Dlaczego to ma znaczenie?

Bupropion nie ma wielu skutków ubocznych, które mogą utrudniać przestrzeganie SSRI: seksualne skutki uboczne, przyrost masy ciała, apatia, sedacja i problemy z odstawieniem.

trochę historii

Bupropion był pierwszym nowoczesnym, czyli „drugiej generacji” antydepresantem, który wszedł na rynek, ale wszedł na scenę w najgorszy sposób. Wydany w 1985 roku, wkrótce stał się związany z alarmującym tempie napadów, szczególnie u pacjentów z bulimią., Został wycofany z rynku wkrótce potem i ponownie wydany w 1989 z niższą maksymalną dawką: 450 mg dziennie zamiast 600 mg dziennie. W tym czasie Prozac (fluoksetyna) wyszedł już w 1987 roku i szybko stał się jednym z największych hitów w psychiatrii. Bupropion stracił grunt i nigdy go nie odzyskał.

mit #1: Bupropion jest lekiem przeciwdepresyjnym o największym ryzyku napadów

nie., Jest prawdopodobne, że wersja instant release ma, ponieważ ryzyko zależy od dawki, więc po podaniu trzy razy dziennie pacjenci mogą przypadkowo przyjmować tabletki zbyt blisko siebie, podnosząc poziom we krwi i ryzyko napadów drgawkowych. W przypadku odmian SR, XL, Aplenzin i Forfivo ryzyko napadów spadło. W metaanalizie 164 artykułów z 2018 roku, to klomipramina wyszła z najwyższym ryzykiem napadów padaczkowych, a bupropion nie był nawet na szczycie.,1 osobne badanie z 2018 r. z udziałem ponad 5000 pacjentów w podeszłym wieku z nowymi napadami padaczkowymi wykazało, że escitalopram (Lexapro) i citalopram (Celexa) wykazywały największe ryzyko napadów padaczkowych, podczas gdy ryzyko wystąpienia bupropionu było mniej więcej takie samo, jak inne leki przeciwdepresyjne, na które patrzyli.2

mit #2: Bupropion może powodować lęk

tak, ale wskaźnik lęku jako efektu ubocznego bupropionu jest mniej więcej taki sam jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, zgodnie z kilkoma analizami kontrolowanych badań rejestracyjnych FDA.3 wszystkie leki przeciwdepresyjne mogą powodować lęk, a robią to u około 1 na 10 pacjentów z depresją., Podobnie, ryzyko „pobudzenia” bupropionu jest podobne do ryzyka w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych drugiej generacji.

odkryłem, że ryzyko to znacznie się poprawia, gdy dawka bupropionu jest niska i powolna u pacjentów z lękiem. Używając bupropionu o natychmiastowym uwalnianiu, zacznę od 75 mg na dobę i zwiększę dzienną dawkę o 75 mg każdego tygodnia, aż osiągnę dawkę docelową, a następnie przełączę się na wersję o przedłużonym uwalnianiu. Stosuję tę strategię również przy rozpoczynaniu bupropionu u pacjenta z depresją dwubiegunową., Chociaż staram się unikać leków przeciwdepresyjnych w tej populacji, bupropion ma mniejsze ryzyko wywołania przełączników maniakalnych.

mit #3: Bupropion nie pomoże w lęku u pacjentów z depresją

mam powody w to wątpić. W metaanalizie 10 randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych dotyczących depresji z lękiem, wyniki dotyczące lęku nie różniły się znacząco między bupoprionem a SSRI, w tym w kilku dużych badaniach, w których porównywano go bezpośrednio z SSRI.4 Teraz jest lekki zwrot w tej historii., Ci sami autorzy tego artykułu ponownie przeanalizowali dane, patrząc konkretnie na pacjentów z bardzo wysokim poziomem lęku. W tej podgrupie SSRI miały niewielką przewagę, ale autorzy doszli do wniosku, że trzeba leczyć 17 pacjentów z bardzo niespokojną depresją za pomocą SSRI, aby zobaczyć jedną korzyść w porównaniu z bupropionem.5 to wielu pacjentów, którzy mogą stracić popęd płciowy dla niewielkiej przewagi.

, Tutaj bupropion może również nie wypadać, chyba że zaburzenie lękowe jest typem uogólnionym (GAD). W GAD bupropion występował tak samo dobrze jak escitalopram (Lexapro) w małym kontrolowanym badaniu head-to-head.6 jednak bupropion nie powiódł się w bardzo małych badaniach nad zespołem paniki, zespołem stresu pourazowego (PTSD) i zespołem obsesyjno-kompulsywnym (OCD).

kolejny mit (#4): Bupropion nie jest dobrym rozwiązaniem dla pacjentów z bezsennością

ten jest częściowo prawdziwy., Bupropion (wraz z desvenlafaksyną) niesie większe ryzyko wywołania bezsenności inicjacyjnej niż inne leki przeciwdepresyjne, ale różnica jest bardzo mała. Większość leków przeciwdepresyjnych drugiej generacji może powodować bezsenność, a stawki są podobne.7 jednak jakość snu to inna sprawa i tutaj bupropion świeci. Depresja upośledza architekturę snu na kilka sposobów. Jest więcej opóźnienia REM (pacjent wchodzi REM zbyt szybko), gęstość REM, a mniej regeneracyjnego snu wolnofalowego. Bupropion odwraca te zmiany, podczas gdy SSRI mają tendencję do ich pogarszania.,

to paradoks, że SSRI może leczyć depresję przy jednoczesnym pogorszeniu jakości snu.Mogą również powodować zespół niespokojnych nóg, coś, co bupropion może leczyć, zgodnie z niedawnym randomizowanym kontrolowanym badaniem.

z drugiej strony bupropion wyróżnia się wśród leków przeciwdepresyjnych jako mający pozytywny wpływ na energię.11 gdy pacjenci nie śpią i są aktywni w ciągu dnia, prawdopodobnie lepiej śpią w nocy., Dla mnie poziom aktywności jest znacznie ważniejszym wynikiem w depresji niż czas potrzebny na zasypianie, więc nie będę się wstydził wyboru bupropionu u pacjenta z bezsennością.

Dr Aiken jest instruktorem psychiatrii klinicznej w Wake Forest University School Of Medicine i dyrektorem Centrum Leczenia nastroju w Winston-Salem, NC. Jest redaktorem naczelnym „Carlat Psychiatry report” i redaktorem sekcji „Psychiatric Times”.

Dr Aiken nie przyjmuje honorariów od firm farmaceutycznych, ale otrzymuje tantiemy od W. W., Norton & do książki, której współautorem był m.in. James Phelps, Bipolar, Not So Much.

4. Papakostas GI, Trivedi MH, Alpert JE, et al. Skuteczność bupropionu i selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny w leczeniu objawów lękowych w dużych zaburzeniach depresyjnych: metaanaliza danych indywidualnych pacjentów z 10 podwójnie ślepych, randomizowanych badań klinicznych. J Psychiatr Res, 2008;42(2):134-140.

5. Papakostas GI, Stahl SM, Krishen A, et al., Skuteczność bupropionu i selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych z wysokim poziomem lęku (depresja niespokojna): zbiorcza analiza 10 badań. J Clin Psychiatry, 2008;69(8):1287-1292.

6. Bystritsky A, Kerwin L, Feusner JD, et al. Sterowane pilotowo badanie bupropionu XL w porównaniu z escitalopramem w uogólnionych zaburzeniach lękowych. Psychopharmacol Bull, 2008; 41:46-51.

7. Ott GE, Rao U, Lin KM, et al. Wpływ leczenia bupropionem na sen EEG: zależność od odpowiedzi przeciwdepresyjnej. Int J Neuropsychopharmacol. 2004;7:275-281.,

8. Mayers AG, Baldwin DS. Leki przeciwdepresyjne i ich wpływ na sen. Hum Psychopharmacol. 2005;20:533-559.

9. Rottach KG, Schaner BM, Kirch MH i in. Zespół niespokojnych nóg jako efekt uboczny leków przeciwdepresyjnych drugiej generacji. J Psychiatr Res. 2008; 43: 70-75.

11. Alberti S, Chiesa A, Andrisano C, et al. Bezsenność i senność związane z lekami przeciwdepresyjnymi drugiej generacji w leczeniu dużej depresji: metaanaliza. J Clin Psychopharmacol, 2015;35(3):296-303.