chociaż azytromycyna jest strukturalnie różna, tradycyjnie wiadomo, że Klasa antybiotyków makrolidowych obejmuje erytromycynę, klarytromycynę i azytromycynę. W porównaniu z każdym innym różnią się one w kilku obszarach,które obejmują profile działań niepożądanych, profile farmakokinetyczne, możliwość wywołania klinicznie istotnych działań drugich oraz wskazania lub zastosowania w praktyce klinicznej., Ze względu na różnice w profilach działań niepożądanych wiadomo, że erytromycyna powoduje więcej działań niepożądanych związanych z jelitem w porównaniu z klarytromycyną iazytromycyną.

cząsteczka Arytromycyny składa się z 14-członowego pierścienia laktonowego z dwiema grupami deoksysugarowymi (patrz rysunek poniżej).1,2 najczęstsze działania niepożądane terapii cytromycyną są żołądkowo-jelitowe (GI) w przyrodzie i składają się zbiegunki, nudności, wymioty i skurcze brzucha.3 Erytromycyna ma słabą zdolność do życia w środowisku kwaśnym i jest szybko rozkładana do półproduktów po podaniu doustnym.,3 jeden z tych metabolitów,8, 9-anhydro-6,9-hemiketal pośredni,służy jako agonista receptora motiliny, o którym wiadomo, że zwiększa perystaltykę i powoduje wiele wspólnych skutków ubocznych przewodu pokarmowego.

klarytromycyna i azytromycyna są syntetycznymi analogami erytromycyny, opracowanymi w 1990 r.w celu poprawy profilu działań niepożądanych makrolideantybiotyków., Klarytromycyna zawiera metylowaną grupę hydroksylową w pozycji 6 prototypowej cząsteczki erytromycyny, podczas gdy azytromycyna składa się z 15-członowego pierścienia z azotem podstawionym metylem w miejsce grupy karbonylowej (patrz rysunki poniżej). Strukturalne konfiguracje klarytromycyny i azytromycyny zapewniają lepszą stabilność kwasu.Wynik 1-3, 7 Asa, powstaje mniej półproduktów hemiketalowych, a efekty GI mają tendencję do wymawiania tych czynników.3

1. MacDougallC. Rozdział 55. Inhibitory syntezy białek i różne środki przeciwbakteryjne., W: Brunton LL, Chabner BA, Knollmann BC, eds. Goodman & 12. ed. [2011-11-29 19: 59]
2. DeckDH, Winston LG, Winston LG. Rozdział 44. Tetracykliny, makrolidy, klindamycyna, chloramfenikol, Streptograminy,& Oksazolidynony. W: Katzung BG, MastersSB, Trevor AJ, eds. Podstawowa & Farmakologia kliniczna. 12. ed. [2012-02-12 19:12]
3. , Macrolides, ketolides, and glycylcyclines: azithromycin,clarithromycin, telithromycin, tigecycline. Infect Dis Clin North Am. 2009Dec;23(4):997-1026.
4. GalliganJJ, Vanner S. Basic and clinical pharmacology of new motility promoting agents.Neurogastroenterol Motil. 2005 Oct;17(5):643-53.
5. Abu-GharbiehE, Vasina V, Poluzzi E, De Ponti F. Antibacterial macrolides: a drug class witha complex pharmacological profile. Pharmacol Res. 2004 Sep;50(3):211-22.
6. SharkeyKA, Wallace JL. Chapter 46., Leczenie zaburzeń motoryki jelit i WaterFlux; leki przeciwwymiotne; środki stosowane w chorobach dróg żółciowych i trzustki. W: BruntonLL, Chabner BA, Knollmann BC, eds. Goodman & Gilman ' s The PharmacologicalBasis of Therapeutics. 12. ed. [2011-11-29 19: 59] 13.05.10, 13: 13
7. Blondeajm. Ewolucja i rola makrolidów w chorobach zakaźnych. Ekspert OpinPharmacother. 2002 Aug;3(8):1131-51.