było wiele porównań między prezydentem Donaldem Trumpem i Prezydentem Richardem Nixonem, ale administracja Warrena G. Hardinga z 1920 roku — i skandal Teapot Dome, który splamił jego prezydencję – może faktycznie być lepszym przewodnikiem po tym, co się teraz dzieje. Skandal pomaga również odpowiedzieć na pytanie, czy przewodniczący Komisji Dróg i środków Izby Richard Neal (D-MA) może zgodnie z prawem żądać zwrotu podatku Trumpa z IRS.,

ta prośba nabiera dodatkowej pilności w świetle wiadomości, że siostra Trumpa sędzia Maryanne Trump Barry niedawno przeszła na emeryturę z ławki Federalnej, kończąc tym samym dochodzenie w sprawie jej podatków. Obaj bracia są oskarżeni przez New York Times o rzekome naruszenie prawa podatkowego przez lata.

3 kwietnia prezes Neal zwrócił się do IRS o dostarczenie osobistych deklaracji podatkowych Trumpa i deklaracji podatkowych kilku jego podmiotów gospodarczych., Ponieważ debata rozwija się nad tym, czy Kongres ma uprawnienia do uzyskania deklaracji podatkowych prezydenta, warto rozważyć dwa wyniki Teapot Dome: (1) Kongres ma uprawnienia do uzyskania deklaracji podatkowych prezydenta i (2) Kongres może zmusić zeznania wrogich świadków.

Prośba Prezesa Neala O podatki Trumpa przyszła po tym, jak były prawnik prezydenta Michael Cohen zeznał przed Kongresem 27 lutego, że jako biznesmen Trump rzekomo zawyżył wartość aktywów, aby ubiegać się o pożyczki bankowe i deflował te same aktywa, aby uniknąć płacenia podatków.,

w swoim zeznaniu przed kongresem w dniu 9 kwietnia, widocznie wstrząsając Komisarz IRS Charles Rettig bobbed i tkane wokół pytań, jak jego agencja obsłużyła wniosek Kongresu o deklaracje podatkowe prezydenta. Rettig zeznał również, że sekretarz skarbu Steven Mnuchin był zaangażowany w debatę nad wydaniem deklaracji podatkowych prezydenta. W dniu 13 kwietnia Neal wysłał drugi list, w którym ponawiał swoje żądanie i wyznaczał 23 kwietnia 2019 jako termin, w którym Urząd Skarbowy musi się spełnić.,

walka o deklaracje podatkowe prezydenta może przerodzić się w bójkę międzybranżową, ale nie powinna, ponieważ sprawa jest wyraźnie objęta ustawą federalną z 1924 roku. W międzyczasie, jeśli Kongres nie może zmusić IRS do spełnienia ich żądania, mogą wezwać świadków z osobistą wiedzą o zeznaniach podatkowych do zeznań.

często uważany za największy skandal w Polityce USA przed Watergate, skandal dotyczył sekretarza spraw wewnętrznych Alberta B. Fall ' a, który 7 kwietnia 1922 roku podpisał umowę dzierżawy federalnych pól naftowych w Teapot Dome w Wyoming prywatnej firmie., Śledztwo Kongresu w sprawie skandalu koncentrowało się na pytaniu: „Jak Minister Spraw Wewnętrznych Albert Fall tak szybko się wzbogacił?”Fall został ostatecznie skazany za przyjęcie 100 000 dolarów łapówki.

skandal z kopułą czajnika uwikłał również Prokuratora Generalnego Hardinga Harry 'ego M. Daugherty' ego, który został ukarany za to, że nie prowadził bardziej rygorystycznego śledztwa ws. Dwaj specjalni doradcy-jeden Republikanin i jeden Demokrata – zostali mianowani przez prezydenta Coolidge ' a do zbadania upadku. (Coolidge został prezydentem po nagłej śmierci Hardinga w 1923)., Spór o działania Prokuratora Generalnego Daugherty ' ego doprowadził do walki o władzę w Kongresie, która ostatecznie została rozstrzygnięta przez Sąd Najwyższy. To orzeczenie może być nowe istotne, jeśli Kongres chce zmusić zeznania na temat treści podatków i dokumentów biznesowych Trumpa.

dochodzenie Kongresu w sprawie afery z czajnikiem Dome nasiliło się, gdy komisja senacka wezwała Mally S. Daugherty, brata ówczesnego Prokuratora Generalnego Harding Harry' ego M. Daugherty. Kiedy Mally Daugherty odmówiła stawienia się na zeznaniach przed Kongresem, sierżant Senatu broni David S., Barry polecił Johnowi J. Mcgrainowi aresztować go i sprowadzić do Waszyngtonu, by zeznawał. Prawnik Daugherty 'ego zwolnił go z aresztu po tym, jak przekonał sędziego, że Kongres nie ma uprawnień do zmuszania Daugherty' ego do zeznań lub aresztowania go za niestosowanie się do niego. Sprawa trafiła do Sądu Najwyższego, który potwierdził moc Kongresu do zmuszania zeznań (i aresztowania osób, które odmówiły zgodnego z Prawem wezwania Kongresu do składania zeznań).

jak napisał sędzia Willis Van Devanter w opinii do jednomyślnego sądu w sprawie McGrain V. Daugherty, 273 USA., 135 (1927), ” organ ustawodawczy nie może stanowić mądrze i skutecznie w przypadku braku informacji spełniających warunki, na które ustawodawstwo ma wpłynąć lub zmienić, a w przypadku gdy sam organ ustawodawczy nie posiada wymaganych informacji — co nierzadko jest prawdziwe-należy zwrócić się do innych, którzy je posiadają.”

skandal z Teapot Dome zainspirował dodatkowe reformy federalne, takie jak Federalna ustawa o praktykach korupcyjnych z 1925 roku, która rozszerzyła wymagania dotyczące ujawniania finansowania kampanii federalnych i obejmowała limity wydatków dla kandydatów do Kongresu., Kolejną reformą była ustawa o dochodach z 1924 r., która zapewniła przewodniczącym Izby sposoby i środki oraz Komisji Finansów Senatu możliwość żądania zwrotu podatku od IRS.

A jeśli Kongres chciał wezwać ludzi do zeznań na temat interesów prezydenta-w tym rodziny-McGrain kontra Daugherty daje im też tę władzę.,

(Image: MPI / Getty)