pomimo oczywistych niebezpieczeństw, nasza Ambasada miała tylko minimalną obronę przed atakiem mafii. Gdy doszło do tego ataku, Chomeini nie tylko go nie potępił, ale wychwalał tłum jako agentów „drugiej rewolucji, większej niż pierwsza”, odnosząc się do rewolucji islamskiej, która obaliła irańską monarchię dziewięć miesięcy wcześniej. W tym czasie TYLKO chłodne głowy młodych strażników morskich naszej Ambasady zapobiegły krwawej rzezi., Ich znakomity trening i dyscyplina uratowały nam życie.

w środę znów byłem świadkiem tłumu szturmującego bramy rzekomo nienaruszalnego budynku. Ponownie byłem świadkiem braku pomocy w odpowiednim czasie. Kiedy usłyszałem oświadczenia, że „Gwardia Narodowa jest w drodze” i „nadchodzą policja stanowa Maryland i Wirginii”, nie mogłem powstrzymać się od przypomnienia pustych obietnic, które słyszeliśmy od władz irańskich — że pomoc wkrótce nadejdzie., Pomoc w końcu dotarła do Kapitolu, ale nie przed wielokrotnymi zgonami i obrażeniami, i za późno, aby zapobiec mafii przed amokiem przez ukochany i piękny „Dom Ludowy” naszego narodu, z niektórymi nawet pozującymi do zdjęć w fotelu wiceprezydenta w Senacie.

w Teheranie jednak obiecana pomoc nigdy nie dotarła. Czternaście miesięcy później, kiedy nasza Gehenna w końcu się skończyła, wciąż na nią czekaliśmy.

słyszałem nawet tę samą krytykę po fakcie: „powinniśmy byli wiedzieć.”Mogliśmy się tego spodziewać.””Dlaczego nikt nie przewidział tak oczywistego zagrożenia?,””Dlaczego nikt się na to nie przygotował?”

w obu przypadkach do tych niepowodzeń doprowadziły dwa czynniki: skandaliczność ataku i fakt, że takie wydarzenia zdarzały się tak rzadko. Uzbrojona grupa zaatakowała Ambasadę USA w Teheranie dziewięć miesięcy wcześniej, w lutym 1979 roku, ale w tym czasie władze irańskie zareagowały szybko, aby oczyścić teren. Jednak żadne podobne wydarzenie w Teheranie nie miało miejsca od 1829 roku, kiedy tłum szturmował rosyjską ambasadę i zamordował prawie wszystkich rosyjskich pracowników, w tym ambasadora., Ostatni atak na Kapitol Stanów Zjednoczonych miał miejsce w 1814 roku, kiedy wojska brytyjskie zajęły I spaliły Waszyngton podczas wojny 1812 roku.

w Teheranie byliśmy przyzwyczajeni do głośnych antyamerykańskich demonstracji. W Waszyngtonie policja spodziewała się głośnej demonstracji pro-Trumpa w pobliżu Kapitolu. To, czego oni (i my) nie oczekiwali, to tłum, który szturmuje budynek. Od 207 lat w Waszyngtonie nie miało miejsca żadne podobne wydarzenie. W Teheranie nikt nie spodziewał się, że władca kraju osobiście zgodzi się na zajęcie zagranicznej ambasady., Takie skandaliczne rzeczy po prostu się nie wydarzyły. Nawet krwawy atak z 1829 roku na ambasadę rosyjską nie został zaakceptowany przez władze irańskie.

zarówno w Teheranie, jak i w Waszyngtonie, moc przewidywania nie była mocą zapobiegania. Prezydent Trump i jego szyderstwa najwyraźniej rozpalali swoich zwolenników ich nieustannymi kłamstwami na temat oszustw wyborczych. Pomimo tych znaków ostrzegawczych, Mafia waszyngtońska z łatwością odrzuciła nieodpowiednie siły bezpieczeństwa w Kapitolu. Pusta wiadomość Trumpa „idź do domu, kochamy cię” do mafii nie zrobiła nic, aby zakończyć zamieszki.,

w sprawie Teheranu, 40 lat wcześniej, Carter sam przewidział konsekwencje swojej decyzji o przyznaniu schorowanego szacha. Według wspomnień Hamiltona Jordana, szefa sztabu, prezydent zapytał swoich doradców: „co mi powiesz, gdy nasza Ambasada zostanie opanowana, a nasi ludzie zostaną wzięci jako zakładnicy?”Historia nie odnotowała żadnej odpowiedzi.

John Limbert, emerytowany oficer Służby Zagranicznej, był jednym z ostatnich amerykańskich dyplomatów, którzy służyli w Iranie, gdzie był przetrzymywany jako zakładnik w latach 1979-1981., Jest byłym profesorem studiów bliskowschodnich w Akademii Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych i autorem książki ” negocjacje z Iranem: Zapasy duchów historii.”