E. I. du Pont de Nemours & firma, lepiej znana jako DuPont, rozwinęła się z rodzinnego przedsiębiorstwa, które produkowało proch i Materiały wybuchowe, do międzynarodowej korporacji, która produkuje ropę naftową, gaz ziemny, chemikalia, włókna syntetyczne, polimery i różne inne produkty. Marki DuPont—takie jak nylon, Teflon, Lycra i Mylar—są częścią codziennego słownictwa ludzi na całym świecie., Pod koniec 1998 roku firma DuPont zatrudniała około 84 000 osób w 70 krajach i była szesnastą co do wielkości korporacją usług przemysłowych w Stanach Zjednoczonych.

założycielem firmy był francuski szlachcic o imponującym nazwisku Éleuthère Irénée du Pont de Nemours, który studiował u słynnego chemika Antoine-Laurenta Lavoisiera. Du Pont przybył do Stanów Zjednoczonych w 1797 roku i zbudował fabrykę prochu na rzece Brandywine w Delaware. Jego synowie kontynuowali produkcję prochu po jego śmierci, a także produkowali proch bezdymny, dynamit i nitroglicerynę.,

Kiedy konkurencja na początku XX wieku stała się ostra, akcjonariusze spółki głosowali za sprzedażą firmy oferentowi, który zaoferował najwięcej. Alfred I. du Pont i dwaj jego kuzyni, Pierre S. du Pont i Thomas Coleman, nabyli firmę w ramach wykupu lewarowanego, aby utrzymać ją w rodzinie. Pierre du Pont i Coleman, z Alfredem w mniejszej roli jako wiceprezesem, poprowadzili DuPont do bezprecedensowego sukcesu, przejmując 54 inne firmy w ciągu trzech lat. Do 1905 roku DuPont posiadał 75% udziałów w USA., rynek prochu i stał się głównym producentem materiałów wybuchowych i jedną z największych korporacji w kraju. Z laboratoriami w New Jersey i Wilmington, Delaware, była to jedna z pierwszych amerykańskich firm, które poświęciły się intensywnie badaniom. DuPont stał się także ekonomiczną siłą napędową stanu Delaware.

duża część sukcesu firmy wynikała ze sprawnej struktury, wyznaczającej różne poziomy zarządzania. W tym sensie DuPont głęboko wpłynął na sposób prowadzenia amerykańskich korporacji. Zbyt duży sukces jednak ostatecznie zadziałał na firmę., DuPont kontrolował tak dużą część rynku materiałów wybuchowych, że w 1912 roku rząd USA nakazał jej zbycie kilku swoich aktywów. Do kłopotów firmy przyczynił się ciągły spór między Alfredem du PONTEM i jego kuzynami, którzy ostatecznie odebrali mu wszystkie rzeczywiste obowiązki w organizacji.

DuPont kontynuował dywersyfikację na początku XX wieku. Pierre Samuel du Pont zaczął kupować akcje General Motors (GM) w 1914 roku i wkrótce został uwikłany w walkę o władzę w tej firmie. William C., Durant (1861-1947), założyciel GM, walczył o utrzymanie kontroli nad firmą, którą później stracił. Pierre du Pont ostatecznie nabył wystarczającą ilość akcji, aby stać się dominującą siłą w firmie w latach 20. ułatwiło to stosunki gospodarcze między General Motors i DuPont, a DuPont rozpoczął sprzedaż GM farb Duco, środków przeciw zamarzaniu i dodatku ołowiu do benzyny.

firma DuPont rozwinęła się również w branży tekstylnej, produkując Włókna sztuczne do użytku podczas I wojny światowej (1914-1918)., Kiedy w 1920 roku firma nabyła prawa od Francuzów do produkcji celofanu, rozpoczęła produkcję jedwabiu i opracowała mocniejszą wersję sznura używanego w oponach samochodowych. Zdecydowanie najważniejszą kreacją Duponta był nylon, opracowany w 1930 roku przez grupę badawczą kierowaną przez Wallace ' a H. Carothersa. Dział termoplastyki firmy DuPont obejmuje wszystkie rodzaje produktów, w tym zasłony prysznicowe, tarcze radiowe, ramki do okularów i uchwyty śrubokrętów.

pod wieloma względami DuPont przyczynił się do amerykańskich wysiłków na rzecz wygrania II Wojny Światowej (1939-1945). Poprzez partnerstwo z USA., rząd, DuPont założył Centrum Badań bomb atomowych w Hanford w stanie Waszyngton. Po wojnie kobiety ustawiły się w kolejce, aby kupić nylonowe pończochy produkcji DuPont, które były niedostępne w czasie wojny. Niektóre z innych innowacji produktowych firmy DuPont obejmowały neopren, Lucite, Orlon i Dacron, produkty, które zrewolucjonizowały globalny przemysł konsumencki.

ciąg sukcesów firmy DuPont zatrzymał się w połowie lat 70., kiedy popyt na włókna sztuczne zaczął spadać, a koszty surowców wzrosły., Koncentracja firmy DuPont na odbudowie starego biznesu zamiast rozgałęziania się na nowe obszary kosztowała ją drogo; co więcej, recesja w 1980 r. zaszkodziła firmie. Jednak w tym samym roku rozwój produktu o nazwie Kevlar przyniósł ponowny sukces. Kevlar był lekkim, mocnym polimerem o pięciokrotnej wytrzymałości na rozciąganie stali. Może być stosowany do takich produktów w odzieży ognioodpornej, wzmocnieniach opon i kamizelkach kuloodpornych. Jego koszt był jednak wysoki, ponieważ pochodzi z ropy naftowej.

Fuzje i przejęcia w latach 80.pomogły firmie DuPont wyjść z recesji., Najważniejszym z nich było przejęcie Conoco, które dostarczało Dupontowi ropę po konkurencyjnych cenach. DuPont angażował się również we wspólne przedsięwzięcia z takimi firmami jak P. D. Magnetics, Sankyo Company (pharmaceuticals), Mitsubishi Rayon Company i British Telecom (Optoelectronic components). Firma, co więcej, zaczęła oddzielić się od zapasów chemicznych i włókien petrochemicznych na naukach przyrodniczych, podejmując takie dziedziny, jak inżynieria genetyczna i produkcja leków na serce i lek przeciwnowotworowy interferon., Ponadto firma DuPont brała udział w opracowywaniu pestycydów i dostaw części do elektroniki. Do połowy lat 80. firma DuPont posiadała około 90 firm, które sprzedawały szeroką gamę produktów.

pod koniec lat 80.kierownictwo Du-Pont zdecydowało, że firma powinna zacząć koncentrować się na najbardziej dochodowych obszarach—ropie naftowej, opiece zdrowotnej, elektronice i chemii specjalistycznej., Podczas gdy działy takie jak farmaceutyki i elektronika traciły pieniądze, Tekstylia nadal były jej najbardziej udaną linią produktów, a firma zaczęła publikować katalog produktów konsumenckich zawierający produkty wykonane z jej znanych włókien, takich jak Lycra, Zytel i Supplex. Polimer stretch Lucre, faworyzowany przez wielu projektantów mody, stał się wielkim sprzedawcą.pod koniec lat 80. i na początku lat 90. firma DuPont zwracała szczególną uwagę na kontrolę zanieczyszczeń i oczyszczanie, stopniowo zastępując szkodliwe dla środowiska chlorofluorowęglowodory bezpieczniejszymi chemikaliami, kosztem miliarda dolarów., Firma zaczęła również wprowadzać na rynek bezpieczniejsze pestycydy i weszła na rosnący rynek recyklingu.

z wyjątkiem tymczasowego wzrostu zysków Conoco w wyniku wojny w Zatoce Perskiej (1991), większość operacji DuPont straciła grunt na początku lat 90. firma rozpoczęła restrukturyzację, pozbawiając się nierentownych komponentów i zmniejszając liczbę pracowników. Firma DuPont skoncentrowała się również bardziej na działach chemicznych i włókien, nabywając technologię poliestrową od ICI; W międzyczasie ICI wykupiła firmę Du-Pont zajmującą się akrylami.,

w latach 90. firma DuPont zaczęła odradzać się po kryzysie lat 80. firma odnotowała rekordowe zyski w latach 1994 i 1996, a ceny akcji wzrosły. Nowe wspólne przedsięwzięcia w dziedzinie włókien syntetycznych, chemikaliów i produktów rolnych nadal przynosiły zyski. W 1997 DuPont zakupił oddział Ralston Purina produkujący produkty sojowe, a także wykupił udziały Merck w firmie farmaceutycznej DuPont Merck. W 1998 roku DuPont, chcąc skoncentrować się na swojej podstawowej działalności, odłączył się od Conoco. W tym samym roku DuPont miał dochód netto w wysokości 4,7 miliarda dolarów., Pod koniec XX wieku firma mogła śmiało pochwalić się, że produkty DuPont stały się nieodłączne od codziennego życia większości społeczeństw na świecie.

Zobacz też: E. I. du Pont, William C. Durant

Czytaj dalej

Colby, Gerald. Dynastia Du Pont. Secaucus, NJ: Lyle Stuart, 1984.

Hess, Glenn. „DuPont ślubuje podwoić wartość w ciągu pięciu lat./ / / 3 Marca 1997

[2010-07-07 19: 47]

Lenzer, Robert i Carrie. „Zawsze będzie DuPont.,”Forbes, 13 Października 1997.

Meikle, Jeffrey L. American Plastic: a Cultural History. New Brunswick, NJ: Rutgers University Press, 1996.