć nigdy nie umrze za mnie, ale dla mnie jest tak wiele konkretnych rzeczy” – powiedziała. „Mogę otworzyć książkę, mogę włączyć telewizor, ludzie zawsze chcą ze mną o nim rozmawiać, zwłaszcza w bocianim gnieździe. Jego pamięć jest tu każdego dnia.,”