Camelot było mitycznym zamkowym miastem, podobno położonym w Wielkiej Brytanii, gdzie król Artur sprawował Dwór. Było to centrum Królestwa Logres i w arturiańskiej legendzie stało się miejscem obrad Okrągłego Stołu, w którym znajdowało się 150 rycerzy.

francuskie pochodzenie

opowieści o Królu Arturze znane są co najmniej od IX wieku. Jednym z najbardziej znanych wczesnych pisarzy arturiańskich był Geoffrey z Monmouth, który żył w pierwszej połowie XII wieku., W swojej książce „History of the Kings of Britain” Monmouth napisał szereg opowiadań o Królu Arturze i Merlinie, wspominając o narodzinach Artura w Tintagel.

jednak Monmouth — i inni wczesni pisarze Arturiańscy — nie wspominali o Camelocie. Najwcześniejsza znana wzmianka o Camelocie pojawia się krótko w XII-wiecznym poemacie Chrétiena de Troyes, a najwcześniejszy szczegółowy opis Camelotu pojawił się w XIII wieku w serii romansów francuskich, które nazywamy cyklami Wulgaty i Post-Wulgaty.,

„w XIII-wiecznym cyklu Wulgaty Camelot staje się głównym miastem królestwa Artura i pozostaje tak w wielu, choć na pewno nie wszystkich, późniejszych tekstach”, pisze zespół naukowców z Uniwersytetu w Rochester pracujących nad projektem Camelot.

badacz Norris Lacy pisze, że cykl Wulgaty został skomponowany w latach 1215-1235 przez anonimowego autora lub grupę autorów., „Ten cykl pięciu imponujących romansów można nazwać monumentalnym, ze względu na jego ogromną długość, złożoność i literacką wartość i wpływ”, pisze w przedmowie do pięciotomowej książki „Lancelot-Graal :The Old French Arthurian Vulgate and Post-Vulgate in Translation” (Garland Publishing, 1993).

„romanse sięgają kilku tysięcy stron tekstu, oferują setki postaci i niezliczone przygody misternie przeplatane ze sobą.,”Zauważa również, że cykl Post-Wulgaty został napisany wkrótce potem, ponownie przez anonimowego autora.

w tych cyklach szczegółowo omówiono Tekst w tłumaczeniu mówi, że ” było to miasto najbardziej pełne przygód, jakie kiedykolwiek było …”Chociaż znajduje się w Wielkiej Brytanii, jego świat był miejscem, które obejmowało magów, gigantów, smoki i, oczywiście, wielu rycerzy.

to zagadka, dlaczego Camelot jest wymieniany przez Chrétiena de Troyes i anonimowych XIII-wiecznych pisarzy francuskich, ale nie przez wcześniejszych pisarzy.,

wczesne Camelot

Historia Camelot zaczyna się od Józefa z Arymatei, który zgodnie z Biblią ofiarował swój grób na pochówek Jezusa. Według Wulgaty przybył do Wielkiej Brytanii, a następnie do Camelot, uznając je za miasto Islamskie.

„było to najbogatsze z Saraceńskich miast w Wielkiej Brytanii i było tak ważne, że koronowano tam królów pogańskich, a jego meczet był większy i wyższy niż w jakimkolwiek innym mieście” – czytamy w części tekstu (tłumaczenie Carol Chase).,

Józefowi udało się nawrócić na chrześcijaństwo ponad 1000 jego mieszkańców. Jego król, przywódca o imieniu Agrestes, który jest opisany jako „najokrutniejszy człowiek na świecie”, fałszywie nawrócił się. Po odejściu Józefa Agrestes prześladuje chrześcijan, ostatecznie popadając w totalny szał i rzucając się w ogień.

Józef wraca i widzi, że Camelot nawrócił się na chrześcijaństwo.” w środku miasta zbudował kościół św. Szczepana Męczennika ” – czytamy w tekście., Budynek ten pozostał największym kościołem w całym cyklu Wulgaty, budowano również dodatkowe, mniejsze kościoły.

oczywiście Islam nie istniał nawet w pierwszym wieku, a dlaczego anonimowi autorzy cyklu Wulgaty twierdzili, że i wiek Camelot był miastem Islamskim, nie jest jasne.

Camelot za czasów króla Artura

Camelot określano jako miasto otoczone lasami i łąkami z dużą ilością otwartej przestrzeni na turnieje rycerskie (które odbywały się często)., Podczas turnieju ustawiono drewniane trybuny dla pań i panien, z których jedna jest wymieniana jako biegnąca pół ligi(około 2,5 kilometra).

tekst mówi, że Camelot jest „bogatym i dobrze zaopatrzonym miastem”, ale oferuje niewiele szczegółów co do jego układu lub dokładnej wielkości. Było to na tyle małe, że podczas szczególnie wystawnego dworu przybyło tak wielu baronów i szlachty, że „ani jedna dziesiąta z nich nie mogła zostać zakwaterowana w mieście Camelot, a inni znaleźli schronienie w rozległej i pięknej łące w namiotach i pawilonach” (tłumaczenie Ruperta Pickensa).,

Kościół św. Szczepana najwyraźniej zawierał Duże cmentarzysko, ponieważ liczni rycerze są wymieniani jako pochowani tam.

rzeczywiście, Camelot widział więcej niż swój udział w wojnach w opowieściach Wulgaty. Obrona miasta była potężna, przetrwała wojnę z Sasami i kolejną inwazję, w której Korniszoni pomagali Sas., „Po tym, jak mosty zostały podniesione i bramy zamknięte, wspięli się wysoko na mury, aby zobaczyć, czy Sasi nadchodzą, aby szturmować miasto, ale Sasi nie mieli woli” – czytamy w części jednej z historii (tłumaczenie Ruperta Pickensa).

tekst mówi, że Artur posiadał Dwór w zamku (lub wieży, jak to się czasem nazywa) wyposażonym w główny dziedziniec, sypialnie, miejsca do ucztowania i najwyraźniej Okrągły Stół. Zamek jest na tyle blisko wody, że w jednej z opowieści Artur mógł zobaczyć Łódź płynącą do Camelotu trzymającą coś, co okazało się martwą dziewicą.,

podczas gdy turnieje odbywają się często, mieszkańcy Camelot korzystali również z innych, mniej brutalnych form rekreacji. W jednej z opowieści Lancelot daje królowi Arturowi wspaniały zestaw szachów, wiedząc, że Królowa Ginewra jest dobrym graczem.

według jednej z historii znaleziono inskrypcję mówiącą, że poszukiwanie Świętego Graala (zadanie omówione szczegółowo w Wulgacie) musi rozpocząć się 453 lata po zmartwychwstaniu Jezusa. To daje przybliżoną datę, kiedy Król Artur rzekomo rządził Camelot.,

Okrągły Stół

najbardziej znanym aspektem Camelotu jest z pewnością Okrągły Stół, a cykle Wulgaty szczegółowo omawiają, w jaki sposób król Artur zdobył go.

według tekstu był to prezent ślubny od ojca Ginewry, Króla Karmelidy Leodagana, po tym, jak Artur poprosił ją o rękę w małżeństwie., W tym czasie było już 100 rycerzy (na 150), którzy byli członkami stołu. To skłoniło Artura do poproszenia maga Merlina o wybranie pozostałych członków, aby dopełnili go w pełni, podkreślając, że każdy z nich musi być rycerski.,

Kiedy się zebrali, Merlin powiedział, że „od teraz musicie się miłować i trzymać się nawzajem tak drogich jak bracia, ponieważ z miłości i słodyczy tego stołu, na którym będziecie siedzieć, narodzi się w waszych sercach tak wielka radość i przyjaźń, że zostawicie swoje żony i dzieci, aby być ze sobą i spędzić razem młodość” (tłumaczenie Martha Asher). Nazwiska rycerzy wygrawerowano na ich krzesłach.,Merlin zostawił jedno krzesło, zwane „niebezpiecznym”, puste, do obsadzenia przez wielkiego rycerza (który okazałby się być Galahadem, synem Lancelota) w czasie, gdy zaczyna się poszukiwanie Świętego Graala. Galahad jest również odpowiedzialny za wyciągnięcie miecza z kamienia, który ma być ciągnięty przez najsilniejszego rycerza na świecie.

nie trzeba dodawać, że w historii jest wiele zgonów, a członkowie Okrągłego Stołu są zastępowani po ich śmierci. Pod koniec sagi, po śmierci króla Artura, prawie każdy rycerz okrągłego stołu nie żyje.,

pobożność i zdrada

w cyklach Wulgaty pojawiają się dwie strony Camelotu. Na powierzchni przywódcy miasta są pobożni; król regularnie uczęszcza na mszę św. i czyni znak krzyża, gdy słyszy złe wieści. Nieodzowne jest rycerstwo, a Nieszpory, będące formą modlitwy wieczornej, odbywają się regularnie. Czasami wrogowie z pola bitwy są nawet pochowani z honorami.

jednak niektórzy z najbardziej starszych ludzi w mieście angażują się w destrukcyjne zachowania. Niektóre z opowieści opowiadają o tym, jak królowa Ginewra i Lancelot (najpotężniejszy rycerz królestwa) wdają się w romans., Gdy król Artur dowiaduje się o tym, wkrótce znajduje się w rujnującej wojnie z Lancelotem.

rycerz o imieniu Bors mówi Lancelotowi, że „teraz idzie źle; teraz romans zostaje ujawniony; teraz rozpocznie się wojna, która nigdy się nie skończy, i tak bardzo jak król kochał cię do tej pory – z serca, bardziej niż jakikolwiek inny człowiek, który nie był z jego rodziny – tak bardzo będzie Cię nienawidził od teraz, kiedy naprawdę wie, co zrobiłeś z jego żoną,” (tłumaczenie Martha Asher).,

w rzeczywistości to nie Lancelot zabija Artura, ale własny syn króla, Mordred. Gdy Artur ściga Lancelota, przejmuje kontrolę nad królestwem Logres, zmuszając Artura do konfrontacji z nim w ostatecznej bitwie. Ta zdrada ojca jest zapowiedziana w pojawieniu się obrazu smoka w kościele św. Szczepana, który ma przedstawiać Mordreda.,

w ostatecznej bitwie król atakuje Mordreda, „uderzając na niego całą swoją siłą (on) uderzył go tak mocno, że rozerwał ogniwa hauberku Mordreda i wbił stal lancy w jego ciało.”Mordred odpłaca ojcu w naturze, kiedy” Mordred zobaczył powagę jego rany, zdał sobie sprawę, że będzie to śmiertelne; i uderzył Króla Artura tak potężnie w hełm, że nic nie ochroni jego głowy, a miecz odciął część czaszki ” (tłumaczenie Norris Lacy).

Mordred zmarł, a Król Artur wkrótce potem zmarł., „Tak ojciec zabił syna, a syn śmiertelnie zranił ojca.”Ostateczna bitwa pochłonęła również życie większości Rycerzy Okrągłego Stołu.

Camelot ' s last stand

historia Camelotu nie kończy się jeszcze całkiem. Według cyklu Post-Wulgaty miało to miejsce gdzieś po śmierci Artura. Władca Kornwalii Mark, którego Artur (z pomocą Galahada) kiedyś pokonał w bitwie, dokonuje zemsty, rozpoczynając ostateczną inwazję na Królestwo Logres.,

dociera do Camelotu, którego ludzie są teraz bez ochrony Rycerzy Okrągłego Stołu. Król marek ” udał się do Camelotu, którego ludzi było niewielu w porównaniu do jego własnych, ale mieli wielkie serce i reputację, i powiedzieli, że nie pozwolą się oblegać. Wszyscy wyruszyli z miasta i walczyli z wrogiem, ale było ich tak niewielu, że wszyscy zostali wkrótce zabici, tak że nikt nie uciekł…”tekst czyta (tłumaczenie Martha Asher).

„Król marek wkroczył do miasta i zniszczył większość, „Kiedy przyszedł do Okrągłego Stołu i zobaczył miejsce Galahada, powiedział :” To było jego miejsce, które w ciągu jednego dnia zniszczyło mnie i Sasów. Z nienawiści do niego zniszczę Okrągły Stół, najpierw jego miejsce, a potem wszystkich innych.”

To był koniec Camelotu i Okrągłego Stołu. Dla XIII-wiecznych czytelników ta historia mogła stanowić powód, dla którego Camelot nadal nie istniał.

Camelot w późniejszych pismach i kulturze

w XV wieku legendy arturiańskie, w tym Camelot, zostały opublikowane w języku angielskim dzięki pracy Sir Thomasa Malory ' ego., Jego książka, zatytułowana „Morte d 'Arthur”, czerpała w dużej mierze z francuskich cykli Wulgaty, oprócz innych źródeł arturiańskich.

„choć niewiele wiadomo o samym Malory' m, wpływ jego twórczości był znaczny. Pisarze tacy jak Alfred Tennyson, T. H. White, John Steinbeck, Mark Twain i niezliczeni inni zetknęli się ze światem Arturiańskim poprzez pewną wersję dzieła Malory 'ego i reinterpretowali go we własnym piśmie”, pisze badaczka Kara McShane w artykule opublikowanym na stronie internetowej projektu Camelot Uniwersytetu w Rochester.,

rzeczywiście, w XX wieku idea Camelot była potężna i po zabójstwie prezydenta Johna F. Kennedy ' ego nazwa ta została użyta jako określenie lat jego prezydentury.

prawdopodobnie jedno z najpiękniejszych post-średniowiecznych dzieł pisanych o Camelocie pochodzi z poematu Alfreda Tennysona z 1833 roku pt. The Lady of Shalott., Początek wersji z 1833 roku brzmi:

po obu stronach rzeki leżą Długie pola jęczmienia i żyta, które przyodziają Wilda i spotykają się z niebem; i przez pole Droga biegnie przez wiele-Wieża' D Camelot; i w górę iw dół ludzie idą, patrząc, gdzie lilie dmuchają wokół wyspy tam poniżej, Wyspa Shalott. Wierzby bielą się, osiki drżą, małe bryzy zmierzch i dreszcze Thro ” fala, która biegnie na zawsze przez wyspę w rzece płynącej do Camelot…