Articles

aktywność 2017-19 w Mount Agung na Bali (Indonezja): intensywne niepokoje, monitorowanie, reagowanie na kryzys, ewakuacja i erupcja

8 grudnia, 2020 by admin

sejsmiczność

w ciągu pięćdziesięciu lat od erupcji 1963 prawie nie odnotowano lokalnych trzęsień ziemi w sieci Cvghm w Mount Agung, a energia sejsmiczna była zdominowana przez szum kulturowy z południowej flanki góry., Od 2017 r. sieć monitorowania sejsmicznego składała się z dwóch stacji krótkookresowych na południowych i południowo-zachodnich zboczach góry Agung ~4 i 5 km od szczytu i czterech stacji krótkookresowych w kalderze Batur (rys. 1a). W czasie kryzysu głównymi strumieniami danych wykorzystywanymi do monitorowania niepokojów były dane sejsmiczne w czasie rzeczywistym z sieci CVGHM i hypocentery trzęsień ziemi z indonezyjskiego Urzędu Meteorologii, Klimatologii i Geofizyki (BMKG).,

sieć CVGHM była używana do prowadzenia obserwacji wizualnych, przeprowadzania dziennych zliczeń trzęsień ziemi i obliczania Rsam (real-time Seismic Amplitude Measurement). Chociaż wiele hypocenterów było również ręcznie obliczanych przy użyciu sieci CVGHM w czasie kryzysu, były one wykorzystywane głównie do weryfikacji i uzupełniania rozwiązań BMKG i nie były konsekwentnie skatalogowane. Poniższy opis aktywności jest krótkim podsumowaniem obserwowanej sejsmiczności ze wszystkich źródeł danych.

Rój trzęsień ziemi (M2.3-3.,9) został zarejestrowany w połowie maja 2017, położony NW kaldery Batur, z maksymalną zgłoszoną intensywnością MMI III. po kilku miesiącach stopniowego wzrostu, wskaźniki trzęsień ziemi i energia sejsmiczna gwałtownie wzrosła między 16 i 22 wrzesień 2017 od dziesiątek trzęsień ziemi dziennie do setek trzęsień ziemi dziennie (rys. 2). Raporty filcowe i czasy nadejścia fal sejsmicznych na lokalnych stacjach sugerowały, że obserwowane trzęsienia ziemi wulkaniczno-tektoniczne (VT) znajdowały się między Mount Agung i Batur Caldera (tj. NW od Agung)., Jednak regionalne rozwiązania hypocenter produkowane przez BMKG początkowo sugerowały, że wydarzenia były bliżej góry Agung (rys. 3). Sejsmiczność osiągnęła szczyt 22 września z>800 trzęsienia ziemi o wielkości >1 zarejestrowane przez sieć sejsmiczną cvghm (rys. 2b). Magnitudy trzęsienia ziemi również wzrosła, z M4 .2 (BMKG), które wystąpiły na 26 września. Te trzęsienia ziemi były trzęsieniami ziemi o wysokiej częstotliwości, VT.,

w dniu 20 października wskaźniki zdarzeń VT znacznie spadły (rys. 2B) i nadal spadał do początku listopada. W październiku i listopadzie 2017 r. rozszerzyliśmy sieć monitorowania sejsmicznego o sześć szerokopasmowych stacji cyfrowych i jedną krótkotrwałą stację cyfrową w miejscach w pobliżu góry, aby poprawić wykrywanie i lokalizacje w całej sieci (rys. 1a).

pod koniec października hipocentry trzęsienia ziemi zaczęły rozprzestrzeniać się na N I NE Góry Agung, nadal występując do NW., Na początku listopada stopy trzęsień ziemi spadły do stałego poziomu ~ 300 trzęsień ziemi dziennie z dużymi wydarzeniami m3+ nadal powszechne. Podczas gdy wskaźniki trzęsień ziemi zmniejszyły się w tym okresie, współczynniki rsam najbliższych dwóch stacji wykazały migrowanie magmy w kierunku krateru szczytowego, a wartości RSAM wykazały subtelny, ale trwały długoterminowy wzrost trendu, trend, który kontynuował się w początkowych erupcjach freatomagmatycznych pod koniec listopada (rys. 3). W listopadzie 8, 2017 ~22:00 UTC, BMKG zarejestrował M4.9 i serię wstrząsów wtórnych znajdujących się ~10 km NE od Mount Agung (rys. 3)., Wkrótce potem regularnie notowano małe trzęsienia ziemi o niskiej częstotliwości (LF) i VT zbliżone do szczytu. Pierwsze wyraźne oznaki drżenia (~40-120 sekund czas trwania; szerokopasmowy 1-10 Hz) zostały zarejestrowane przez wczesnych godzin 12 listopada UTC. Z perspektywy czasu, w tym czasie magma wyraźnie najeżdżała górne poziomy (<5 km) gmachu Mount Agung. Trzęsienia ziemi VT I LF kontynuowały się przy niskich stawkach, a wartości RSAM stopniowo wzrastały dzięki pierwszej erupcji freatomagmatycznej w listopadzie 21, ale sama erupcja nie została zarejestrowana sejsmicznie., Więcej drżenie zarejestrowano dzień po 21 listopada phreatomagmatic erupcji i Vt i LF zdarzenia stawki nadal na niskim poziomie. Początek erupcji magmowej poprzedził Rój większych trzęsień ziemi LF 22 rano listopada 25 czasu lokalnego, chociaż początek wysięku lawy, który został po raz pierwszy wykryty w danych satelitarnych tego samego dnia, nie został zarejestrowany sejsmicznie.

Po wystąpieniu wysięku, współczynniki trzęsień ziemi i wartości RSAM kontynuowały się na poziomach przed erupcją, aż do znacznego wzrostu w dniu 8 grudnia., Fluktuacje sejsmiczności nie były skorelowane ze zmianami w wizualnych obserwacjach aktywności erupcyjnej w tym czasie. Chociaż Mount Agung zaczął produkować regularne, dyskretne eksplozje wcześnie w fazie wylewnej, żadna z eksplozji nie została zarejestrowana sejsmicznie w sieci cvghm aż do 23 grudnia. Po tej dacie prawie wszystkie eksplozje w Agung zostały zarejestrowane w sieci sejsmicznej cvghm. Przed każdą eksplozją jednak tempo trzęsienia ziemi lub wzrost energii były nieobecne lub, w niektórych przypadkach, zbyt subtelne, aby wiarygodnie prognozować kolejne eksplozje., Począwszy od pierwszego wytłaczania lawy na lub tuż przed 25 listopada, epizody drżenia trwające 30-90 minut występowały sporadycznie, ale nie były zazwyczaj skorelowane z zachowaniem erupcyjnym. Istnieją przekonujące dowody (powtarzające się występowanie podczas popołudniowych deszczy, stosunkowo wysoka częstotliwość i wizualne obserwacje chmur deszczowych na szczycie), które sugerują, że epizody te były związane z opadami deszczu na szczycie, prawdopodobnie z powodu interakcji opadów z płonącą skałą za pomocą rosnących pęknięć w lawie krateru., Podczas najbardziej intensywnej fazy erupcji tranzyt laharów był sejsmicznie rejestrowany na flance N I S wulkanu. Uważa się, że te lahary powstały w wyniku opadów deszczu na popiół, który odkładał się na górnej flance wulkanu podczas początkowej aktywności wybuchowej w okresie około 21-30 listopada.

Po najbardziej intensywnej fazie aktywności erupcyjnej pod koniec listopada sejsmiczność spadła., Chociaż wzrost stopy sejsmiczności LF zakończył się eksplozjami typu Strombolian w 19 styczeń 2018, a Duże (M3+) VTs kontynuowane w lutym i marcu, ogólne wskaźniki trzęsień ziemi spadły do dziesiątek zdarzeń dziennie lub mniej. W czerwcu 23 2018 Rój sejsmiczności VT I LF rozpoczął się i wzrósł do wybuchu w czerwcu 27 i dodatkowego wytłaczania lawy i emisji popiołu w czerwcu 28-29, któremu towarzyszyło monochromatyczne drżenie. 2 lipca 2018 roku aktywność Strombolian została zarejestrowana jako seria sejsmicznych sygnałów eksplozji., Sejsmiczność związana z przerywaną aktywnością wybuchową była kontynuowana do chwili obecnej (czerwiec 2019).

odkształcenie

odkształcenie Mount Agung jest monitorowane przez sieć 5 ciągłych stacji GNSS (rys. 1A), który został zainstalowany w 2012 roku. Do 2014 r.wszystkie witryny zaprzestały przesyłania danych, ale zostały przywrócone pod koniec 2017 r., a niektóre dane sięgające 2016 r. zostały odzyskane., Przemieszczenia powierzchni poprzedzające i towarzyszące 2017-2018 aktywność erupcyjna wystąpiła w kilku dyskretnych epizodach, czego przykładem jest seria czasowa ze stacji REND (rys. 2c i 3D położone ~12 km na południowy zachód od szczytu wulkanu. Przed rozpoczęciem Rój sejsmiczny w połowie września, dwa okresy pozornej inflacji były widoczne, w lutym-marcu 2017 i ponownie w sierpniu-wrześniu 2017. W obu okresach ruch stacji operacyjnych był oddalony od Agungu (rys., 3A), przy czym późniejsza Epoka inflacyjna była większa z tych dwóch (na przykład ruch rendu w kierunku południowym wynosił ~5 mm w lutym–marcu i ~20 mm w sierpniu–wrześniu). Pierwszy epizod nie towarzyszył sejsmiczności. Drugiemu towarzyszyła powoli rosnąca sejsmiczność, a w interwencyjnych miesiącach nie wystąpiły żadne znaczące deformacje. Prosty model Mogi9 przemieszczeń sugeruje wzrost ciśnienia na głębokości 10-20 km, chociaż kilka punktów danych nie pozwala na bardziej szczegółową ocenę., Deformacja nie jest widoczna w danych InSAR obejmujących okres czasu, prawdopodobnie ze względu na małą wielkość przemieszczeń10.

gwałtowny wzrost sejsmiczności we wrześniu towarzyszyła znacząca zmiana deformacji we wszystkich miejscach (rys. 3b). Stacja REND, na przykład, zaczęła przesuwać się na północ w kierunku szczytu wulkanu., Wyniki InSAR obejmujące Wrzesień-Październik sugerują umieszczenie wały na głębokości ~10 km między Agung i Batur10, podczas gdy stacje GNSS-szczególnie REND – są zgodne z kombinacją wtargnięcia wału na północny zachód od góry Agung i deflacji głębszego źródła (tego samego źródła, które napompowano w lutym–marcu i sierpniu–wrześniu). Współwystępujący Epizod deformacji w listopadzie 2017 zbiegł się z początkiem wytłaczania lawy i jest zgodny z deflacją źródła pod Górą Agung, chociaż dane nie mogą odróżnić głębokości tego źródła., Od połowy grudnia 2017 do kwietnia 2018 deformacja powierzchni była niewielka. Od maja do połowy czerwca 2018 wykryto płytką inflację, a następnie wytłaczanie lawy i wzrost częstotliwości eksplozji na przełomie czerwca i lipca 2018.

teledetekcja i próbki popiołu

dane satelitarne zapewniały częste widoki krateru i gmachu szczytu Mount Agung. Parowanie w kraterze zostało po raz pierwszy zgłoszone we wrześniu 2017. Dane satelitarne o wysokiej rozdzielczości wykazały, że parowanie było sporadycznie widoczne od co najmniej września 2016 roku., 14 września 2017 r. Po pierwszej aktywności wybuchowej w listopadzie 21 dane satelitarne wykryły nowy krater o średnicy 100 m wyśrodkowany w większym kraterze szczytowym, który służył jako kanał dla kolejnych erupcji. Próbki popiołu z Wydarzenia 21 listopada zawierają drobne młodociane składniki, ale są zdominowane przez zmobilizowany litowy materiał budowlany (rys. 4D, E)., Zebrane próbki popiołu luzem analizowano pod kątem ich chemii głównych pierwiastków i miały masową chemię andezytu. Sekwencyjne pobieranie próbek wykazało wyraźny wzrost z 55 do 59 wt.% SiO2 w składzie luzem erupowanego popiołu od 22 listopada 2018 do 29 listopada 2018. Półilościowa analiza szkła młodzieńczego potwierdziła andezytowy skład. Mały przepływ lawy został po raz pierwszy zaobserwowany w tym kraterze w listopadzie 25 i w listopadzie 27 pokrył dno krateru (rys. 5)., Kiedy wysięk lawy znacznie spowolnił, mniej niż tydzień później, przepływ lawy pokrył podłogę krateru i osiągnął maksymalną grubość około 121 m i objętość około 24 milionów m3. W tym momencie Lawa osiągnęła około jednej trzeciej wysokości niskiego punktu w ścianie krateru, zlokalizowanego wzdłuż południowej krawędzi. Do 5 grudnia 2017, po tygodniowej przerwie w aktywności, nowe pęknięcia zaczęły tworzyć się nad centralną częścią strumienia lawy. Gdy złamania rosły szerzej, obrazy sugerowały, że stopiona lawa spływała od dołu, aby uszczelnić złamania., W ciągu następnych kilku miesięcy eksplozje nadal modyfikowały powierzchnię lawy, tworząc nowe doły wybuchowe i osadzając grube gruzy erupcyjne na powierzchni lawy. Zlokalizowaną inflację powierzchni centralnej odpowietrznika zaobserwowano na krótko przed jedną z eksplozji. Zdjęcia satelitarne ujawniły, że nowy okres wytłaczania lawy, który rozpoczął się 28 czerwca 2018, wyprodukował nowy materiał, który pokrył prawie cały przepływ lawy w kraterze listopadowym i dodał dodatkowy ~10 m do jego grubości.,

skład i tempo emisji gazu

ze względu na poprzedni brak długowiecznych fumaroli w Agung od erupcji 1963, przed niepokojami 2017 nie istniał żaden program monitorowania geochemicznego ani Instrumenty., Warunki w pobliżu szczytu uznano za zbyt niebezpieczne dla bliższego pobierania próbek, więc regularne próby pomiaru dwutlenku siarki (SO2) za pomocą naziemnych technik teledetekcji rozpoczęły się w październiku 2017 po widocznym wzroście emisji pary. Pomimo obecności Niewielkiego, uporczywego pióropusza i raportów o zapachach siarkowych od nieautoryzowanych turystów, 12 mobilnych DOAS (różnicowa optyczna Spektrometria absorpcyjna)11 kampanii przeprowadzonych między 1 października a 14 listopada 2017 r.nie udało się wykryć SO2.,

w połowie listopada byliśmy pionierami w użyciu drona o stałym skrzydle (AeroTerraScan model Ai450) wyposażonego w zminiaturyzowany system multi-GAS12, 13 (Multiple Gas Analyzer System) w celu uzyskania powietrznych pomiarów in situ oparów H2O,CO2, SO2 i H2S. dron został wystrzelony z wysokości 530 m w miejscu 11 km na południe od szczytu i wspiął się na ~3300 m do pobierania próbek (rys. 6)., Pierwsze udane pomiary uzyskano w 00:21 (UTC, 08: 21 czasu lokalnego) w 21 listopada i ujawniono dużą anomalię związaną z pióropuszem CO2 (ΔCO2 = 36 ppmv; ” ∆ ” wskazuje, że pomiary są zgłaszane z odejmowanym tłem otoczenia); SO2 było poniżej granicy wykrywalności czujnika (~0.05 ppmv; rys. 2E). Podczas gdy żadne wcześniejsze pomiary gazów bazowych nie były dostępne do porównania, pomiary w powietrzu anomalii CO2 w piórach tej wielkości są niezbyt częste 12,14,15, 16, 17 i dane te były postrzegane jako znaczący wskaźnik niepokoju., Około 9 godzin później doszło do pierwszej eksplozji freatomagmatycznej. Pomiary naziemne DOAS następnego dnia (22 listopada) przyniosły poziom emisji SO2 na poziomie 660 t / d (rys. 2D). Trzy różne loty dronów w dniach 23 i 24 listopada wykazały duże anomalie CO2 (ΔCO2 = 49-98 ppmv), bardzo niskie współczynniki mieszania SO2 (SO2, MAX = 0.55 ppmv w dniu 23 listopada; 0.05 ppmv w dniu 24 listopada) i śledzenie H2S (<0.17 ppmv w dniu 24 listopada., Dane te wykazały, że emisje gazów były bardzo bogate w CO2 i ubogie w S, a średni molowy stosunek CO2/SO2 wzrósł dramatycznie z 77 do 824 na 23-24 listopad przed rozpoczęciem głównej fazy magmowej w 9: 20 UTC na 25 Listopad (rys. 2F).,

najwyższa emisja SO2 została zmierzona 26 listopada (5500 t/d), ale szybko spadła do 180 t / d do 1 grudnia., Emisje gazów podczas wysięku lawy w grudniu były bardzo zmienne (SO2 = 140-1500 t/d; Miesięczna mediana = 390 t / d, n = 14) i magmowe; lot drona w 19 Grudzień przechwycił gęsty pióropusz z wyraźnymi pikami H2O, CO2 i SO2 (H2O/CO2 = 21, CO2 / SO2 = 3.2; SO2, MAX = 26.1 ppmv). Pomiary DOAS wykazały bardzo niski poziom BrO w dużym pióropuszu 26 listopada (BrO/SO2 = 3E-5). Kolejne dane wykazały tendencję wzrostową do BrO / SO2 = 1,8 i 1,9 E-4 wykryte odpowiednio 17 i 18 grudnia (rys. 2G)., Rosnące proporcje BrO / SO2 są zgodne ze zwiększonym odgazowaniem płytkiej magmy z rosnącego przepływu lawy w kraterze uwalniającym HBr, a następnie reakcjami w atmosferze częściowo przekształcającymi Hbr do BrO18. Kolejne pomiary DOAS w styczniu i lutym wykazały, że emisja SO2 maleje (mediana SO2 w styczniu = 230 T/d, n = 12; luty = 220 T/d, N = 4). Emisje SO2 na krótko wzrosły do ponad 1000 t/d w tygodniu po wydarzeniu wytłaczania z 28 czerwca 2018 r., ale szybko powróciły do niskich wartości bazowych (<200 T / d) na początku sierpnia 2018 r.,

podsumowanie podstawowej osi czasu

poniżej przedstawiamy oś czasu zdarzeń, które miały miejsce, choć w niektórych przypadkach, podobnie jak w przypadku deformacji, nie zostały wykryte w tym czasie. Kadrujemy oś czasu w kategoriach zmian poziomu alertu, aby czytelnik mógł docenić wydarzenia i rozumowanie, które doprowadziły do tych zmian. Data zmiany poziomu alertu jest oznaczona w nagłówku każdego wpisu, chociaż kluczowe zdarzenia i obserwacje rozpoczynają się przed i po tej dacie.,

14 Wrzesień 2017 — Upgrade do poziomu 2: pierwszy Rój trzęsień ziemi został nagrany przez lokalną sieć sejsmiczną Agung i Batur w połowie maja 2017. Rysunek 2 przedstawia harmonogram pomiarów obserwacyjnych i geofizycznych od lipca 2017 do sierpnia 2018. W połowie lipca 2017—mniej więcej w czasie, gdy wykryto małą anomalię termiczną (rys. 2H, dane uzupełniające rys. S1) – wartości RSAM w Agung odbiegały od wartości wyjściowych (rys. 2B), A do połowy sierpnia trzęsienia ziemi VT występowały codziennie, znacznie zwiększając się we wrześniu., Z perspektywy czasu wiemy, że drugi epizod inflacji został wykryty zarówno przez GNSS od sierpnia do września, jak i przez InSAR10. Niezwykła aktywność fumaroli w północno-wschodniej części krateru szczytowego, wraz z rosnącą sejsmicznością, spowodowała zmianę poziomu alarmu na Waspada (Poziom 2) w 14 września (Tabela 1, Figs. 1B i 2A).

Tabela 1 Zmiany poziomu alarmów, obserwacje, strefy wykluczenia i wyniki.,

18 September 2017– Upgrade to Level 3: rozmyślanie o wodzie (prawdopodobnie wydalonej z budynku lub alternatywnie skondensowanej z fumaroli) odnotowano w kraterze w 14 September i utworzyło małe Delty w pobliżu fumaroli. Zwiększenie aktywności fumaroli, rosnąca anomalia termiczna w kraterze i odczuwalne trzęsienia ziemi (M3+) zwiększyły poziom obaw lokalnych populacji. Szybko rosnąca sejsmiczność spowodowała zmianę poziomu alertu na Siaga (Poziom 3) w 18 września.,

22 wrzesień 2017– Aktualizacja do poziomu 4: sejsmiczność nadal gwałtownie przyspieszała, a wartości RSAM osiągnęły szczyt w 22 wrzesień (rys. Z perspektywy czasu wiemy, że nastąpiła również zmiana względnego ruchu stacji GNSS(rys. 2C I 3). Stacje GNSS na południe od wulkanu zarejestrowały ruch w kierunku wulkanu, podczas gdy stacja na północny zachód (CEGI) zarejestrowała ruch z dala od wulkanu. Zmiana na poziom 4 (Awas) spowodowała ewakuację., Wartości RSAM następnie spadły, ale podwyższone wskaźniki zdarzeń sejsmicznych, w tym trzęsienia ziemi o dużej wielkości (do M4.2), utrzymywały się. W październiku 7 zauważalny biały pióropusz gazu wzrósł z podłogi krateru północno-wschodniego ~1500 m powyżej krateru szczytowego, trwał przez około godzinę i został wykryty sejsmicznie (rys. 3F). Był to najwyższy pióropusz zaobserwowany przed erupcją. Nieautoryzowani wspinacze zgłaszali zapachy siarki, dudnienie i aktywność fumarolową z północno-wschodniego DNA krateru. Jednak emisje SO2 były poniżej granicy wykrywalności mierzonej przez ruchome DOA w odległości 12 km (rys. 2E).,

29 października 2017– obniżenie do poziomu 3: wskaźniki zdarzeń sejsmicznych gwałtownie spadły 20 października, chociaż VTs zaczął zbliżać się do szczytu (wydarzenia proksymalne). Wraz ze spadkiem częstości zdarzeń sejsmicznych i długim (miesięcznym) czasem ewakuacji, poziom alertu został obniżony do Siaga (Poziom 3) w październiku 29. Na początku listopada wartości RSAM zaczęły powoli rosnąć(rys. 2b i 3). W listopadzie 8, trzęsienie ziemi M4. 9 zostało zarejestrowane i było odczuwalne przez ludzi (zmodyfikowana intensywność Mercalli, MMI II-V–w odległości ~60 km od wulkanu., Było to największe odnotowane Zdarzenie VT w okresie kryzysu (rys. 2b i 3).

26 listopada 2017– Upgrade do poziomu 4: W połowie listopada pojawiły się zdarzenia LF i drżenie, a lokalizacje zdarzeń sejsmicznych przeniosły się bliżej wulkanu. Loty dronem wyposażone w multi-Gaz powyżej krateru wulkanu wykryły pióropusz bogaty w CO2 na początku listopada 21 (rys. 2E, F). Erupcja Agung 2017 rozpoczęła się małą eksplozją freatomagmatyczną 21 listopada 9: 05 UTC, z emisją popiołu do 700 m powyżej szczytu (Fig. 2I i 4)., Umiarkowana ilość SO2 (660 t / d)została wykryta następnego dnia przez mobilne Doa, zgodne z odgazowaniem magmy (rys. 2D). Wielogazowe loty dronem wykryły podwyższony poziom CO2 w dniach 23-24 listopada (rys. 2F). Większe, ciągłe eksplozje rozpoczęły się 25 listopada o 9:20 UTC, a obserwacje satelitarne wykryły obecność przepływu lawy w kraterze. Kolumna popiołu osiągnęła ~6 km powyżej szczytu (~9 km asl) do 26 listopada (rys. 2I) i podróżował ESE, co spowodowało zamknięcie lotniska Praya w Lombok (~95 km se od krateru Agung) w dniach 26-27, 30 listopada i 1 grudnia., W listopadzie 26 23: 00 UTC, poziom alertu został podniesiony do Awas (Poziom 4). Cyklon tropikalny Cempaka zmienił kierunek wiatru i pociągnął chmurę popiołu na południe i zachód, wymuszając zamknięcie Denpasar 's Denpasar' s Denpasar 's Denpasar' s Denpasar 's Denpasar' s Denpasar 's Denpasar' s crater) podczas 26-29 listopad. Wysokie emisje SO2 zostały wykryte przez mobilne DOAS i satelitę Omi (Ozone Monitoring Instrument). Powstawały błyskawice, głośne dudnienia i lahary (rys. 4F) w wyniku opadów deszczu mobilizujących złoża popiołu z końca listopada. Dwa pióropusze zostały wyemitowane 26-27 listopada (rys., 4B), z ciemną, bogatą w popiół częścią pochodzącą z głównego krateru i obfitym białym pióropuszem pary pochodzącym z dawnego pola fumarole. Do 27 listopada Lawa pokryła dno krateru (rys. 5c, D) i zaczął szybko wypełniać Krater szczytowy, aż zwolnił w listopadzie 29; wysokości pióropuszy również spadły. Część popiołu osadzała się wokół wulkanu: był on grubszy i rozszerzony dalej w kierunku WSW zgodnie z panującym kierunkiem wiatru podczas największego okresu emisji popiołu., Wywołane opadami lahary zostały wygenerowane w drenażach 16 na częściach wulkanu NNW, N, ENE, SE, S I SW pod koniec listopada, z najbardziej znaczącym przepływem rzeki Tukad Yeh Unda na flance SW do cieśniny Badung (~30 km od szczytu Agung). Ciągły okres wybuchowy następował po półciągłym, niskopoziomowym pióropuszu do 4 grudnia, kiedy rozpoczął się okres częstych (co 30-60 min), aseistycznych, popiołowych „puffs” (oparów) (rys. 2).,

10 luty 2018– obniżenie do poziomu 3: około 23 grudzień 2017, regularne dmuchanie ustało i rozpoczęły się codzienne do tygodniowych, dyskretnych, sejsmicznie wykrytych eksplozji (różowe pionowe linie na Rys. 2), wytwarzając pióropusze Zwykle do 2.5 km powyżej szczytu (~5.5 km asl) i pozostawiając doły wybuchowe w chłodzącym strumieniu lawy. Gdy częstotliwość eksplozji ustała, 4 stycznia Strefa wykluczenia została zmniejszona do promienia 6 km. 19 stycznia 2018 zaobserwowano niewielką aktywność wybuchową Strombolian, po czym częstotliwość eksplozji znacznie spadła., Poziom alertu został obniżony do Siaga (Poziom 3) w Lutym 10. Między lutym a końcem czerwca wystąpiły przerywane dyskretne eksplozje i ogólnie niskie (ale powyżej tła) emisje SO2 i wskaźniki sejsmiczności (rys. 2). Rój zdarzeń VT w 23 czerwiec 2018 poprzedził małą eksplozję w 27 czerwiec 2018, a następnie wytłaczanie lawy i ciągła emisja popiołu w 28-29 czerwiec 2018. Ciągła emisja popiołu do WSW wpłynęła na operacje lotnicze na lotniskach Denpasar, Bali i Jember, East Java w dniach 28-29 czerwca 2018 (UTC)., O 13: 04 (UTC) w lipcu 2 erupcja Strombolian wyrzuciła żarowy materiał tak daleko, jak 2-3 km od krateru szczytowego. Mimo że strefa wykluczenia została ustawiona na Promień 4 km, tysiące ludzi poza tą strefą samo-ewakuowało się z powodu strachu, że żarowy materiał będzie podróżował dalej, a ze względu na głośne grzmiące dźwięki wydawane przez wulkan. Emisje popiołu z tych eksplozji przesunęły się na zachód, powodując zamknięcie lotnisk we wschodniej Jawie (Banyuwangi i Jember) w lipcu 3., Następnie nastąpił okres licznych małych eksplozji, stopniowo zmniejszając częstotliwość do lipca 2018 (rys. 2). Mała sejsmiczność nadal. Na 29 lipca i 5 sierpnia, dwa duże trzęsienia ziemi M6. 4 i M6. 8 uderzył n Wyspy Lombok (< 120 km E Mount Agung). Ciągłe odgazowywanie cienkiego białego pióropusza zaobserwowano po tych trzęsieniach ziemi; jednak nie zaobserwowano żadnych innych zmian w aktywności erupcyjnej bezpośrednio po tych trzęsieniach ziemi; zamiast tego podobne wybuchy o niskim poziomie kontynuują się w czasie tego pisania.

Be Able