ruch praw obywatelskich głęboko wpłynął na społeczeństwo amerykańskie. Wśród jego najważniejszych osiągnięć znalazły się dwie główne ustawy o prawach obywatelskich uchwalone przez Kongres. Ustawy te zapewniały konstytucyjne prawa Afroamerykanom i innym mniejszościom. Chociaż prawa te zostały po raz pierwszy zagwarantowane w Konstytucji Stanów Zjednoczonych bezpośrednio po wojnie secesyjnej, nigdy nie zostały w pełni egzekwowane. Dopiero po latach wysoce nagłośnionych demonstracji Praw Obywatelskich, marszów i przemocy amerykańscy przywódcy polityczni działali w celu egzekwowania tych praw.,

prezydent Lyndon Johnson podpisuje historyczną ustawę o Prawach Obywatelskich z 1964 roku. Za nim stoi Wielebny Martin Luther King Jr. (Wikimedia Commons)

prezydent John F. Kennedy zaproponował wstępną ustawę o prawach obywatelskich. Kennedy zmagał się z wielkimi konfliktami osobistymi i politycznymi w związku z tym prawodawstwem. Z jednej strony sympatyzował z afroamerykańskimi obywatelami, których dramatyczne protesty uwydatniły rażącą przepaść między amerykańskimi ideałami a amerykańską rzeczywistością. Kennedy rozumiał, że czarni ludzie zasługują na pełną równość, której domagali się., Wiedział również, że dyskryminacja rasowa w Stanach Zjednoczonych, szczególnie wysoce publiczne pokazy przemocy i terroru przeciwko mniejszościom rasowym, zawstydzały Amerykę na arenie międzynarodowej. Co więcej, jego ustawodawstwo dotyczące praw obywatelskich przyniosło znaczne poparcie wśród północnych Liberałów i umiarkowanych, a także milionów afroamerykańskich wyborców w stanach, w których mogli głosować bez trudności i zastraszania.

z drugiej strony Kennedy obawiał się utraty poparcia białych południowych Demokratów, wciąż będących główną siłą polityczną w tym regionie., Był szczególnie zaniepokojony perspektywami reelekcji w 1964. W obliczu silnej opozycji na południu, niechętny prezydent w końcu zaproponował Kongresowi silne ustawodawstwo dotyczące praw obywatelskich, przyznając prywatnie liderom Praw Obywatelskich, że protesty uliczne zmusiły go do działania.

Johnson and the Civil Rights Bill

zamach na Kennedy ' ego w dniu 22 listopada 1963 r.zmienił polityczną dynamikę zbliżającego się prawodawstwa dotyczącego praw obywatelskich. Wiceprezydent Lyndon B. Johnson zastąpił Kennedy ' ego i niemal natychmiast zintensyfikował kampanię na rzecz ważnej ustawy o prawach obywatelskich., Chociaż był politykiem południa, rozwinął współczucie dla odważnych walk Afroamerykanów podczas ruchu praw obywatelskich. Jego osobiste zaangażowanie w zapewnienie pełnej równości dla obywateli mniejszości w rzeczywistości przewyższyło Kennedy ' ego.

Johnson stał w lepszej pozycji niż jego poprzednik, aby popchnąć ustawodawstwo dotyczące praw obywatelskich przez Kongres. Niezwykle utalentowany polityk, Johnson dokładnie rozumiał Kongres i jego złożone operacje. Przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego większości senackiej., Z odpowiedzialnością za kierowanie legislacją przez Kongres, współpracował z kolegami obu partii i różnymi poglądami. Podczas swojej służby opanował sztukę kompromisu, zdobywając wiele zwycięstw dla programu legislacyjnego swojej partii. Nawiązał też bliskie relacje z senatorami i przedstawicielami obu partii politycznych. Regularnie wykorzystywał tę osobistą wiedzę, połączoną z urokiem, pochlebstwami i groźbami, aby osiągnąć swoje cele legislacyjne. Ta umiejętność okazała się szczególnie przydatna w przekonaniu Kongresu do uchwalenia ważnej ustawy o prawach obywatelskich.,
prezydent Johnson wykorzystał kolejną kluczową strategię do uchwalenia ustawy o prawach obywatelskich. Wykorzystał narodową sympatię i żałobę wokół tragicznej śmierci Kennedy ' ego. W wystąpieniach publicznych i rozmowach prywatnych wzywał do uchwalenia ustawy o prawach obywatelskich jako trwałej spuścizny po zmarłym prezydencie. Budując powszechne poparcie społeczne, wezwał przywódców religijnych w całym kraju (zwłaszcza na południu) do wykorzystania ich wpływów w imieniu civil rights act.

faktyczna walka w Kongresie pochłonęła wszystkie umiejętności polityczne Johnsona., W obliczu silnego sprzeciwu wielu Republikanów i większości południowych Demokratów, uciekał się do swoich sił osobistych. Powiedział senator Georgii Richard Russell, główny przeciwnik prawodawstwa Praw Obywatelskich ,że ” jeśli wejdziesz w drogę, zamierzam cię przejechać.”W Senacie prezydent stanął w obliczu obstrukcji, opóźniającej się debaty, która mogła zabić całą ustawę. Obstrukcja trwała 83 dni, najdłużej w historii Senatu. Ale Johnson zdołał zdobyć głosy, aby to zakończyć., Sam pracował nad telefonami i lobbował osobiście, „przekręcając ręce” ustawodawców wciąż niepewnych, jak głosować. Pozyskując pomocników Białego Domu, przywódców Praw Obywatelskich i laburzystów oraz kluczowych obrońców praw obywatelskich Kongresu, wyciągnął wszystkie kroki, aby osiągnąć zwycięstwo legislacyjne.

upór Johnsona i talenty polityczne odniosły sukces. 2 lipca 1964 roku formalnie podpisał ustawę o Prawach Obywatelskich z 1964 roku, posługując się 72 pismami ceremonialnymi. W uroczystości wzięło udział wielu dygnitarzy, w tym Martin Luther King, Rosa Parks i kilka innych osób zajmujących się prawami obywatelskimi., Ustawa ta zakazała dyskryminacji rasowej w kilku obszarach, w tym w hotelach, restauracjach, edukacji i innych miejscach publicznych. Ten przełomowy akt gwarantował również równe szanse zatrudnienia, spełniając jeden z głównych celów historycznego marszu na Waszyngton w 1963 roku. Wiele większych firm południa już desegregowane w odpowiedzi na sit-ins i innych protestów Praw Obywatelskich. Jednak ustawa o Prawach Obywatelskich z 1964 roku dodała ważną ochronę prawną do tych wydarzeń politycznych i społecznych.

prawie natychmiast nowa ustawa o prawach obywatelskich stanęła pod znakiem zapytania., Właściciel motelu w Atlancie argumentował, że Kongres nie ma uprawnień zgodnie z konstytucją USA, aby zakazać segregacji w miejscach publicznych. Ten 216-pokojowy zakład, który służył międzypaństwowej klienteli, długo nie chciał wynająć pokoi Afroamerykanom. Kiedy Heart of Atlanta Motel, Inc. v. Stany Zjednoczone dotarły do Sądu Najwyższego, Sąd odrzucił argument właściciela. Orzekł, że klauzula handlowa Konstytucji upoważniła Kongres do uchwalenia tego typu przepisów. Obrońcy Praw Obywatelskich osiągnęli swoje największe zwycięstwo prawne od 1954 Brown v., Decyzja Rady Pedagogicznej zakazująca segregacji szkolnej.

do dyskusji i pisania

1. co zrobiła Ustawa o Prawach Obywatelskich z 1964 roku? Myślisz, że to było skuteczne?
2. dlaczego prezydent Johnson uchwalił ustawę o Prawach Obywatelskich z 1964 roku? Myślisz, że prezydent Kennedy zdałby sprawę? Wyjaśnij.

do dalszej lektury

Loevy, Robert D. Ustawa o Prawach Obywatelskich z 1964 roku: Przejście prawa, które zakończyło segregację rasową. [2010-03-09 19: 43] 1997

Mayer, Robert. Ustawa o Prawach Obywatelskich z 1964 roku., Wydawnictwo: Greenhaven. 2004.

powrót na stronę główną Black History Month