Auguste Comte (pełne imię Isidore Marie Auguste François Xavier Comte) (17 stycznia 1798 – wrzesień 5, 1857) był francuskim myślicielem znanym jako „ojciec socjologii.”Rozwinął filozofię, którą nazwał „pozytywizmem”, w której opisał społeczeństwo ludzkie jako rozwijające się przez trzy etapy, z których trzeci nazwał” pozytywnym ” etapem, zdominowanym przez myśl naukową., Był pierwszym, który zastosował metodę naukową do świata społecznego i ukuł termin Socjologia, aby opisać naukowe badania społeczeństwa ludzkiego. Miał nadzieję, że dzięki takim wysiłkom uda się osiągnąć zrozumienie ludzkiego społeczeństwa, które umożliwi ludzkości awans na wyższy poziom, w którym cała rasa ludzka mogłaby funkcjonować razem jako jedna. Ukuł również termin „altruizm”, opowiadając się za tym, aby ludzie żyli dla dobra innych.,

chociaż Comte zdawał się uważać ludzki intelekt za najważniejszy w rozwijaniu nowego porządku świata, w swojej późniejszej pracy przyjął koncepcję miłości jako rozwiązania wszystkich ludzkich problemów. Podczas gdy wizja nowego społeczeństwa światowego Comte ' a wywołana przez nieco mistyczną formę socjologii naukowej nie doszła do skutku, jego praca dostarczyła podstaw do wielkich postępów w zrozumieniu, jak funkcjonuje społeczeństwo ludzkie.

życie

Auguste Comte urodził się w Montpellier, w południowo-zachodniej Francji., Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia na École Polytechnique w Paryżu. Tam dowiedział się o francuskich ideałach republikańskich i postępach. W 1816 roku École zamknięto w celu reorganizacji. Comte nie ubiegał się ponownie o reelekcję, decydując się kontynuować naukę w szkole medycznej w Montpellier. Podczas pobytu w Montpellier nie był w stanie nawiązać kontaktów ze swoją katolicką i Monarchistyczną rodziną i wyjechał ponownie do Paryża, utrzymując się z dorywczych prac.

w sierpniu 1817 roku został uczniem i sekretarzem Claude ' a Henri de Rouvroy, Comte De Saint-Simon, który wprowadził Comte do społeczeństwa intelektualnego., W latach współpracy z Saint-Simon, Comte rozpoczął pracę nad swoją filozofią pozytywizmu. W esejach, które napisał w tym okresie, można znaleźć istotę wszystkich jego głównych idei:

można tu znaleźć nie tylko główne idee naukowe, które miał rozwinąć w swoim Cours de philosophie positive, ale także, co często jest pomijane, początki jego późniejszych koncepcji dotyczących potrzeby jednoczącego porządku wspólnotowego opartego na nowo ustanowionej mocy duchowej.,

opublikował Manifest tej filozofii, zatytułowany Plan de travaux scientifiques nécessaires pour réorganizer la société (1822) (Plan badań naukowych niezbędnych do reorganizacji społeczeństwa). Comte nie był jednak w stanie uzyskać stanowiska akademickiego i polegał na pomocy finansowej ze strony sponsorów i przyjaciół. W 1824 roku Comte opuścił Saint-Simon z powodu nie do pogodzenia różnic.

w 1825 r.poślubił Caroline Massin, kobietę, którą znał od kilku lat. Comte był znany jako arogancki, gwałtowny i urojony człowiek, a małżeństwo nie trwało długo., W 1826 roku Comte spędził czas w szpitalu psychiatrycznym, cierpiąc na załamanie psychiczne. W tym czasie Comte nie miał żadnej pozycji akademickiej, tylko marginalne i nisko płatne nominacje, które ledwo pozwalały mu utrzymać się. Ostatecznie rozwiedli się w 1842 roku. W okresie między ich małżeństwem a rozwodem opublikował sześć tomów swoich Cours i zyskał wielu wpływowych zwolenników zarówno we Francji, jak i za granicą. Byli wśród nich Émile Littré i John Stuart Mill, którzy przez pewien czas byli bliskimi zwolennikami Comte ' a.,

od 1844 roku Comte był związany z Clothilde de Vaux, związkiem, który zmienił pogląd Comte ' a na emocje i intelekt. Kochał ją namiętnie, ale ona opierała się jakimkolwiek fizycznym związkom i utrzymywała tylko platoniczny, ale romantyczny związek. Wkrótce jednak zachorowała na gruźlicę i zmarła w 1846 roku. Comte odwiedzał jej grób co roku, aż do roku własnej śmierci.

po jej śmierci jego miłość stała się quasi-religijna, a Comte uważał siebie za założyciela i Proroka nowej „religii ludzkości”, w której uniwersalna miłość była rozwiązaniem wszystkich problemów., Opublikował cztery tomy „Système de politique positive” (1851-1854). W ostatnich latach jego życia jedyną książką, którą Comte przeczytał, było naśladowanie Chrystusa, autorstwa Thomasa à Kempis. Jego zwolennicy racjonalistyczni nie mogli pogodzić się z jego religijną intensywnością, a Comte zbliżył się do nowych odbiorców. Głosił swoje idee przywódcom religijnym i robotnikom wszelkiego rodzaju, z którymi spotykał się regularnie, często we własnym domu. Podzielił się z nimi swoim nowo odkrytym zrozumieniem, że miłość jest fundamentem społeczeństwa, a porządek w społeczeństwie powstaje poprzez poddanie się boskiej woli i zjednoczenie duchowej mocy.,

Auguste Comte zmarł w Paryżu 5 września 1857 roku i został pochowany na słynnym Cimetière du Père Lachaise.

praca

Auguste Comte słynie z wielkich praw uniwersalnych. Jego celem było stworzenie nauki o społeczeństwie, wyjaśniającej zarówno historyczny rozwój, jak i przyszły kierunek ludzkości. Uważał badanie społeczeństwa ludzkiego za postępujące w taki sam sposób, jak badanie natury. W ten sposób próbował odkryć prawa, według których społeczeństwo ludzkie utrzymuje się i rozwija.,

Pozytywizm

Pozytywizm jest filozofią rozwijaną przez Auguste 'a Comte' a, który stwierdził, że jedyną autentyczną wiedzą jest wiedza naukowa, i że taka wiedza może pochodzić tylko z pozytywnej afirmacji teorii poprzez ścisłą metodę naukową. Wiadomo, że Comte powiedział: „ludziom nie wolno swobodnie myśleć o chemii i biologii: dlaczego wolno im swobodnie myśleć o filozofii politycznej?,”

jego pogląd jest czasami określany jako ideologia naukowca i jest często podzielany przez technokratów, którzy wierzą, że istotny postęp następuje poprzez postęp naukowy. Jako podejście do filozofii nauki wywodzące się od oświeceniowych myślicieli takich jak Pierre-Simon Laplace (i wielu innych). Pozytywizm został po raz pierwszy systematycznie teoretyzowany przez Comte' a, który uważał metodę naukową za zastępującą metafizykę w historii myśli. Comte obserwował również kołową zależność teorii i obserwacji w nauce. Comte był więc jednym z czołowych myślicieli społecznej myśli ewolucjonistycznej., Pozytywizm jest najbardziej rozwiniętym Stadium społeczeństwa w ewolucjonizmie antropologicznym, punktem, w którym rozwija się nauka i racjonalne wyjaśnienie zjawisk naukowych. Marksizm i dialektyka predykcyjna to wysoce pozytywistyczny system teorii.

Comte powiedział także: „umarli rządzą żywymi”, co prawdopodobnie jest odniesieniem do skumulowanej natury pozytywizmu i faktu, że nasz obecny świat jest kształtowany przez działania i odkrycia tych, którzy przyszli przed nami.

pozytywizmu Comte ' a nie należy mylić z pozytywizmem logicznym, który powstał w kręgu Wiedeńskim w latach 20., Pozytywizm logiczny to szkoła filozofii, która łączy Pozytywizm-który stwierdza, że jedyną autentyczną wiedzą jest wiedza naukowa – z wersją aprioryzmu-poglądem, że pewna wiedza propositionalna może być posiadana bez lub „przed” doświadczeniem.

Wyjaśnienie pozytywnej filozofii Comte ' a wprowadziło ważny związek między teorią, praktyką i ludzkim rozumieniem świata., W opublikowanym w 1855 roku tłumaczeniu Harriet Martineau pozytywnej filozofii Auguste 'a Comte' a zauważył, że:

jeśli prawdą jest, że każda teoria musi być oparta na obserwowanych faktach, to równie prawdą jest, że fakty nie mogą być obserwowane bez wskazówek jakiejś teorii. Bez takiego przewodnictwa nasze fakty byłyby bezowocne i bezowocne; nie moglibyśmy ich zachować; w większości przypadków nie moglibyśmy ich nawet dostrzec.,

metoda badania

Comte uważał, że socjologowie powinni stosować te same metody, które okazały się skuteczne w naukach przyrodniczych: obserwację, eksperymenty, porównanie i metodę historyczną. Comte uważał, że wszystkie obserwacje muszą być powiązane ze wstępnymi teoriami, w przeciwnym razie obserwatorzy nie będą wiedzieli, na co patrzyli. Eksperymentowanie jest trudne w naukach społecznych, ale Comte stwierdził, że ” eksperymentowanie odbywa się zawsze, gdy regularny przebieg zjawiska jest zakłócany w jakikolwiek określony sposób.,”Comte twierdził, że porównania między społeczeństwem ludzkim i zwierzęcym ujawnią użyteczne wskazówki na temat prawdziwej natury ludzkości. Rozszerzył też ideę porównywania do tych pomiędzy ludźmi. Wszystkie te trzy formy dochodzenia opierały się na fundamencie historii.

prawo trzech etapów

zadaniem Comte ' a było odkrycie sekwencji, przez którą ludzkość przemieniła się z tej niewiele różnej od małp małp do tej cywilizowanej Europy jego czasów., Stosując swoją metodę naukową, Comte stworzył swoje „prawo postępu ludzkiego” lub „prawo trzech etapów”, opierając się na uświadomieniu sobie, że

filogeneza, rozwój grup ludzkich lub całej rasy ludzkiej, jest retrakowana w ontogenezie, rozwoju indywidualnego organizmu ludzkiego. Tak jak każdy z nas ma tendencję do bycia pobożnym wierzącym w dzieciństwie, krytycznym metafizykiem w okresie dojrzewania i filozofem natury w męskości, tak ludzkość w swoim rozwoju przeszła te trzy główne etapy.,

Tak więc Comte stwierdził, że każdy dział wiedzy przechodzi przez trzy etapy. Te trzy etapy są teologiczne, metafizyczne i pozytywne, czyli naukowe.

Faza Teologiczna postrzegana była z perspektywy XIX-wiecznej Francji jako poprzedzająca oświecenie, w którym miejsce człowieka w społeczeństwie i społeczne ograniczenia wobec człowieka odnosiły się do Boga. Comte wierzył, że wszystkie prymitywne społeczeństwa przeszły pewien okres, w którym życie jest całkowicie teocentryczne., W takich społeczeństwach rodzina jest prototypową jednostką społeczną, a władzę sprawują kapłani i przywódcy wojskowi. Stamtąd społeczeństwa przeszły do fazy metafizycznej.

przez fazę metafizyczną Comte nie odnosił się do metafizyki Arystotelesa ani żadnego innego starożytnego filozofa greckiego. Dla Comte ' a metafizyka była zakorzeniona w problemach społeczeństwa francuskiego przed rewolucją 1789 roku., Ta” metafizyczna ” Faza wiązała się z uzasadnieniem praw uniwersalnych jako znajdujących się na wyższym poziomie niż autorytet jakiegokolwiek ludzkiego władcy do przeciwdziałania, chociaż prawa te nie odnosiły się do sacrum poza zwykłą metaforą. Comte wydaje się mieć wpływ na teorię demokracji Maxa Webera, w której społeczeństwa dążą do wolności. Weber pisał, że oligarchie mają więcej wolności niż tyrania, a demokracje mają więcej wolności niż oligarchie. Przekonanie Comte ' a, że prawa uniwersalne są nieuniknione, wydaje się przepowiadać teorię Webera., W tej metafizycznej fazie Comte uważał Państwo za dominujące, z kościelnymi i prawnikami w kontroli.

Faza naukowa lub pozytywna powstała po klęsce rewolucji i Napoleona. Celem tej fazy było znalezienie rozwiązań problemów społecznych i wprowadzenie ich w życie pomimo głoszenia „praw człowieka „czy proroctw o” woli Bożej.”Pod tym względem był podobny do Karola Marksa i Jeremy' ego Benthama., Jak na swój czas ta idea fazy naukowej była uważana za postępową, choć ze współczesnego punktu widzenia wydaje się pochodną fizyki klasycznej i historii akademickiej. Znowu wydaje się, że Weber współgra z myśleniem Comte ' a. Weber wierzył, że ludzkość postępuje dalej niż kiedykolwiek z nauką, ale wierzył, że jest to upadek ludzkości, ponieważ traci ona z oczu samą ludzkość na rzecz Postępu Technicznego. Comte dał nazwę pozytywną ostatniemu z nich ze względu na wielosemitowe konotacje tego słowa., Pozytywne może odnosić się zarówno do czegoś określonego, jak i do czegoś korzystnego. Comte uważał socjologię za dziedzinę najbardziej naukową i ostatecznie quasi-religijną. W tym trzecim stadium, które Comte uważał za dopiero zaczynające się pojawiać, rasa ludzka w całości staje się jednostką społeczną, a rząd jest zarządzany przez administratorów przemysłowych i naukowych przewodników moralnych.

Comte uważał, że to prawo trzech etapów ma zastosowanie do społeczeństw na całym świecie i w całym czasie., Uważał przejście z jednego etapu do drugiego za bardziej kryzys niż płynny postęp skumulowany:

„przejście z jednego systemu społecznego do drugiego nigdy nie może być ciągłe i bezpośrednie.”W rzeczywistości historia człowieka jest naznaczona alternatywnymi okresami „organicznymi” i „krytycznymi”. W okresach organicznych panuje stabilność społeczna i harmonia intelektualna, a różne części ciała są w równowadze społecznej. Natomiast w okresach krytycznych stare pewniki są niepokojone, tradycje podważane, a ciało społeczne znajduje się w fundamentalnej nierównowadze., Takie krytyczne okresy – i wiek, w którym żył Comte, wydawał mu się wyjątkowo krytyczny—są głęboko niepokojące i niepokojące dla ludzi spragnionych porządku. Są one jednak niezbędnym wstępem do zapoczątkowania nowego organicznego stanu rzeczy. „Zawsze istnieje przejściowy stan anarchii, który trwa przynajmniej przez niektóre pokolenia; i trwa im dłużej, tym pełniejsza jest renowacja.,”

statyka i dynamika społeczna

dla Comte ' a różnica między okresami harmonii i stabilności społecznej w porównaniu z okresem postępu i rozwoju społecznego była podobna do różnicy w biologii między anatomią i fizjologią. W ten sposób uważał stabilność społeczną i postęp społeczny za skorelowane aspekty tego samego systemu.

chociaż Comte traktował społeczeństwo ludzkie jako analogiczne do organizmu biologicznego, był świadomy różnic., Aby umożliwić społeczeństwu funkcjonowanie jako jednostka, jak organizm, Comte przypisał funkcje połączenia i granic społecznym strukturom języka, religii i podziału pracy. Za pomocą języka przekazywana jest myśl wszystkich członków społeczeństwa, zwłaszcza tych z przeszłości. Religia zapewnia jednoczący system wierzeń, który prowadzi członków społeczeństwa do przezwyciężania różnic i harmonijnego funkcjonowania jako większa jednostka. Podział pracy tworzy w każdej osobie poczucie zależności od innych jako części całego społeczeństwa.,

Comte uważał jednostkę społeczeństwa nie za indywidualną osobę, ale za rodzinę:

duch nauki zabrania nam traktować społeczeństwo jako złożone z jednostek. Prawdziwą jednostką społeczną jest rodzina-zredukowana, w razie potrzeby, do elementarnej pary, która stanowi jej podstawę … rodziny stają się plemionami, a plemiona stają się narodami.

tak więc dla Comte ' a „rodzina jest najbardziej elementarną jednostką społeczną i prototypem wszystkich innych związków ludzkich, ponieważ ewoluują one z grup rodzinnych i pokrewieństwa.,”

prawo encyklopedyczne

inne uniwersalne prawo Comte ' a nazywa się „prawem encyklopedycznym.”Prawo to doprowadziło do systematycznej i hierarchicznej klasyfikacji wszystkich nauk, w tym fizyki nieorganicznej (Astronomia, nauki o Ziemi i Chemia) i fizyki organicznej (biologia i po raz pierwszy, physique sociale, później przemianowanej na sociologie). Ta idea specjalnej nauki – nie humanistycznej, nie metafizycznej—dla obszaru społecznego była wybitna w XIX wieku i nie była wyjątkowa dla Comte ' a. Ambicja Comte ' a była jednak wyjątkowa. Comte uważał, że Socjologia znajduje się na szczycie tej hierarchii., Chociaż była ona wyższa od innych nauk, Socjologia nadal była zależna i nie mogła istnieć bez innych nauk.

Doktryna normatywna

Comte wyobrażał sobie idealne społeczeństwo, w którym pozytywizm i socjologia panowały najwyższe, a socjologiczno-naukowe kapłani rządzili na podstawie rozumu. W późniejszym okresie życia Comte postrzegał siebie jako proroka tej nowej religii.

Ten nowy porządek społeczeństwa ludzkiego miałby miłość jako zasadę, porządek jako podstawę, a postęp jako cel., Ukuł również słowo „altruizm”, aby odnosić się do tego, co uważał za moralne zobowiązanie jednostek do służenia innym I stawiania ich interesów ponad własne. Egoizm zostałby zastąpiony altruizmem, nakazem, żyć dla innych.

spuścizna

Auguste Comte jest powszechnie uważany za „ojca socjologii”, chociaż za życia jego twórczość była postrzegana sceptycznie., W końcu zyskał wielu wpływowych zwolenników, którzy zaakceptowali jego teorię „Postiwizmu”, dotyczącą najwyższego rozwoju społeczeństwa, w którym ludzie rozumieją życie w kategoriach empirycznych dowodów i nauki. Jednak (co zrozumiałe) porzucili go, gdy podniósł Pozytywizm do religii (co dało pozór powrotu do jego najbardziej prymitywnego Stadium społeczeństwa) i nazwał się „papieżem” swojego nowego zakonu, podpisując się jako „założyciel uniwersalnej religii, Wielki kapłan ludzkości.,”

Comte wcześniej używał terminu” fizyka społeczna „w odniesieniu do pozytywnej nauki o społeczeństwie, ale ponieważ inni, zwłaszcza belgijski statystyk Adolphe Quetelet, zaczęli używać tego terminu w innym znaczeniu, Comte poczuł potrzebę wymyślenia neologizmu” Socjologia”, hybrydowe słowo pochodzące z łacińskiego socius (przyjaciel) i greckiego λόγος (logos) (słowo). Comte jest zwykle uważany za pierwszego socjologa Zachodu, a Ibn Khaldun poprzedził go o 400 lat na Wschodzie.,

nacisk Comte ' a na wzajemne powiązania różnych elementów społecznych był prekursorem nowoczesnego funkcjonalizmu. Niemniej jednak, podobnie jak wiele innych z jego czasów, pewne elementy jego pracy są uważane za ekscentryczne i nienaukowe, a jego wielka wizja socjologii jako centralnego elementu wszystkich nauk nie doszła do skutku.

ostatecznie jednak idee Comte ' a wywarły głęboki wpływ na rozwój nauk społecznych w ogóle, a socjologii w szczególności., Socjologowie nadal uważają socjologię za naukowe badanie społeczeństwa ludzkiego i jako takie mają ogromne znaczenie w rozwoju ludzkości.,

ważniejsze publikacje

• Cours de philosophie positive (Wprowadzenie do filozofii pozytywnej) (1830-1842)
• Astronomique et physique (Astronomia i filozofia) (1835)
• Chimique et biologique (Chemia i biologia) (1838)
• Partie dogmatique de la philosophie sociale (1839)
• système de politique positive (system pozytywnej polityki) (1851-54)

notes

• Comte, Auguste. 2003 (1855). Filozofia pozytywna Auguste 'a Comte' a. Część I. Wydawnictwo Kessinger. ISBN 0766154734.,
• Kangilem, Georges. Rok 1968. „Historia religii i historia Nauk w teorii fetyszyzmu u Auguste 'a Comte 'a”. Vrin.
• Capurro, Raquel. 1999. Pozytywizm-Kult umarłych: Auguste Comte. Epel.
• del Avé, Jean. Rok 1932. Refleksje na temat myśli hrabiowskiej. Felix Alcan
• Guhier, Henri. Rok 1931. Życie Auguste ' a hrabiego. Gallimar
• Gouhier, Henri. Rok 1932. Młodość Auguste 'a Comte' a i kształtowanie pozytywizmu, tom 1: Pod znakiem wolności. Vrin.
• Gouhier, Henri., Młodość Auguste 'a Comte' a i kształtowanie pozytywizmu, tom 2: Saint-Simon przed renowacją. Vrin.
• Gouhier, Henri. Rok 1941. Młodość Auguste Comte i kształtowanie pozytywizmu, tom 3: Auguste Comte i Saint-Simon. Vrin.
• Gouhier, Henri. Rok 1941. Wybrane dzieła ze wstępem i notatkami. Biel.
• Jones, H. S. ed. 1998. Ilość: Early Political Writings. Cambridge University Press. ISBN 0521469236.
• Kremer-Marietti, Angele, 1980. Antropologia pozytywistyczna Auguste Comte. Zasłużony Mistrz.
• Kremer-Marietti, Angele, 1980., Projekt antropologiczny Auguste Comte. SEDES.
• Kremer-Marietti, Angele, 1982. Między znakiem a historią. Antropologia pozytywistyczna Auguste Comte. Klincksieck.
• Kremer-Marietti, Angela, 1982. Pozytywizm. Call. „Co ja wiem?,” PUF.
• Kremer-Marietti, Angele. 1983. Pojęcie pozytywnej nauki. Jego tajniki znajdują się w antropologicznych strukturach pozytywizmu. Meridiany Klinksiek.
• Lenzer, Gertruda. 1997 (1975). Auguste Comte: Essential Writings. New York: Harper & Row. ISBN 0061318272.,
• Macherey, Pierre. 1989. Comte. La philosophie et les sciences. PUF.
• Pickering, Mary. 2006 (1993). Auguste Comte: Biografia Intelektualna. Cambridge University Press. ISBN 0521025745.

wszystkie linki

• profil użytkownika Auguste Comte.
• Auguste Comte Stanford Encyclopedia of Philosophy