Freud powiedział, że jeśli studiujesz przenoszenie i opór, to jest psychoanaliza. Wiem, że mówiłem o kontrtransferencji w przeszłości, ale zaniedbałem mówić o transferze. Przeniesienie sprowadza się do pierwszej osoby, którą spotkasz, twojej matki. Nazywamy to obiektem. Głównym obiektem jest twoja matka. Kiedy się rodzicie, nie odróżniacie siebie od swojej matki., I z czasem zaczynasz rozpoznawać to, co nazywamy drugim, matką.

ale czym jest przeniesienie? Przeniesienie jest tym związkiem rozgrywającym się w innych związkach. Freud po raz pierwszy powiedział, że to relacje z analitykiem były przenoszone. Sposób, w jaki pacjent odnosił się do psychoanalityka, był taki sam, jak i opierał się na ich relacji z matką. W miarę rozwoju psychoanalizy i poruszania się z tego punktu widzenia, wszystkie relacje są przenoszone., Gdybyśmy mieli dziesięć osób w tym pokoju, a Ty i ja spędzaliśmy z nimi czas, może uznam, że lubię sześciu z nich, a czterech nie obchodzi mnie to. Możesz polubić siedem i trzy, na których Ci nie zależy. Dlaczego? Co to jest? Co jest przyczyną tej reakcji? To jest przeniesienie, uczucia, które miałeś dla pierwszego podstawowego przedmiotu w swoim życiu, a teraz grałeś z wszystkimi innymi, których spotkałeś.

na początku terapii nazywamy to transferacją narcystyczną, gdy pacjent przychodzi początkowo, aby spotkać się ze swoim psychoanalitykiem., To tak, jakby byli sami, ponieważ kiedy się rodzicie i jesteście pierwsi na świecie, nie możecie odróżnić siebie od swojej matki. Tylko Ty. Podczas szkolenia powiedzieli nam, kiedy byłem pierwszy w klinice, zrozum, że będziesz sam w pokoju. Myślę sobie: „co masz na myśli mówiąc „sam w pokoju”?”Jestem tam. Pacjent tam jest. Ale pod wieloma względami pacjent nie jest świadomy, że tam jesteś. Widzą cię jako część siebie, tak jak po urodzeniu dziecko i matka są postrzegane jako jedno., Tak to się zaczyna i od tego powoli odchodzisz od narcystycznego przeniesienia do przeniesienia przedmiotu, w którym zaczynasz rozpoznawać drugiego i zaczynasz mieć relację z analitykiem. ~ Rafael H Sharón, współczesny psychoanalityk, psychoanalityk w Princeton NJ