Tło: możliwe skutki długotrwałego dawstwa osocza pozostają nieznane, ale ważne jest ich zbadanie, aby zapewnić bezpieczeństwo dawcy. Celem tego badania było określenie, czy długotrwałe dawstwo osocza zmienia fenotypy białek osocza lub limfocytów.,

projekt i metody badania: porównano dwie grupy długookresowych dawców osocza, dawców osocza źródłowego (n = 20) i dawców osocza immunoglobulin Rh (n = 26) z dawcami krwi pełnej (n = 29) i dawcami nieorganicznymi (N = 30). Próbki krwi pobrano przed oddaniem. Oznaczano stężenie białka, albumin, globulin i immunoglobulin w surowicy. W teście z użyciem krwi pełnej fenotyp limfocytów charakteryzowano za pomocą panelu przeciwciał monoklonalnych jedno-i dwuznakowanych, a następnie analizowano za pomocą cytometrii przepływowej.,

wyniki: w porównaniu z grupą kontrolną nieaktywną i (lub) dawcami krwi pełnej, średnie wartości stężenia białka w surowicy, globuliny i IgG były niższe w obu grupach dawców osocza, z istotną ujemną korelacją między częstością dawstwa a wartościami białka w surowicy u dawców osocza. Stężenie Albumin mieściło się w normalnym zakresie dla obu grup dawców osocza. Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy grupami dawców w całkowitej liczbie białych krwinek, odsetku lub bezwzględnej liczbie limfocytów, komórek T (CD3) lub pomocniczych komórek T (CD4)., Jednakże, stwierdzono zwiększenie odsetka komórek B (CD19) i zmniejszenie odsetka komórek supresorowych T (CD8+/CD11b+) i komórek naturalnych zabójców w obu grupach dawców osocza w porównaniu z grupą kontrolną nieaktywną.

wniosek: wielu dawców osocza ma niski poziom białka w surowicy, globuliny i IgG. Ponadto, mają one zwiększone procenty komórek B i zmniejszone procenty supresor T i komórek naturalnych zabójców. Kliniczne znaczenie tych wyników wymaga dalszych badań.