odpowiedzi tych ateistów nie były tylko produktem życia w wysoce religijnym społeczeństwie Ameryki. Badania przeprowadzone na Queen ' s University w Belfaście przez psychologów Bethany Heywood i Jesse Bering wykazały, że brytyjscy ateiści byli tak samo prawdopodobni jak Amerykańscy Ateiści, że ich wydarzenia życiowe miały podstawowe cele, mimo że Wielka Brytania jest znacznie mniej Religijna niż Ameryka.,

w innych badaniach, zaplanowanych na przyszły tydzień w Internecie w czasopiśmie Child Development, odkryliśmy, że nawet małe dzieci wykazują stronniczość, aby wierzyć, że wydarzenia życiowe zdarzają się z jakiegoś powodu — „wysłać znak” lub „dać lekcję.”To przekonanie istnieje niezależnie od tego, jak bardzo dzieci miały kontakt z religią w domu, a nawet jeśli w ogóle ich nie miały.,

ta tendencja do dostrzegania sensu w wydarzeniach życiowych wydaje się odzwierciedlać bardziej ogólny aspekt ludzkiej natury: nasze silne dążenie do rozumu w kategoriach psychologicznych, aby nadać sens wydarzeniom i sytuacjom poprzez odwoływanie się do celów, pragnień i intencji. Ten popęd służy nam dobrze, gdy myślimy o działaniach innych ludzi, którzy faktycznie posiadają te stany psychiczne, ponieważ pomaga nam zrozumieć, dlaczego ludzie zachowują się tak, jak robią i odpowiednio reagują. Ale może to prowadzić nas do błędu, gdy nadmiernie go przedłużamy, powodując, że wnioskujemy o stanach psychologicznych, nawet jeśli ich nie ma., Stwarza to iluzję, że sam świat jest pełen celu i projektu.

niektórzy ludzie są bardziej skłonni do znajdowania sensu niż inni. W badaniach ankietowych na dużą skalę, również zgłoszonych w czasopiśmie Cognition, odkryliśmy, że wysoce paranoiczni ludzie (którzy mają tendencję do obsesji na temat ukrytych motywów i intencji innych ludzi) i wysoce empatyczni ludzie (którzy głęboko myślą o celach i emocjach innych ludzi) są szczególnie skłonni wierzyć w Los i wierzyć, że istnieją ukryte wiadomości i znaki osadzone w ich własnych wydarzeniach życiowych., Innymi słowy, im bardziej prawdopodobne jest, że ludzie będą myśleć o celach i intencjach innych ludzi, tym bardziej prawdopodobne jest, że będą również wnioskować o celu i intencji w samym życiu ludzkim.

bez względu na pochodzenie naszej wiary w sens życia, może się to wydawać błogosławieństwem. Niektórzy uważają za pocieszające, że naprawdę nie ma wypadków, że to, co się z nami dzieje — w tym najstraszniejsze z wydarzeń — odzwierciedla Plan rozwoju. Ale wiara ma również pewne brzydkie konsekwencje., Przechyla nas ku poglądowi, że świat jest zasadniczo sprawiedliwym miejscem, gdzie dobro jest nagradzane, a zło karane. Może to prowadzić nas do obwiniania tych, którzy cierpią z powodu chorób i są ofiarami przestępstw, a także może motywować refleksyjne stronniczość na rzecz status quo-postrzeganie ubóstwa, nierówności i ucisku jako odzwierciedlających działanie głębokiego i znaczącego planu.