po powstaniach Arabskich w 2011 roku król Abdullah bin Abd al-Aziz zwrócił się o wsparcie religijnego establishmentu, aby udaremnić wyzwania, jakie powstania stawiały Arabii Saudyjskiej. Duchowni pomogli mu, ale zmusili go do zwiększenia budżetów instytucji religijnych, pozwalając na większe tłumienie wszelkich naruszeń szariatu w przestrzeni publicznej, promowanie dyskursu anty-szyickiego i głoszenie idei sekularystycznych.

wstąpienie króla Salmana bin Abd al-Aziza na tron w 2015 roku doprowadziło do powstania księcia Mohammeda., Publiczne denuncjacje ekstremistycznych idei i obietnic propagowania umiarkowanego islamu zostały zinterpretowane jako ponowne pragnienie zerwania z Wahabizmem. Bliższe czytanie pokazuje, że książę Mahomet przede wszystkim potępia Bractwo Muzułmańskie i dżihadystów oraz oczyszcza Wahabizm.

religijny establishment udzielił Nieustającego poparcia księciu Mahometowi i ratyfikował jego decyzje promulgując fatwas, taki jak ten, który upoważnia kobiety do kierowania pojazdami.,

klerycy ulegli przedmiotom, które uważali za drugorzędne, gdy równowaga władzy pozostawiła im niewielki wybór i zdołali zachować swój autorytet.

Wahabizm prawdopodobnie pozostanie filarem królestwa w perspektywie średnioterminowej. Establishment religijny kontroluje kolosalne środki materialne i symboliczne-szkoły, uniwersytety, meczety, Ministerstwa, organizacje międzynarodowe i grupy medialne — aby bronić swojej pozycji. Każda konfrontacja między dziećmi Sauda a spadkobiercami Ibn Abd al-Wahhaba będzie destrukcyjna dla obu.,

historyczny pakt między monarchią a establishmentem religijnym nigdy nie został poważnie zakwestionowany. Został on ponownie zinterpretowany i przeprojektowany w czasach transformacji lub kryzysu, aby lepiej odzwierciedlić zmieniające się stosunki władzy i umożliwić partnerom skuteczne radzenie sobie z wyzwaniami.

aby naprawdę złamać pakt między monarchią Saudyjską a establishmentem religijnym Wahhabi, konieczne jest posiadanie alternatywnego projektu społecznego, niezawodnego wsparcia elit i ludności, solidnej bazy ekonomicznej i bardzo korzystnego kontekstu., W tej chwili Książę Mohammed nie posiada tych dóbr, pomimo jego osobistych skłonności.