stopa bezrobocia w Ameryce spadła w maju, ale prezydent Trump może jeszcze dodać więcej ograniczeń na tymczasowych zagranicznych pracowników w Stanach Zjednoczonych. Jedną z kategorii, którą może kierować, jest Wiza H-4 dla małżonków wysoko wykwalifikowanych pracowników H – 1B. Większość małżonków H-4 nie może legalnie pracować—a więc są przymusowo bezrobotni – ale niektórzy mogą, i jest prawdopodobne, że ograniczenia będą ukierunkowane na ich zezwolenie na pracę. Jest to zły pomysł z długofalowymi konsekwencjami, które wykraczają daleko poza ten krótki okres trudności gospodarczych.,

prawie 90% pracowników H-4 to wysoko opłacane kobiety z Indii z dyplomami uniwersyteckimi. Efekt ekonomiczny zakończenia zatrudnienia zmniejszyłby gospodarkę o co najmniej 7,5 miliarda dolarów rocznie. Gdyby ruch zachęcił ich rodziny H-1B do opuszczenia kraju, wpływ byłby ponad dwukrotnie większy. Zezwolenie na zatrudnienie pozwoliło również pracownikom na uruchomienie firm, które zatrudniają dziesiątki tysięcy Amerykanów, których miejsca pracy są zagrożone.,

co ważne, zezwolenie na pracę H-4 zachęca dziesiątki tysięcy utalentowanych obcokrajowców do przyjazdu i pobytu w Stanach Zjednoczonych, pomimo dysfunkcyjnego i beznadziejnie zaległego systemu stałego pobytu w Ameryce. Nikt nie może oczekiwać, że dziesiątki tysięcy najbardziej utalentowanych pracownic Ameryki pozostaną bez pracy na zawsze. Wezmą swoich małżonków i rodziny i znajdą inny kraj, do którego przyczynią się.

Co to jest Wiza H-4?

Wiza H-4 jest nieimigracyjna (tj., tymczasowa) Wiza dla małżonków i małoletnich dzieci wszystkich posiadaczy wizy H – w tym wysoko wykwalifikowanych pracowników H-1B oraz sezonowych pracowników H-2A i H-2B dla pracowników rolnych i nierolniczych. Jednak pracownicy H-2A lub H-2B dość rzadko przyprowadzają rodzinę, ponieważ orzekający wizę traktują rodzinę jako znak, że zawyżą te krótkoterminowe wizy, a ponieważ wszyscy pracownicy H-2 wracają do domu, nie ma większego sensu finansowego przyprowadzanie rodziny na kilka miesięcy, gdy ich małżonkowie nie mogą pracować., Z tego powodu H-4 są prawie wyłącznie rodziną pracowników H-1B, choć Departament Stanu nie podaje dokładnych statystyk.

posiadacze wizy H-4 mogą wjechać do Stanów Zjednoczonych tylko w momencie zatwierdzenia podstawowej wizy pracowniczej H-1B. Pracownicy H-1B muszą być sponsorowani przez amerykańskiego pracodawcę wykonującego zawód „specjalistyczny”, głównie prace, które zwykle wymagają wyższego lub wyższego stopnia. Pracodawcy muszą otrzymać certyfikat pracy od Departamentu Pracy, w którym zgadzają się zapłacić przeważającą płacę dla pracowników w USA i uiścić opłaty, w tym fundusze na szkolenia i edukację w USA.,

Ważność statusu H-4 jest całkowicie związana z dalszym zatrudnieniem współmałżonka lub rodzica pracownika H-1B. Status H-1B jest początkowo ważny przez dwa trzyletnie okresy. Jednakże, jeśli pracodawca zażąda, aby pracownik otrzymał pobyt stały, H-1B i H-4 mogą nadal przedłużać swój status na czas nieokreślony w odstępach rocznych, aż do wydania zielonej karty. H-4s musi również złożyć formularz I-539, aby odnowić swój status i zapłacić opłatę za zgłoszenie w wysokości 370 USD, a także opłatę za sprawdzenie biometryczne w wysokości 85 USD. Jeśli pracownik H-1B utraci status, również posiadacze wizy H-4 muszą wyjechać.,

Jakie jest pochodzenie wizy H-4?

Kongres stworzył wizy H W Immigration and Nationality Act z 1952 roku, ale nie zezwolił na przyjmowanie małżonków i małoletnich dzieci pracowników H aż do poprawek z 1970 roku. Głównym celem poprawki z 1970 roku było umożliwienie pracownikom H-1 wykonywania usług, które nie miały „tymczasowego” charakteru. Podczas gdy dodanie rodziny nie jest wymienione w debacie, Kongres wydaje się stworzyć wizę H-4, Aby uniknąć wydłużonych okresów separacji rodziny w wyniku zmiany.,

Wiza H-1B została utworzona w ustawie imigracyjnej z 1990 roku. Zasadnicza różnica między tą wizą a wcześniejszą wizą „H-1” polegała na tym, że H-1Bs nie musiał już udowadniać, że miał „Nieimigracyjne zamiary”—czyli nie chciał przenieść się na stałe do Stanów Zjednoczonych. Biorąc pod uwagę, że większość imigrantów nie mogła łatwo udowodnić chęci powrotu do domu, zasada ta została wykorzystana do odmowy wielu wnioskodawców—na przykład około 80 procent wszystkich indyjskich osób ubiegających się o wizę H-1 w 1990 roku., Innymi słowy, dopiero w latach 90. XX wieku h-4 stał się tym, czym jest dzisiaj: bramą do stałego pobytu dla małżonków i dzieci wielu zagranicznych pracowników.

nie ma bezpośredniego limitu liczbowego lub limitu liczby wiz H-4. Niemniej jednak, ponieważ ich status jest związany z ich rodzicem lub współmałżonkiem H-1B, a liczba pracowników H-1B w firmach nastawionych na zysk jest ograniczona do 85 000, istnieje pośrednie ograniczenie.

jak zmieniało się użycie H-4 w czasie?

Rysunek 1 pokazuje liczbę wiz H-4 wydanych w roku podatkowym od 1992 do 2018., Liczba ta wzrosła z 24 756 w roku 1992 do 125 999 w roku 2019, choć spadła ze szczytu w roku 2017. W połowie roku 2020 wydano 62 282 wizy H-4. Departament Stanu nie klasyfikuje ich według tego, czy są małżonkami czy dziećmi, ale na rysunku 1 oszacowano stosunek udziału małżonków, którzy otrzymują stałe miejsce zamieszkania w oparciu o sponsorowanie przez pracodawcę.

w 2019 r.wizy wydano około 79 000 małżonków H-4. W latach 1992-2018 odsetek małżonków wśród rodzin imigrantów pracujących wzrósł z 52 do 66 procent., Prawdopodobnie odzwierciedla to fakt, że pracownicy H-1B pozostają w Stanach Zjednoczonych przez dłuższy czas, zanim otrzymają stały pobyt. W tym okresie więcej ich małżonków, więcej ich dzieci urodziło się w Stanach Zjednoczonych, a więcej ich dzieci urodzonych za granicą „wiek” ze statusem H-4 i nie kwalifikujących się do zielonej karty (co oznacza, że kończą 21 lat, a więc nie kwalifikują się już jako „małoletnie dziecko” pracownika).,

żadna agencja nie śledzi liczby H-1BS lub H-4s w kraju w tym samym czasie, ale w oparciu o wydania wiz, populacja małżonków H-4 wynosiła prawdopodobnie około pół miliona w 2019 roku.

z jakich krajów pochodzą H-4?

Rysunek 2 pokazuje liczbę H-4S—małżonków i dzieci—według kraju obywatelstwa. Indianie dominują w kategorii z 106 162 wizami H-4 wydanymi w 2019 roku. Chiny i Meksyk były odpowiednio drugie i trzecie. We wszystkich innych krajach wydano mniej niż 1000 H-4s w 2019 roku.,

udział Indii w H-4s (87 proc.w 2020 r.) jest obecnie dość nieproporcjonalny do ich udziału w wydanych wizach H-1B (70 proc.). W 1997 r. różnica wynosiła zaledwie 2 punkty procentowe. Ta rosnąca luka jest prawdopodobnie wynikiem dłuższego czasu, jaki Indianie spędzają w statusie H-1B przed otrzymaniem stałego pobytu w stosunku do wszystkich innych krajów. Indyjskie H-1Bs otrzymujące stały pobyt w 2020 r. spędziły co najmniej dekadę, a w wielu przypadkach nawet 15 lat przed otrzymaniem legalnego stałego pobytu., Oznacza to, że mają więcej powodów, aby wziąć ślub w statusie H – 1B i sprowadzić indyjskich małżonków w statusie H-4.

Co to jest dokument autoryzacji zatrudnienia H-4 (EAD)?

H-4 employment authorization documents (EADs) umożliwiają niektórym małżonkom H-4 legalną pracę w Stanach Zjednoczonych. Małżonkowie H-4 są uprawnieni tylko wtedy, gdy ich małżonkowie H-1B przechodzą proces uzyskania stałego miejsca zamieszkania., Jedna ze ścieżek wymaga, aby tylko pracodawca małżonka H-1B uzyskał zatwierdzoną petycję imigracyjną (I-140), która jest podstawą do złożenia przez pracownika wniosku o pobyt stały. Dostępna jest również druga bardziej skomplikowana ścieżka: pracownik H – 1B musi rozszerzyć swój status poza 6-letni limit H-1B na podstawie zgłoszenia przez pracodawcę petycji I-140 lub stałego świadectwa pracy, jeśli minął rok od złożenia wniosku.,

pierwsza grupa ma zastosowanie tylko do tych imigrantów, którzy nie mogą od razu ubiegać się o pobyt stały w momencie zatwierdzenia petycji w wyniku ograniczeń na zielonych kartach (prawie wyłącznie Indianie i Chińczycy), a prawie wszyscy z drugiej grupy (złożony po 6-letnim limicie i oczekujący na zatwierdzenie) w końcu spadną do drugiej (zatwierdzony, ale czeka na numer zielonej karty). Z tego powodu pierwsza grupa jest znacznie większa niż druga.

EAD H-4 jest ważny tak długo, jak status H-4 jest zatwierdzony, ale jest oddzielną aplikacją od statusu H-4., Pracownicy muszą złożyć formularz I-765, wniosek o zezwolenie na pracę, wraz z opłatą za złożenie 410 USD. Opłaty te pochodzą oprócz $ 370 opłaty za zgłoszenie, aby przedłużyć status i $ 85 opłaty biometryczne. H-4 małżonkowie pracowników H-1B, którzy przekraczają 6-letni limit H-1B, muszą złożyć te formularze i uiścić opłaty co roku. Niemal natychmiast po zatwierdzeniu wniosku muszą przygotować następny. Pracownik H-1B i małżonek h-4 z EAD wykraczającym poza limit 6 lat wysyłają rząd co roku co najmniej $1,320 w opłatach imigracyjnych.,

Jakie jest legalne pochodzenie H-4 EAD?

podczas gdy małżonkowie pracowników innych kategorii pracowników tymczasowych—w tym L-1, E-1, E-2 i E-3—mieli prawo do pracy od dziesięcioleci, Kongres nigdy nie wymagał ani nie zakazał zezwolenia na pracę dla małżonków h-4 H-1BS. Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego (DHS) stworzył h-4 EAD rozporządzeniem w 2015 roku, dostosowując system bardziej do tych innych statusów. Podobnie jak w wielu innych przypadkach, DHS wykorzystało swój prawnie uznany autorytet uznaniowy, aby upoważnić zatrudnienie do wydawania H-4 EADs.,

DHS uzasadnił tę zasadę stwierdzając, że ” zmiana złagodzi pewne czynniki zniechęcające, które obecnie prowadzą nieimigratów H–1B do rezygnacji z wysiłków na rzecz pozostania w Stanach Zjednoczonych, starając się o status LPR, minimalizując w ten sposób zakłócenia w amerykańskich firmach zatrudniających takich pracowników.”Ponadto wyjaśniono:

utrzymanie wysoko wykwalifikowanych pracowników, którzy zamierzają uzyskać status LPR, jest ważne dla amerykańskich przedsiębiorstw i dla narodu, biorąc pod uwagę wkład tych osób w amerykańskie przedsiębiorstwa i gospodarkę USA., Osoby te przyczyniają się na przykład do rozwoju przedsiębiorczości oraz badań i rozwoju, które są w wysokim stopniu skorelowane z ogólnym wzrostem gospodarczym i tworzeniem miejsc pracy.

głównym powodem, dla którego zasada ta była konieczna, stwierdzono, że ” nieimigraci H-1B i ich rodziny, którzy chcą uzyskać status LPR w Stanach Zjednoczonych, muszą czekać wiele lat na dostępność wiz imigracyjnych opartych na zatrudnieniu.,”Obecnie Indianie otrzymujący legalny pobyt stały na podstawie petycji pracodawcy odczekali co najmniej 10 lat od momentu złożenia petycji—prawie wszyscy już wcześniej wjechali do kraju na H-1B. Nowi indyjscy wnioskodawcy wchodzący w zaległości w 2020 r. muszą czekać za linią, która rozwinęła się w ciągu ostatniej dekady. Czeka ich około dziewięciu dekad, a około 200 000 istniejących wnioskodawców prawdopodobnie umrze przed otrzymaniem zielonych kart.,

powodem tego skrajnego wyniku dla Indian jest to, że chociaż stanowią one 54 procent pracowników, które sponsorują pracodawcy, otrzymują zaledwie 10 procent zielonych kart, ponieważ zielone karty nie są wydawane proporcjonalnie do liczby wnioskodawców z każdego kraju. Zamiast tego, prawo ogranicza liczbę zielonych kart, które każdy kraj może otrzymać w 7 procent, chyba że w przeciwnym razie pójdzie niewykorzystane, więc liczba zielonych kart dla zaległych Indian może faktycznie spadać jeszcze bardziej w przyszłych latach, jeśli popyt ze strony reszty świata wzrośnie, powodując więcej czekania.,

ilu posiadaczy wizy H-4 jest uprawnionych do ubiegania się o wizę H-4 EAD?

rząd nie ustalił dokładnej liczby posiadaczy wizy H-4, którzy spełniają wymagania kwalifikacyjne do H-4 EADs. Szacuje się jednak, że do pracy w 2015 r. może kwalifikować się maksymalnie około 179 600 osób. W listopadzie 2019 roku około 290 tysięcy małżonków czekało na zielone karty związane z zatrudnieniem—około 260 tysięcy z nich miało status H-1B., Prawdopodobnie było jeszcze 10 000, których współmałżonek H-1B przedłużał na podstawie wniosku o certyfikat pracy lub złożył, ale nie zatwierdził petycji o pobyt stały. Oznacza to, że około 270 000 posiadaczy wiz H-4 może ubiegać się o wizę H-4 EAD w 2019 roku—około 86 procent to Indianie.

ilu posiadaczy wizy H-4 otrzymało dokumenty autoryzacji zatrudnienia?

Rysunek 3 pokazuje liczbę posiadaczy wizy H-4, którzy otrzymali dokument zezwolenia na zatrudnienie w roku podatkowym, początkowo lub w drodze przedłużenia., W przeciętnym roku od 2015 do 2019 wydano 26 195 nowych H-4 EADs—mniej więcej tyle odnowień wydano w 2019 roku. Liczba ta nie mówi nam, ile osób ma łącznie EAD, chociaż maksymalna długość ważności EAD H-4 wynosi trzy lata, a minimalna-jeden rok, więc liczba posiadaczy EAD h-4 wynosi między 47 442 (odnowienia i inicjały w 2019 r.) a 147 248 (ostatnie trzy lata inicjałów i odnowienia). Biorąc pod uwagę dużą liczbę posiadaczy H-4, którzy mają zaległości dłużej niż sześć lat, jest prawie na pewno bliżej środka zasięgu—być może 90 000.,

Jakie są kraje urodzenia posiadaczy H-4 EAD?

Rysunek 4 przedstawia kraje urodzenia biorców H-4 EAD. Prawie 92 procent pierwszych wnioskodawców w latach 2015-2019 urodziło się w Indiach, 6 procent z Chin i 2 procent ze wszystkich innych krajów. Odpowiada to ściśle udziałowi zaległości związanych z zatrudnieniem w przypadku legalnego pobytu stałego (zielone karty) w listopadzie 2019 r.

Jakie są osiągnięcia edukacyjne posiadaczy H-4 EAD?,

posiadacze H-4 EAD są wysoko wykształceni. Podczas gdy dokładne statystyki dla całej populacji nie są dostępne od rządu, Departament Pracy informuje, że 90 procent posiadaczy wiz H-4, którzy pracodawcy sponsorowali stały pobyt w roku podatkowym 2019, miało tytuł licencjata lub wyższy, a 41 procent miało stopień college ' u. Jak pokazuje rysunek 5, posiadacze wiz H – 4 sponsorowanych przez swoich pracodawców na pobyt stały byli prawie tak wykształceni jak pracownicy H-1B na tym samym stanowisku w systemie imigracyjnym.,

Jakie zadania wykonują posiadacze EAD H-4?

Po raz kolejny dokładne statystyki dla całej populacji nie są dostępne od rządu, ale Departament Pracy informuje, że prawie dwie trzecie posiadaczy wiz H-4 sponsorowanych przez pracodawców na pobyt stały w latach 2015-2020 pracowało w zawodach komputerowych i matematycznych—prawie dwie trzecie z nich to Programiści (Rysunek 6). Inne znaczące kategorie zawodowe to biznes i finanse, architektura i inżynieria, zarządzanie i opieka zdrowotna.,

ponad tysiąc pracodawców sponsorowało posiadaczy wiz H-4 na zielone karty w latach 2015-2020. Chociaż 82 procent wniosków pochodziło od innych pracodawców, dziesięciu najlepszych pracodawców bezpośrednio ubiegających się o stały pobyt dla posiadaczy wizy H – 4 to kolejno Intel, Microsoft, Amazon, Infosys, Cisco, Compunnel, Google, Apple, Cognizant i Facebook.

Jaki jest wkład ekonomiczny posiadaczy H-4 EAD?,

Departament Pracy informuje, że mediana wynagrodzenia dla posiadaczy wizy H-4 sponsorowanej przez pracodawców na pobyt stały w 2019 roku wynosiła 111 632 USD. Porównuje się to do mediany oferty płacowej w wysokości $113,022 dla pracowników H-1B na tej samej pozycji i $53,490 dla wszystkich pracowników w USA (Rysunek 7). W jednym z badań stwierdzono, że 76 procent posiadaczy H-4 EAD miało pracę w 2018 roku. Ekonomiści oszacowali, że bezpośredni skumulowany efekt odcięcia zatrudnienia w H-4 przekroczy 7,5 miliarda dolarów., Gdyby reguła została uchylona, a cała rodzina H-1B odeszła, bezpośredni efekt ekonomiczny byłby ponad dwukrotnie większy, nie uwzględniając wszystkich innych pośrednich skutków pracowników H-1B dla innowacji w USA.

H-4 EAD przyczynia się również do przedsiębiorczości w USA. Ponieważ autoryzacja nie jest powiązana z pracodawcą, jak H-1B, pozwala pracownikom na rozpoczęcie własnej działalności gospodarczej. W badaniu z 2018 r. około 7 procent posiadaczy H-4 EAD zgłosiło, że pracuje na własny rachunek i zatrudnia średnio 5 pracowników., Jeśli populacja EAD wynosi 90 000, oznaczałoby to 6300 przedsiębiorców zatrudniających 31 500 pracowników w USA. Na przykład Nitin Pachisia opisuje, jak wykorzystał wizę żony H-1B, aby uzyskać status H-4, a następnie EAD H-4, aby stworzyć swoją firmę. „Skończyło się spędzać dużo czasu nauki prawa imigracyjnego siebie, który jest jednym z najgorszych zastosowań czasu przedsiębiorcy,” powiedział w 2019. „Mógłbym spędzać ten czas na budowaniu swojego biznesu.”

Hiral Sanghavi użył tego samego H-1B do manewru H-4, Aby założyć nowy amerykański biznes w 2015 roku, kiedy zadebiutował h-4 EAD., Obecnie jest właścicielem BauBax, firmy odzieżowej, która miała 20 milionów dolarów sprzedaży w 2018 roku, a także 17 pracowników i kontrahentów. „Jeśli moja żona z jakiegokolwiek powodu nie jest w stanie odnowić swojego H-1B, to jesteśmy bez statusu. W ciągu 30 dni od daty odmowy miałbym zamknąć moją firmę i opuścić kraj” – powiedział wówczas. Kolejnym zagrożeniem jest zaprzestanie wydawania H – 4 EADs.

czy posiadacze H-4 EAD szkodzą amerykańskim pracownikom?,

głównym argumentem, który przeciwnicy używają do argumentowania za wyeliminowaniem H-4 EAD, jest to, że w tym okresie wysokiego bezrobocia rząd nie powinien zezwalać zagranicznym pracownikom na pracę. Ale faktem jest, że bezrobocie nie jest teraz wysokie w zawodach komputerowych. W rzeczywistości stopa bezrobocia w zawodach komputerowych była prawie dokładnie taka sama w kwietniu, jak w styczniu. Co ważniejsze, jeśli pracownik zagraniczny nie outcompete pracownika USA do określonej pracy, teoria ekonomiczna i dowody jest jasne, że praca cudzoziemca tworzy inną pracę dla USA., pracowników gdzie indziej poprzez zwiększenie ogólnego popytu na miejsca pracy. To wyjaśnia, w jaki sposób 97 procent pracowników zatrudnionych na stanowiskach komputerowych w kwietniu 2020 r. może być zatrudnionych pomimo ogromnego napływu zagranicznych pracowników w ciągu kilku dziesięcioleci.

Co ciekawe, jak zauważył Stuart Anderson z National Foundation for American Policy, sama administracja Trumpa broniła Zasady H-4 EAD w maju 2020 roku w sądzie, argumentując, że nie ma podstaw do stwierdzenia, że posiadacze H-4 EAD wypierają amerykańskich pracowników na podstawie ” obecnego rynku pracy.”Stwierdza, że dowody z kilku stanów, pracownicy kwestionujący zasadę ” nie oznacza, że członkowie Save Jobs są narażeni na pewną i wielką szkodę ekonomiczną . . .”Ponadto stwierdził, że idea, że” liczba dostępnych miejsc pracy w dziedzinie technologii informatycznych znacznie spadnie z powodu Zasady H-4 . . . nie wykazano.”

posiadacze H-4 EAD nie tylko nie szkodzą pracownikom z USA, ale ich wysokie pensje wskazują, że subsydiują rządowe świadczenia dla pracowników z USA, którzy nie mogą pracować podczas pandemii., National Academy of Sciences report on the fiscal effects of immigration concludes that college degree owners pay far more in taxes than they receive in benefits, so it is certain that the U. S. government budget would suffered if the rule were recided. Jeden szacunek umieścił utracone w 2018 roku na ponad 2,4 miliarda dolarów rocznie.

, National Science Foundation odkryła, że rodzina zmotywowała jedną czwartą zagranicznych naukowców i inżynierów, którzy przybyli w wieku od 18 do 34 lat do przeniesienia się do Stanów Zjednoczonych. Pozbawienie ich rodziny prawa do pracy przez wiele lat może zmotywować tak wielu do opuszczenia Stanów Zjednoczonych. Celem reguły H-4 EAD było zapobieżenie temu rezultatowi. Był to słuszny cel w 2015 roku i równie ważny cel w 2020 roku.