informacje o bitwie pod Fredericksburgiem, głównej bitwie wojny secesyjnej w 1862 roku podczas amerykańskiej wojny secesyjnej

Bitwa pod Fredericksburgiem Podsumowanie: w bitwie pod Fredericksburgiem wzięło udział ponad 200 000 żołnierzy. Walczyła w Fredericksburgu w Wirginii w dniach 11-15 grudnia 1862 r.,

Bitwa o Fredericksburg podsumowanie: Bitwa o Fredericksburg była pierwszą bitwą wojny secesyjnej i jest jednym z największych zwycięstw Konfederatów., Dowodzona przez generała Roberta E. Lee Armia Północnej Wirginii rozgromiła Siły Unii dowodzone przez generała dywizji Ambrose 'a Burnside' a. Burnside zarządził jeden daremny frontalny atak na umocnione siły konfederatów na wysokości Marye ' s Heights, generując zdumiewające straty Unii, które ostatecznie osiągnęły dwukrotnie więcej strat Konfederatów.

przygotowania do Fredericksburga

Generał Major Ambrose Burnside niechętnie przyjął swoją nominację na zastępcę generała dywizji George ' a McClellana na dowódcę Armii Potomaku na początku listopada 1862 roku., Prezydent Abraham Lincoln miał nadzieję na zwycięstwo militarne, aby dać więcej zaufania i zdobyć poparcie polityczne dla proklamacji emancypacji, która wejdzie w życie 1 stycznia 1863. Burnside zaproponował przesunięcie armii Unii do Falmouth, bezpośrednio przez rzekę Rappahannock z Fredericksburga, i przeprowadzenie bezpośredniego ataku na konfederacki Kapitol Richmond w Wirginii, okrążając siły Gen. Roberta E. Lee, które znajdowały się wówczas w Culpepperze, blokując postępy Unii na południe i Winchester w Dolinie Shenandoah.,

rozpoczyna się Bitwa pod Fredericksburgiem

cała armia Unii Burnside ' a przybyła do Falmouth 19 listopada, ale pontony, które planował użyć do przekroczenia Rappahannock, zostały opóźnione, a gdy dotarły, silne opady śniegu uniemożliwiły wszystkie operacje wojskowe na tydzień. Podczas tego długiego opóźnienia Lee przewidział Burnside przekraczający Rappahannock i nakazał generałowi Jamesowi Longstreetowi i generałowi Thomasowi” Stonewallowi ” Jacksonowi na linię wzdłuż rzeki niedaleko miasta Fredericksburg., Oddziały rebeliantów miały wystarczająco dużo czasu, aby znaleźć korzystne pozycje obronne i ustanowić linie zaopatrzenia, a nawet przywieźć z Richmond dużą, 30-funtową artylerię, aby uzupełnić swoje 6-i 12-funtowe działa polowe.

we wczesnych godzinach porannych 11 grudnia żołnierze Unii zaczęli montować mosty pontonowe, aby dokonać bezpośredniego przejścia do Fredericksburga, mając nadzieję, że szybkość i zaskoczenie przyniosą sukces., Jednak Mississippianie Generała Brygady Williama Barksdale ' a opóźnili przeprawę, zajmując pozycje w mieście i strzelając do żołnierzy Unii próbujących zebrać mosty. W odpowiedzi Burnside nakazał ostrzał Fredericksburga, jednak ostrzał nie miał żadnego wpływu na ludzi Barksdale ' a. Ostatecznie, w połowie popołudnia, Burnside miał kilka grup żołnierzy wiosłujących przez rzekę, aby założyć przyczółek i wypędzić oddziały Barksdale ' a z miasta., Po krwawej długotrwałej walce na ulicach, pozostali żołnierze Barksdale ' a w końcu wycofali się i pontony można było zebrać—ale Mississippianie kupili dodatkowe 12 godzin Dla Lee na utworzenie swoich sił. Wojska Unii wkroczyły do Fredericksburga 12 grudnia i splądrowały i zdewastowały to, co pozostało z miasta.

Robert E. Lee okopuje się na wzniesieniu

Konfederaci Lee byli w siedmiomilowej, krętej linii, z pięcioma dywizjami korpusu Longstreeta po lewej stronie wzdłuż wzgórz Marye, na zachód od miasta., Wzgórza na południe od Fredericksburga do południowego końca Prospect Hill zajmowały cztery dywizje korpusu Stonewalla Jacksona. Burnside postanowił zaatakować obie flanki, a nie uderzyć z pełną siłą w centrum. Główne natarcie miało być wykonane przez Wielką Dywizję generała dywizji Williama B. Franklina, składającą się z 1. i 6. korpusu, przeciwko pozycji Jacksona, podczas gdy Wielka Dywizja generała dywizji Edwina Sumnera – 2. i 9. korpus – „rozproszyłaby” Longstreeta na wysokości Marye., Burnside czekał do rana 13 grudnia, aby wydać rozkazy Franklinowi i Sumnerowi, zamiast wydawać je po spotkaniu 12. Kiedy w końcu wydał rozkazy, jego sformułowanie było dwuznaczne, co najwyżej, o tym, jak silny jest Franklin, aby przeprowadzić atak na południe od miasta.

w porannej mgle 13 grudnia Franklin rozkazał pojedynczemu korpusowi, 1 korpusowi generała dywizji Josepha Reynoldsa, ruszyć na południe od miasta wzdłuż linii kolejowej., Gdy mgła ustąpiła, Major John Pelham otworzył ogień na linie Unii używając jednego działa, który przesunął się na pozycję na Prospect Hill przed linią Konfederatów. Będąc w stanie opóźnić natarcie Unii o około godzinę i ujawnić plan bitwy, Pelham wycofał się do linii Konfederatów około godziny 11.00.

Stonewall Jackson pod Fredericksburgiem

po dostosowaniu linii, Reynolds kazał linii Konfederatów mocno ostrzeliwać przez godzinę, choć z niewielkim skutkiem lub odpowiedzią ze strony Jacksona, który rozkazał swoim artylerzystom wstrzymać ogień, dopóki nie ruszyła piechota Federalna., Gdy żołnierze Unii zbliżyli się do linii Jacksona w celu bardziej bezpośredniego ataku, Konfederaci odpowiedzieli, odpychając ich. Doszło do pojedynku artyleryjskiego, w którym armaty Unii trafiły na cele. Wczesnym popołudniem Reynolds rozkazał swoim dwóm pozostałym dywizjom piechoty zbliżyć się do linii Konfederatów, gdzie znaleźli dziurę w linii pozostawionej przez Jacksona, który błędnie uznał, że teren-bagnisty las-jest nieprzejezdny. Widząc przewagę w atakowaniu Konfederatów, Generał Major Unii George Meade zaczął podbijać linie Konfederatów., Jackson nakazał swoim rezerwom Kontratak, podczas gdy Meade wysłał wiadomość do Generała Brygady Davida Birneya o posiłki, które nigdy nie nadejdą; Birney odmówił koordynacji wysiłków z Meade ' em. Nie mając wsparcia, Meade wycofał się, a Konfederaci wysunęli swoją przewagę. Obszar intensywnych walk stałby się znany jako Zagrody rzeźnicze. Późnym popołudniem Jackson zmienił swoje linie i próbował nakłonić Unię do ataku, ale Meade odmówił odpowiedzi. Wraz z nadejściem ciemności Bitwa na południe od Fredericksburga dobiegła końca.,

rzeź na wzgórzach Marye

Bitwa na północy, z Longstreet na wzgórzach Marye i Sumner wyłaniającymi się z ulic miasta, była jeszcze mniej udana dla Unii. Ludzie Sumnera musieli przejść około pół mili otwartej ziemi, która obejmowała wyścig młynów (okop o głębokości 5 stóp, szerokości 15 stóp i wypełniony metrami wody), zanim zbliżyli się do kamiennego muru, za którym Longstreet miał swoich ludzi okopanych, z artylerią na wysokości za nimi., Gdy mgła opadła i słychać było wystrzały artyleryjskie z bitwy w dół rzeki, Sumner zaczął rozkazywać kolejne fale dywizji, aby posuwały się ku wysokościom Marye. Przez cały dzień dywizje Unii posuwały się naprzód i były niszczone przez artylerię Konfederacką i ostrzał artyleryjski. Pod koniec dnia 9 Korpus generała dywizji Josepha” Fighting Joe” Wielkiej Dywizji Hookera podjął próbę oskrzydlenia zatopionej drogi, ale udało mu się tylko dodać więcej niebieskich ofiar do stosów leżących na polach.,

tej nocy, konfederacki żołnierz z Karoliny Południowej, Richard Kirkland, ryzykował życiem, aby zabrać wodę i ciepłe ubrania przez kamienny mur rannym i umierającym wrogom; „Anioł z wysokości Marye” jest trwałym symbolem humanitaryzmu. Kirkland zginął w bitwie pod Chickamauga jesienią następnego roku.

Burnside zamierzał wznowić frontalne natarcia następnego ranka, ale dowódcy jego trzech wielkich dywizji przekonali go do tego. Kolejne dwa dni były wypełnione nędzą i cierpieniem rannych między dwoma liniami., W nocy 15 grudnia Burnside wycofał się do obozu zimowego w hrabstwie Stafford.

następstwa Bitwy pod Fredericksburgiem

morale Konfederatów wzrosło po Fredericksburgu; mieli przewagę liczebną i nadal przeważali. Morale Unii było niskie po tym, jak McClellan, popularny wśród żołnierzy, został zastąpiony przez Burnside 'a; błędy Burnside' a w strategii i dowodzeniu pod Fredericksburgiem zasiały ziarno niesubordynacji, co doprowadziło do jego nieskutecznej drugiej ofensywy przeciwko Lee w styczniu 1863 roku, szyderczo zwanej „marszem błotnym”.,”Potem zaoferował swoją rezygnację, którą Lincoln przyjął i zastąpił go Joe Hookerem, który miał pogrążyć się w żałobie po bitwie pod Chancellorsville.

Burnside, przeniesiony do teatru zachodniego, dostał środek zemsty w listopadzie 1863 roku, kiedy korpus Longstreeta, również tymczasowo przydzielony do zachodu, bezskutecznie walczył przeciwko jego pozycji obronnej w Knoxville w stanie Tennessee.

banner image Battle of Fredericksburg, created by Currier and Ives, Library of Congress.