zuchwały Snoopy. Apodyktyczna Lucy. I Stary Dobry Charlie Brown. Te postacie, ich dziwactwa i ich charakterystyczne powiedzenia pojawiły się w popkulturze od ponad 65 lat.

w tym tygodniu ukazał się”The Peanuts Movie”, adaptacja popularnego komiksu Charlesa Schulza. „Peanuts” zadebiutował w siedmiu amerykańskich gazetach w 1950 roku., Prawie 18 000 pasków później komiks został przetłumaczony na ponad 20 języków i miał czytelników 355 milionów ludzi w 75 krajach. Po śmierci Schulza w 2000 roku, badacz mediów Robert Thompson w „The NewsHour” porównał 50-letnią historię Charliego Browna i jego przyjaciół do klasycznej XIX-wiecznej epopei, nazywając ją ” prawdopodobnie najdłuższą historią opowiedzianą przez jednego artystę w historii ludzkości.”

poniżej przedstawiamy kilka rzeczy, których być może nie wiedziałeś o tej historii i jej twórcy.

oddział wojskowy Schulza pomógł wyzwolić obóz koncentracyjny Dachau.,

20 Dywizja Piechoty Pancernej, w której Schulz był sierżantem sztabowym, odegrała rolę w wyzwoleniu obozu koncentracyjnego Dachau w Niemczech. W ciągu 12 lat funkcjonowania obozu zginęło w nim prawie 32 000 osób, a w chwili wyzwolenia w obozie znajdowało się 30 000 ocalałych.

Upamiętnił Dzień Weteranów i nawiązał do niektórych swoich kolegów weteranów II wojny światowej, takich jak Bill Maudin, który sam był znanym rysownikiem. W wywiadzie pod koniec życia nazwał D-Day ” najważniejszym dniem naszego stulecia.,”

Schulz nazwał swojego bohatera imieniem swojego kolegi Charliego Browna w szkołach artystycznych w Minneapolis, gdzie po powrocie z wojny pracował jako instruktor. Snoopy był oparty na czarno-białym wskaźniku o imieniu Spike, który Schulz posiadał jako dziecko, a nazwa pochodzi od matki Schulza, która zasugerowała nazwisko swojego następnego Psa ” Snoopy.,”

mała Rudowłosa dziewczyna, dla której Charlie Brown pines, ale nigdy nie pojawia się w komiksie, powstała na podstawie Donny Mae Johnson, rudowłosej kobiety, którą poznał na Wydziale księgowości w szkołach artystycznych i spotykał się przez trzy lata. Schulz oświadczył się Johnsonowi, ale ona go odrzuciła.

Charles Schulz, twórca komiksu „Peanuts”, siedzi przy stole rysunkowym ze zdjęciem jego postaci Charlie Brown i kilka nagród za niego w 1978 roku., Photo by CBS Photo Archive / Getty Images

w kwietniu 1968 roku, około półtora tygodnia po zabójstwie Martina Luthera Kinga Jr., Harriet Glickman, nauczycielka i matka mieszkająca wówczas w Los Angeles, napisała list do Schulza, wzywając go do dodania czarnego charakteru. „Myśląc o obszarach mass mediów, które mają ogromne znaczenie w kształtowaniu nieświadomych postaw naszych dzieci, czułam, że coś można zrobić poprzez nasze komiksy” – napisała.,

wymienili kilka listów, a dwaj Czarni przyjaciele Glickmana wysłali do Schulza sugestie, jak najlepiej zintegrować charakter koloru orzeszków ziemnych. W lipcu tego samego roku Franklin, pierwszy czarny charakter Peanuts, zaprzyjaźnił się z Charliem Brownem, kiedy obaj zbudowali zamek z piasku na plaży.

1 stycznia 1962 w Los Angeles. Photo by CBS via Getty Images

Peanuts był szczególnie popularny wśród artystów jazzowych.,

legenda głosi, że wielokrotnie nagradzany amerykański pianista jazzowy Vince Guaraldi otrzymał zlecenie napisania partytury do” Charlie Brown Christmas ” (1965) po tym, jak Lee Mendelson-producent telewizyjny, który pracował w tym czasie nad dokumentem o Schulzu — usłyszał piosenkę Guaraldiego „Cast Your Fate to the Wind” podczas przejazdu przez Most Golden Gate.

Ta piosenka i inne, które Guaraldi pisał dla Peanuts TV specials, zainspirowały innych muzyków jazzowych do zrobienia tego samego, w tym Wyntona Marsalisa, George ' a Winstona, Davida Benoita i Cyrusa Chestnuta., Columbia Records wyprodukowała również w 1962 roku album Peanuts z włosko-amerykańską aktorką Kaye Ballard i autorem piosenek Arthurem Siegelem występującymi jako Lucy i Charlie Brown. Na płycie ich głosy są wspierane przez muzykę skomponowaną przez Freda Karlina, który do komponowania muzyki używał klaksonów, dźwięków i dzwonków granych na zabawkach, przedmiotach domowych i instrumentach muzycznych.

Ronald Reagan był fanem Schulza.

były gubernator Kalifornii napisał kiedyś list od fanów do Schulza, w którym stwierdził, że identyfikuje się z Charliem Brownem jako postacią., W 1967 roku legislatura stanowa ogłosiła 24 maja Dzień Charlesa Schulza w Kalifornii. Kilka lat później Reagan osobiście zadzwonił do rysownika, gdy był w szpitalu po operacji bypassów serca, aby życzyć mu powodzenia.

w latach 90.pojawiły się problemy zdrowotne Schulza. Udar mózgu w listopadzie 1999 wpłynął na jego wzrok i pamięć, a w następnym miesiącu ogłosił przejście na emeryturę. Schulz zmarł w lutym. 12, 2000, raka jelita grubego, na dzień przed opublikowaniem ostatniego niedzielnego paska-jego 17,897 than Peanuts strip.,

obrazek z „I Want a Dog for Christmas, Charlie Brown!”Film z 2003 roku skupia się na Reerun, kochanym, ale zawsze sceptycznym młodszym bracie Linusa i Lucy, i jego przygodach ze Snoopym podczas świątecznych wakacji. Fot. ABC Photo Archives / ABC via Getty Images

aktor grający Linusa w tegorocznym filmie został częściowo zatrudniony do swojego Lispa.

, Reżyser Steve Martino był szczególnie zaniepokojony castingiem do Linusa Van pelta, przyjaciela Charliego Browna. „Myślałem, że Linus był taki uroczy w świątecznej promocji. Miał ten mały lisp, i zastanawiałem się, czy będziemy w stanie znaleźć, że” Martino powiedział CW Atlanta.

Alan Gardin dostał rolę, po części dlatego, że jego naturalny lisp brzmiał jak Linus, powiedział Martino. W kolejnym ukłonie w stronę oryginalnego brzmienia postaci, aktorzy zostali zarejestrowani za pomocą staromodnych mikrofonów wstęgowych., Głos Snoopy ' ego wraz ze swoim przyjacielem Woodstockiem został odtworzony z nagrań w oryginalnym odcinku specjalnym.

Budy Snoopy ' ego w filmie pozostały wierne oryginałowi Schulza.

twórcy prześledzili chwiejne linie Schulza bezpośrednio z jego prac, w tym przedstawienia deszczu i kosmyku włosów Charliego Browna. Film nie pokazuje dolnej linii budyń podczas jego powietrznych pojedynków z Czerwonym Baronem, pozostając wiernym oryginalnemu przedstawieniu Schulza.