Image: „Sad?”Autorstwa Martina Coopera. Licencja: CC BY-SA 2.0

przegląd amnezji dysocjacyjnej

amnezja dysocjacyjna może być zdefiniowana jako powszechne zaburzenie dysocjacyjne z jednym lub więcej epizodami zapomnienia ważnych danych osobowych, ogólnie o charakterze traumatycznym lub stresującym.,

najważniejszymi przyczynami tego dysocjacji są trauma i stres. Osoby cierpiące na amnezję dysocjacyjną zwykle tracą pamięć autobiograficzną i tylko pewne doświadczenia z przeszłości. Te stresujące i traumatyczne doświadczenia mogą być klęskami żywiołowymi, śmiercią bliskiej osoby, walką wojskową, gwałtem, wykorzystywaniem seksualnym, poważnymi problemami finansowymi lub konfliktami wewnętrznymi. Pacjenci przeżyli te zdarzenia.

ciężka postać amnezji dysocjacyjnej, która charakteryzuje się również celowym wyjazdem z domu i otoczenia, znana jest jako fuga dysocjacyjna., Fuga dysocjacyjna może być również związana z całkowitą utratą własnej tożsamości i stworzeniem zupełnie nowej tożsamości (derealizacja).

Epidemiologia amnezji dysocjacyjnej

dokładna częstość występowania amnezji dysocjacyjnej w społeczności nie jest znana, ale wszystkie zaburzenia dysocjacyjne są zidentyfikowane łącznie w do 1,8% ogólnej społeczności. U około 10 % pacjentów psychiatrycznych rozpoznaje się jakąś formę zaburzeń dysocjacyjnych, Zwykle amnezję dysocjacyjną.,

obecnie uważa się, że amnezja w tej grupie pacjentów jest spowodowana dysocjacją z ich własnym prawdziwym osobistym wydarzeniem. Uważa się, że dysocjacja ma miejsce z powodu ciężkiego traumatycznego wydarzenia lub ogromnego stresu emocjonalnego. Głównymi czynnikami ryzyka amnezji dysocjacyjnej w populacji ogólnej są nadużywanie narkotyków, alkoholizm, Płeć żeńska, kariera w prostytucji lub bycie egzotyczną tancerką. Traumatyczne doświadczenie lub stresujące wydarzenie może nie być przywoływane świadomie, ale może wpływać na zachowanie poprzez niechęć do określonych działań, np., kobiety gwałcone w windzie mogą wykazywać niechęć do wspinania się po windzie.

ponadto pacjenci z zaburzeniami konwersji są bardziej narażeni na amnezję dysocjacyjną z powodu podobnej patogenezy, tj. doświadczają silnego stresu lub urazu.

cechy kliniczne amnezji dysocjacyjnej

amnezja dysocjacyjna może być zlokalizowana lub uogólniona:

1. amnezja miejscowa jest definiowana jako brak przypomnienia zdarzeń w określonym czasie i jest najczęstszym typem amnezji dysocjacyjnej.,
2. amnezja uogólniona charakteryzuje się całkowitą utratą historii życia. Amnezja uogólniona może być związana z utratą wcześniejszej zdroworozsądkowej wiedzy o świecie, czyli amnezją semantyczną lub utratą dobrze wyuczonych umiejętności.

miejscowa amnezja może być trudna do zauważenia, ponieważ początek jest zwykle podstępny, a ilość utraconych informacji może wydawać się na początku trywialna. Z drugiej strony amnezja uogólniona charakteryzuje się dramatycznym i nagłym początkiem.,

amnezja uogólniona jest bardziej powszechna u weteranów i ocalałych z naturalnych katastrof, podczas gdy miejscowa amnezja jest częściej spotykana u ofiar gwałtu lub ofiar przemocy fizycznej lub emocjonalnej. Nagłe przypomnienie utraconych wspomnień może przytłoczyć pacjenta i wiąże się ze zwiększonym ryzykiem samobójstwa.

kryteria diagnostyczne amnezji dysocjacyjnej

kryteria diagnostyczne amnezji dysocjacyjnej DSM-5 składają się z czterech głównych punktów.,

1. pacjent nie powinien być w stanie przypomnieć sobie informacji, które zwykle mają charakter traumatyczny i od pacjenta oczekuje się, że będzie je pamiętał i powinien je łatwo przywołać.
2. upośledzenie to powinno mieć wpływ na życie społeczne, zawodowe lub akademickie pacjenta.
3. należy niezawodnie wykluczyć nadużywanie alkoholu, uzależnienie od narkotyków, częściowe napady złożone, przemijającą amnezję globalną lub urazowe urazy mózgu.,
4. i ostatnim kryterium jest to, że amnezja dysocjacyjna powinna lepiej pasować do obrazu klinicznego pacjenta w porównaniu do innych zaburzeń psychicznych, takich jak zespół stresu pourazowego, zespół stresu ostrego, zaburzenie somatyzacji, malingering lub zaburzenie tożsamości dysocjacyjnej.

pacjentów z amnezją dysocjacyjną należy zaklasyfikować do z fug lub bez fugi w zależności od tego, czy pacjent wykazuje zachowanie uciekające, czy nie.,

obrazowanie mózgu w amnezji dysocjacyjnej

głównym celem obrazowania mózgu w amnezji dysocjacyjnej jest identyfikacja potencjalnych nowych biomarkerów, potwierdzenie pewności diagnozy i dostarczenie obiektywnych środków do celów badawczych. Obrazowanie mózgu u pacjentów z amnezją dysocjacyjną nie ma wpływu na plan leczenia.

pozytronowa tomografia emisyjna (PET)z glukozą wykazuje zmniejszenie metabolizmu glukozy w przednich obszarach skroniowo-czołowych u pacjentów z amnezją dysocjacyjną. Te obszary mózgu są znane jako związane z przypomnieniem pamięci autobiografii.,

skany PET na bazie wody są również stosowane u pacjentów z amnezją dysocjacyjną do badania, które regiony mózgu są aktywowane, gdy poprzednie doświadczenia życiowe są przedstawione w zdrowym.

zdrowa grupa kontrolna zwykle ma aktywację skroniowo-czołową, podczas gdy pacjenci z amnezją dysocjacyjną wykazują aktywację skroniowo-czołową. Odkrycie to zostało wyjaśnione w oparciu o nasze obecne zrozumienie lateralizacji ludzkiego mózgu, tj., aktywacja obszarów lewej półkuli sugeruje neutralne postrzeganie własnych doświadczeń pacjenta, a nie postrzeganie ich jako własnych wspomnień.

u pacjentów z amnezją dysocjacyjną wykazano hipometabolizm w prawym dolnym odcinku czołowym i prawej kory przedczołowej. Później ci sami pacjenci przeszli spektroskopię rezonansu magnetycznego (MRS) obrazowania mózgu w tych samych regionach i stwierdzono, że mają zaburzenia w proporcjach GABA/glutaminian w tym samym regionie.,

to odkrycie jest bardzo ważne w leczeniu amnezji dysocjacyjnej i pomaga tym pacjentom przypomnieć utracone wydarzenia, tj. wydaje się, że amnezja dysocjacyjna jest ostatecznie zaburzeniem równowagi hamowania / wzbudzenia, które jest zlokalizowane w niektórych regionach korowych.

leczenie amnezji dysocjacyjnej

leczenie amnezji dysocjacyjnej w dużej mierze opiera się na leczeniu skojarzonej depresji za pomocą leków przeciwdepresyjnych i wykonywaniu wywiadów wspomaganych lekami., Wywiad z barbituranami lub benzodiazepinami może pomóc w odzyskaniu utraconych wspomnień, które mogą być przyczyną amnezji.

gdy pacjent przypomina sobie pewne traumatyczne wydarzenia lub wspomnienia, należy zauważyć, że ryzyko samobójstwa znacznie wzrasta.

terapia elektrowstrząsami jest nieskuteczna lub szkodliwa w amnezji dysocjacyjnej., Nowe podejścia, o których wiadomo, że wpływają na równowagę hamowania/wzbudzenia w określonych docelowych regionach mózgu, takich jak przezczaszkowa stymulacja prądem stałym lub przezczaszkowa stymulacja magnetyczna, są testowane jako potencjalne metody leczenia amnezji dysocjacyjnej.

hipnoza i hipnoterapia wykazały pewną skuteczność w pomaganiu pacjentom pamiętać traumatyczne wydarzenia, które doprowadziły do tego stanu.

Psychoterapia powinna najpierw zmierzać do stabilizacji pacjenta i zmniejszenia objawów., Następnym krokiem powinno być zidentyfikowanie przyczyn dysocjacji i zrozumienie, że dysocjacja zwykle dzieje się z powodu pewnych niewłaściwych mechanizmów myślenia lub myślenia, tzn. ofiara gwałtu może obwiniać siebie. Rozwiązywanie tych problemów szczególnie w terapii grupowej okazało się pomocne.