Shel Silverstein był wszechstronnie utalentowanym autorem książek dla dzieci, rysownikiem komiksów, poetą, dramaturgiem i autorem tekstów piosenek, a przede wszystkim łamaczem reguł. Od drzewa dającego do miejsca, gdzie kończy się chodnik, jego tytuły są uwielbiane zarówno przez dzieci, jak i dorosłych. W czasie ich pisania sprzeciwiali się jednak powszechnym wyobrażeniom o tym, czym może i powinna być historia „dziecięca”. Nie jest to wcale takie zaskakujące, biorąc pod uwagę fakt, że urodzony w Chicago pisarz, który zmarł w 1999 roku, prowadził dość niekonwencjonalne życie. Oto osiem rzeczy, których możesz o nim nie wiedzieć.,

jedną z pierwszych prac Shela Silversteina była sprzedaż hot dogów w Chicago.

Shel Silverstein nie zawsze chciał być pisarzem, a nawet rysownikiem czy autorem tekstów. Jego pierwszą miłością był baseball. „Kiedy byłem dzieckiem-12, 14, w okolicy – wolałbym być dobrym baseballistą lub hitem z dziewczynami”, powiedział kiedyś w wywiadzie. „Ale nie mogłem grać w piłkę, nie mogłem tańczyć. Na szczęście dziewczyny mnie nie chciały, niewiele mogłem z tym zrobić. Zacząłem więc rysować i pisać.,”Najbardziej zbliżył się do swojego marzenia o MLB, kiedy trafił na stint w Comiskey Park w Chicago, sprzedając hot dogi fanom White Sox.

Silverstein nie ukończył studiów.

Silverstein został wyrzucony z jednej szkoły (University of Illinois), a z drugiej (School Of The Art Institute of Chicago). W końcu udało mu się przejść przez trzy lata programu angielskiego na Uniwersytecie Roosevelta w Chicago, ale jego studia dobiegły nagłego końca, gdy został powołany w 1953 roku.

Silverstein był weteranem wojny koreańskiej.

w latach 50.,S. Służba zbrojna. Podczas pobytu w Korei i Japonii pracował również jako rysownik dla wojskowej publikacji Stars and Stripes. Był to jego pierwszy wielki występ rysunkowy. „Jak na faceta w moim wieku i z moim ograniczonym doświadczeniem, który nagle musiał się skończyć w codziennym terminie, praca była ogromna” – powiedział Silverstein w wywiadzie z 1969 roku.

Silverstein pracował dla magazynu Playboy i był częścią kręgu Hugh Hefnera.

No właśnie: kochane dziecko przez wiele lat było na liście płac Playboya., Zaczął rysować komiksy dla magazynu men w latach 50., a w końcu zaprzyjaźnił się z Hugh Hefnerem. W rzeczywistości często spędzał tygodnie lub nawet miesiące w rezydencji Playboya, gdzie napisał kilka swoich książek. Jego kreskówki dla magazynu okazały się tak popularne, że Playboy wysyłał go na cały świat, aby znaleźć humor w miejscach takich jak Londyn, Paryż, Afryka Północna i Moskwa podczas Zimnej Wojny. Być może jego najbardziej nietypowym zadaniem było odwiedzenie obozu nudystów w New Jersey., Rysunki te zostały skompilowane w 2007 roku w książce Playboy ' s Silverstein Around the World, która zawiera przedmowę Hefnera.

Silverstein napisał hit Johnny ' ego Casha „A Boy Named Sue.”

niewiele osób wie, że Silverstein też był autorem tekstów piosenek. Jednym z jego największych hitów była komiczna opowieść o chłopcu, który nauczył się bronić po tym, jak był nieustannie prześladowany za jego kobieco brzmiące imię, Sue. Piosenka została spopularyzowana przez Johnny ' ego Casha i stała się jego najlepiej sprzedającym się singlem, a Silverstein otrzymał Nagrodę Grammy za najlepszą piosenkę Country., Możesz obejrzeć Silverstein Brzdąc na gitarze i wykrzykując teksty razem z Cashem w Johnny Cash Show w wideo powyżej. Silverstein napisał również piosenkę z punktu widzenia ojca, ojca chłopca o imieniu Sue, ale nie wyszła ona tak jak oryginał.

Silverstein jest w Nashville Songwriters Hall of Fame.

trzy lata po jego śmierci, Silverstein został wprowadzony pośmiertnie do tego ekskluzywnego Stowarzyszenia Autorów piosenek. W ciągu swojej kariery napisał ponad 800 piosenek, z których niektóre były dość raunchy., Ale jego najbardziej znane piosenki były wykonywane przez legendy country, takie jak Loretta Lynn i Waylon Jennings. „Jego kompozycje były natychmiast rozpoznawalne, wypełnione wzniosłą grą słów i urzekającymi, wypełnionymi humorem narracjami” – powiedziała o muzyce Silversteina Fundacja Nashville Songwriters Foundation.

Silverstein napisał pierwszą książkę dla dzieci, która pojawiła się na liście bestsellerów New York Timesa.

a Light in the Attic (1981) była pierwszą książką dla dzieci, która znalazła się na prestiżowej liście bestsellerów New York Timesa., Pozostał tam przez aż 182 tygodnie, bijąc wszystkie poprzednie rekordy książek w twardej oprawie w tym czasie.

Silverstein nie był fanem szczęśliwych zakończeń.

Jeśli nie można było już powiedzieć po smutnym wniosku drzewa, Silverstein nie wierzył w dawanie swoich historii szczęśliwych zakończeń. Uważał, że zrobienie tego zrazi jego młodych czytelników. „Dziecko pyta, dlaczego nie mam tego szczęścia, o którym mi mówisz, i zastanawia się, kiedy jego radość ustaje, że zawiódł, że nie wróci” – powiedział autor w wywiadzie z 1978 roku., Okazało się to ryzykownym posunięciem, a drzewo dawania było kilkakrotnie odrzucane za zbyt smutne lub zbyt niekonwencjonalne. Na szczęście, po czterech latach poszukiwań wydawcy, znalazła dom w HarperCollins (wtedy Harper & Row) i stała się jedną z najlepiej sprzedających się-i najbardziej ukochanych—książek dla dzieci wszech czasów.