Blade Runner, w reżyserii Ridleya Scotta i na podstawie powieści Philipa K. Dicka Do Androids Dream of Electric Sheep, to film Sci-fi slash Noir o policjancie Ricku Deckardzie (Harrison Ford) w podupadłym Los Angeles w 2019 roku, którego zadaniem jest „emerytura” czterech genetycznie zmodyfikowanych syborgów, znanych jako „Replikanci”., Czterej zbiegowie, Pris( Daryl Hannah), Zhora (Joanna Cassidy), Leon (Brion James) i ich przywódca, Roy Batty (Rutger Hauer), uciekli z Kolonii poza światem, aby znaleźć swojego Stwórcę i zmusić go do rozszerzenia z góry ustalonej czteroletniej długości życia. Ten film pierwotnie upadł, gdy pojawił się w 1982 roku, ale od tego czasu stał się powszechnie uznanym kultowym klasykiem z reżyserskim cięciem na boot. Dużą część sukcesu, jaki otrzymał ten film, można przypisać jego zdolności do działania na wielu różnych poziomach.,
rewelacyjne ujęcie tego, co może się stać Z Los Angeles jest absolutnie genialne. Oddaje elementy Noir z jego miejskim klimatem dekadencji, oświetleniem i postaciami, które nie są jasno określone jako dobro ani zło. Korupcja jest wszędzie. Zasypane śmieciami ulice i trwałość ciemności i deszczu dają nam poczucie, że poważnie zepsuliśmy atmosferę, i wrażenie, że wszyscy szanowani ludzie uciekli do Kolonii poza światem, pozostawiając tylko szumowiny ziemi.,
jest odrobina stylu z lat 40-tych, szczególnie w odniesieniu do samochodów, kostiumów i muzyki. Cały strój Rachael, w tym jej włosy, krzyczy lata 40-te.
ścieżka dźwiękowa, zaaranżowana przez Vangelisa (który zdobył Oscara za partyturę Chariots of Fire), składała się głównie z Jazzu i bluesa. Ten funkcjonował, aby reprezentować Mroczny, nastrojowy świat niepewności i pesymizmu.
efekty specjalne były wyjątkowe. Duża część zestawu została ściągnięta za pomocą modeli. Moim zdaniem zestawy wykonane ręcznie wymagają większej ilości umiejętności i są dużo bardziej efektowne i realistyczne niż te generowane komputerowo., Ci goście naprawdę wiedzieli, co robią. Szczególnie podobał mi się budynek pyramidesque Tyrell Corporation, który wskazywał na podobną do Boga obecność eldona Tyrrella (Joe Turkell), Stwórcy.
scenariusz (Hampton Fancher, David Peoples i oczywiście Phil Dick) zadziałał u mnie, a także aktorzy, którzy użyczyli mu głosu. Harrison Ford miał się dobrze…Harrison Ford. Myślałem, że odwalił kawał dobrej roboty-odgrywając tę rolę. Jego głosowa narracja pomogła wam i była kolejną fabułą filmu Noir (najwyraźniej ta została wyjęta z ujęcia reżysera)., Występ rutgera Hauera był intensywny. Jego wiersze na końcu były intrygująco filozoficzne. Mrożące krew w żyłach ekspresje robotów Daryl Hannah były imponujące. Joanna Cassidy była po prostu gorąca.
w tym filmie jest coś więcej niż tylko miazga. Działa na wielu niezwykłych poziomach. Sam film jest detektywistycznym poszukiwaniem sensu życia w środowisku science fiction, ale historia jest komentarzem do tego, co to znaczy być człowiekiem i pytań, które każdy z nas ma na temat życia, takich jak: Jak długo mam żyć? Dlaczego muszę umrzeć? Co się stanie, gdy umrę? Czy mój Stwórca się tym nie przejmuje?, Czy to wszystko jest tylko iluzją? Pod koniec filmu zastanawiamy się, czy te Replikanty są ludźmi i czy sam Deckard jest w rzeczywistości Replikantem. Scott stawia tu więcej pytań niż odpowiada, a w rezultacie krytycy wciąż debatują nad tajemnicami tego filmu. W pewnym sensie niejednoznaczność Blade Runnera jest winowajcą jego sukcesu.