Dlaczego cukier jest niebezpieczny dla depresji
nie musisz być naukowcem, aby docenić związek między cukrem a depresją.
każdy, kto wątpi w związek, musi spędzić tylko noc w naszym domu i zobaczyć, jaki rodzaj zachowania się dzieje, gdy dwoje dzieci spożywa 12-uncjowe puszki coli lub Sprite — i demoniczne demonstracje, które zdarzają się po 7-11 slurpee, zwłaszcza jeśli jest czerwony lub niebieski, lub broń Boże, mix.
osoby cierpiące na depresję są szczególnie podatne na złą moc sugar., Jestem tak wrażliwy na białą mąkę, przetworzoną żywność, że mogę praktycznie ustawić alarm na trzy godziny po spożyciu, w tym czasie będę przeklinać się za wdychanie dużego kawałka tortu urodzinowego na imprezie, ponieważ czuję się tak nieszczęśliwa. To oczywiście nie powstrzymuje mnie przed zjedzeniem deseru na następnym spotkaniu, ale świadomość między cukrem a nastrojem pomaga mi lepiej zrozumieć niektóre moje wypadki.
co dokładnie dzieje się w naszym mózgu, gdy weźmiemy kęs tego sernika krówkowego?,
znalazłem fajną stronę o nazwie „Jedzenie dla mózgu”, która oferuje to proste wyjaśnienie:
jedzenie dużej ilości cukru spowoduje nagłe szczyty i koryta w ilości glukozy we krwi; objawy, które się dzieje, to zmęczenie, drażliwość, zawroty głowy, bezsenność, nadmierne pocenie się (zwłaszcza w nocy), słaba koncentracja i zapominanie, nadmierne pragnienie, depresja i płacze czary, zaburzenia trawienia i niewyraźne widzenie., Ponieważ mózg zależy od równomiernej podaży glukozy, nie jest zaskoczeniem, że cukier jest zamieszany w agresywne zachowanie, lęk, depresję i zmęczenie.
dużo rafinowanego cukru i rafinowanych węglowodanów (czyli białego chleba, makaronu, ryżu i większości przetworzonych produktów spożywczych) jest również związane z depresją, ponieważ te produkty nie tylko dostarczają bardzo mało składników odżywczych, ale także zużywają poprawiające nastrój witaminy z grupy B; zamieniając każdą łyżeczkę cukru w energię potrzebuje witamin z grupy B., W rzeczywistości badanie 3456 urzędników w średnim wieku, opublikowane w British Journal of Psychiatry wykazało, że ci, którzy mieli dietę zawierającą dużo przetworzonej żywności, mieli zwiększone ryzyko depresji o 58%, podczas gdy ci, których dieta może być opisana jako zawierająca więcej pełnowartościowej żywności, mieli zmniejszone ryzyko depresji o 26%.
cukier przekierowuje również podaż innego składnika odżywczego związanego z nastrojem – chromu. Ten minerał jest niezbędny do utrzymania stabilnego poziomu cukru we krwi, ponieważ insulina, która oczyszcza glukozę z krwi, nie może działać prawidłowo bez niej.,
więc co zrobić, jeśli chcesz wyrównać poziom cukru we krwi, aby zachowywał się bardziej jak Dalajlama niż Michael Jackson w twoim mózgu? W swoim krajowym bestsellerze „ziemniaki nie Prozac” Kathleen DesMaisons oferuje siedmiostopniowy plan diety dla osób wrażliwych na cukier, takich jak ja. Starałam się wprowadzić jej sugestie do mojej diety, ponieważ jako osoba pijana i depresyjna, zbyt dużo cukru może stać się wręcz brzydkie.
oto, co proponuje DesMaisons:
- prowadzić dziennik żywności., Dziennik utrzymuje cię w relacji z ciałem. Przypomina ci o związku między tym, co jesz, a tym, jak się czujesz.
- Nie ruszajcie się. Zawsze jedzcie śniadanie. Jedz trzy posiłki dziennie w regularnych odstępach czasu. Jedz brązowe rzeczy (całe ziarna, fasola, ziemniaki i korzenie), zielone rzeczy (brokuły i inne zielone warzywa) i żółte rzeczy (squash i inne żółte warzywa). Wybierz żywność o najmniejszej zawartości cukrów i największej ilości błonnika.
- zwiększ poziom serotoniny. Jedz białko przy każdym posiłku., Upewnij się, że we krwi krąży wystarczająca ilość tryptofanu. Weź złożone węglowodany (bez białka) trzy godziny po posiłku białkowym, aby zwiększyć tryptofan do mózgu. Pieczony ziemniak jako czapka nocna jest potężnym narzędziem.
- zwiększ poziom beta-endorfin. Zmniejsz lub wyeliminuj cukry i białe rzeczy, aby zminimalizować testowanie beta-endorfiny, który pochodzi z hitem cukrów., Dokonuj zmian w życiu, aby poprawić zachowania i czynności (medytacja, ćwiczenia, muzyka, Orgazm, Joga, modlitwa, taniec), które wywołują lub wspierają produkcję własnej beta-endorfiny w stały i konsekwentny sposób.
Zdjęcie dzięki uprzejmości Cup-Cake.com.