Cagliari, starożytne (łac.) Caralis lub Carales, miasto, stolica Regione Wyspy Sardynia, Włochy. Leży na północnym krańcu Zatoki Cagliari, na południowym wybrzeżu wyspy. Chociaż prawdopodobnie był zamieszkany w czasach prehistorycznych, jego założenie przypisuje się Fenicjanom. Był znany Grekom jako Cardlis, a Rzymianom jako Caralis., Główna Twierdza kartagińska na Sardynii, została zajęta przez Rzymian w ii wojnie punickiej (218-201 p. n. e.) i prawdopodobnie uzyskała pełne prawa Rzymskie od Juliusza Cezara w I wieku p. n. e. W czasach Cesarstwa Rzymskiego (po 27 p. n. e.) Caralis stało się najważniejszym miastem na wyspie, głównie ze względu na dobrze osłonięty Port, w którym stacjonował oddział floty Misenum. Prawdopodobnie była siedzibą rzymskiego gubernatora w IV i V wieku naszej ery, a także głównym punktem sardyńskiego systemu drogowego., Była niezależna w Europejskim średniowieczu, ale później spadła na Pisanów i Aragończyków, zanim przeszła wraz z resztą Sardynii do domu Savoy w 1718 roku.

średniowieczne miasto, na długim, wąskim wzgórzu biegnącym na północ i południe, prawdopodobnie zajmuje miejsce kartagińskiego Akropolu, podczas gdy zachodnia dzielnica i Dzielnica Marina dolnego miasta były prawdopodobnie ważniejsze za czasów Rzymian, o czym świadczy Wielki Rzymski amfiteatr i rozległa rzymska Nekropolia.,

głównymi zabytkami średniowiecznego górnego miasta są Katedra Santa Cecilia (1257-1312; przebudowana 1669-1702), z dwoma oryginalnymi drzwiami transeptu; części fortyfikacji Pisan, w tym wieże San Pancrazio (1305) i Elefante (1307); Muzeum Archeologiczne; i Uniwersytet w Cagliari (założony 1606). W dzielnicy Villanova, na wschód od przystani, znajduje się wczesnochrześcijańska (V–VI w.) kopułowa Bazylika San Saturnino, lub SS. Cosma e Damiano, przebudowany w XII wieku. Cagliari jest siedzibą arcybiskupów.,

Cagliari, dawna siedziba wojskowa Wyspy, posiadała ważne włoskie bazy morskie i lotnicze, dopóki nie zostały one zniszczone przez alianckie bombardowania podczas ii Wojny Światowej. port został odbudowany i jest obecnie głównym portem Sardynii. Głównym eksportem są ołów, cynk, sól i inne minerały. Ważne jest Rolnictwo i wydobycie soli; produkuje się cement, superfosfaty i ceramikę; istnieją młyny mączne i rafinerie cukru. Tato. (2011) mun., 149,883.