centralny układ nerwowyedytuj

OUN składa się z dwudzielnego mózgu (zwojów mózgowych lub zwojów nad gardłowych), pod-zwój gardłowy, zwój krtaniowo-gardłowy i przewód nerwowy brzuszny.,

mózgi dżdżownic składają się z pary zwojów mózgowych w kształcie gruszki. Znajdują się one w grzbietowej stronie kanału pokarmowego w trzecim segmencie, w rowku między jamą policzkową a gardłem.

para połączeń krtaniowo-gardłowych z mózgu otacza gardło, a następnie łączy się z parą zwojów pod gardłowych znajdujących się poniżej gardła w czwartym segmencie. Układ ten oznacza, że mózg, zwoje pod gardłowe i połączenia obwodowo-gardłowe tworzą pierścień nerwowy wokół gardła.,

przewód nerwowy brzuszny (utworzony przez komórki nerwowe i włókna nerwowe) zaczyna się w zwojach pod gardłowych i rozciąga się poniżej przewodu pokarmowego do najbardziej tylnego segmentu ciała. Przewód nerwu brzusznego ma obrzęk, lub ganglion, w każdym segmencie, czyli ganglion segmentowy, który występuje od piątego do ostatniego segmentu ciała. Istnieją również trzy aksony olbrzymie, jeden medialny Akson olbrzymi (MGA) i dwa boczne aksony olbrzymie (LGAs) na środkowej stronie grzbietowej rdzenia nerwu brzusznego. Mga ma średnicę 0,07 mm i przepuszcza się w kierunku przednio-tylnym z prędkością 32,2 m / s., LGA są nieco węższe przy średnicy 0,05 mm i przenoszą się w kierunku tylno-przednim z prędkością 12,6 m / s. dwa LGA są połączone w regularnych odstępach wzdłuż ciała i dlatego są uważane za jeden wielki Akson.

obwodowy układ nerwowy

• ze zwojów mózgowych powstaje osiem do dziesięciu nerwów zaopatrujących prostomię, komorę policzkową i gardło.
• ze zwojów podogonowych powstają trzy pary nerwów, które zaopatrują 2., 3. i 4. segment.,
• z każdego zwoju segmentowego rozciągają się trzy pary nerwów, które zaopatrują różne struktury segmentu.

współczulny układ nerwowy składa się ze splotu nerwowego w naskórku i przewodu pokarmowego. (Splot to sieć połączonych komórek nerwowych.) Nerwy biegnące wzdłuż ściany ciała przechodzą między zewnętrzną okrągłą i wewnętrzną podłużną warstwą mięśniową ściany. Wydzielają gałęzie, które tworzą splot międzymięśniowy i splot subepidermalny. Nerwy te łączą się z łącznością krtaniową.,

MovementEdit

na powierzchni prędkość pełzania zmienia się zarówno wewnątrz, jak i między osobnikami. Dżdżownice pełzają szybciej, głównie dzięki dłuższym „krokom” i większej częstotliwości kroków. Większe robaki Lumbricus terrestris pełzają z większą prędkością bezwzględną niż mniejsze robaki. Osiągają to, wykonując nieco dłuższe kroki, ale z nieco niższymi częstotliwościami kroków.,

dotykanie dżdżownicy, która powoduje reakcję „ciśnienia”, a także (często) odpowiedź na jakość odwadniającą soli na skórze ludzkiej (toksycznej dla dżdżownic), stymuluje splot nerwowy podepidermalny, który łączy się ze splotem międzymięśniowym i powoduje skurcz mięśni podłużnych. Powoduje to wijące się ruchy obserwowane, gdy człowiek podnosi dżdżownicę. Zachowanie to ma charakter odruchowy i nie wymaga ośrodkowego układu nerwowego; występuje nawet w przypadku usunięcia sznura nerwowego. Każdy segment dżdżownicy ma swój własny splot nerwowy., Splot jednego segmentu nie jest połączony bezpośrednio z splotem sąsiednich segmentów. Przewód nerwowy jest wymagany do połączenia układu nerwowego segmentów.

olbrzymie aksony przenoszą najszybsze sygnały wzdłuż przewodu nerwowego. Są to sygnały awaryjne, które inicjują odruchowe zachowania ucieczki. Większy grzbietowy Akson olbrzymi przewodzi sygnały najszybciej, od tyłu do przodu zwierzęcia. Jeśli dotknie się tylnej części robaka, sygnał jest szybko wysyłany do przodu, powodując skurczenie mięśni podłużnych w każdym segmencie., Powoduje to, że robak bardzo szybko skraca się jako próba ucieczki przed drapieżnikiem lub innym potencjalnym zagrożeniem. Dwa aksony olbrzymie przyśrodkowe łączą się ze sobą i wysyłają sygnały z przodu do tyłu. Stymulacja tych powoduje, że dżdżownica bardzo szybko się wycofuje (być może kurczy się w swojej norze, aby uciec przed ptakiem).

obecność układu nerwowego jest niezbędna, aby zwierzę mogło doświadczyć nocycepcji lub bólu. Wymagane są jednak również inne zdolności fizjologiczne, takie jak wrażliwość na opioidy i centralna modulacja odpowiedzi za pomocą leków przeciwbólowych., Enkefalina i α-Endorfina-podobne substancje zostały znalezione w dżdżownice. Zastrzyki naloksonu (antagonisty opioidów) hamują reakcję ucieczki dżdżownic. Wskazuje to, że substancje opioidowe odgrywają rolę w modulacji sensorycznej, podobną do tej występującej u wielu kręgowców.

recepcjaedytuj

Światłoczułośćedytuj

dżdżownice nie mają oczu (chociaż niektóre robaki tak mają), jednak mają wyspecjalizowane komórki światłoczułe zwane „światłoczułymi komórkami Hessa”., Te komórki fotoreceptorów mają centralną jamę wewnątrzkomórkową (faosom) wypełnioną mikrowilli. Podobnie jak microvilli, istnieje kilka rzęsek sensorycznych w faosomie, które są strukturalnie niezależne od microvilli. Fotoreceptory są rozmieszczone w większości części naskórka, ale są bardziej skoncentrowane na plecach i bokach robaka. Stosunkowo niewielka liczba występuje na powierzchni brzusznej pierwszego segmentu. Są najliczniejsze w prostomium i zmniejszają gęstość w pierwszych trzech segmentach; są bardzo nieliczne po trzecim segmencie.,

receptor naskórkowy (narząd zmysłu)

receptory te są obfite i rozmieszczone w całym naskórku. Każdy receptor wykazuje nieznacznie podwyższony naskórek, który obejmuje grupę wysokich, smukłych i kolumnowych komórek receptorowych. Komórki te noszą niewielkie owłosienie na swoich zewnętrznych końcach, a ich wewnętrzne końce są połączone włóknami nerwowymi. Receptory naskórkowe są dotykowe w funkcji. Są one również związane ze zmianami temperatury i reagują na bodźce chemiczne. Dżdżownice są niezwykle wrażliwe na dotyk i wibracje mechaniczne.,

receptor policzkowy (narząd zmysłu)

receptory te znajdują się tylko w nabłonku Komory policzkowej. Receptory te są smakowe i węchowe (związane ze smakiem i zapachem). Reagują również na bodźce chemiczne. (Chemoreceptor)

układ trawienny

jelito dżdżownicy jest prostą rurką, która rozciąga się od ust robaka do jego odbytu. Jest zróżnicowany na kanał pokarmowy i związane z nim gruczoły, które są osadzone w ścianie samego kanału pokarmowego., Przewód pokarmowy składa się z jamy ustnej, jamy policzkowej (zazwyczaj biegnącej przez pierwszy jeden lub dwa segmenty dżdżownicy), gardła (biegnącego na Ogół około czterech segmentów długości), przełyku, ziarna, żołądek (zwykle) i jelita.

jedzenie wchodzi do ust. Gardło działa jak pompa ssąca; jego Muskularne ściany przyciągają pokarm. W gardle gruczoły gardłowe wydzielają śluz. Żywność przenosi się do przełyku, gdzie wapń (z krwi i spożywane z poprzednich posiłków) jest pompowana w celu utrzymania prawidłowego poziomu wapnia we krwi i pH żywności., Stamtąd żywność przechodzi do uprawy i żołądek. W żołądku silne skurcze mięśni mielą pokarm za pomocą cząsteczek mineralnych spożywanych wraz z pokarmem. Po przejściu przez żołądek pokarm przechodzi przez jelita w celu trawienia. Jelito wydziela pepsynę do trawienia białek, amylazę do trawienia polisacharydów, celulazę do trawienia celulozy i lipazę do trawienia tłuszczów. Dżdżownice używają, oprócz białek trawiennych, klasy związków powierzchniowo czynnych zwanych drilodefensynami, które pomagają trawić materiał roślinny., Zamiast zwijać się jak jelito ssaków, w jelicie dżdżownicy występuje duża Środkowa grzbietowa, języczkowata fałda, zwana typhlosolem, która zwiększa powierzchnię w celu zwiększenia wchłaniania składników odżywczych poprzez wiele fałd biegnących wzdłuż jego długości. Jelito ma własną parę warstw mięśniowych, takich jak ciało, ale w odwrotnej kolejności-wewnętrzną okrągłą warstwę w zewnętrznej warstwie podłużnej.

układ krążeniowy

dżdżownice mają podwójny układ krążenia, w którym zarówno płyn koelomowy, jak i zamknięty układ krążenia przenoszą żywność, odpady i gazy oddechowe., Zamknięty układ krwionośny ma pięć głównych naczyń krwionośnych: grzbietowe (górne) naczynie, które biegnie nad przewodem pokarmowym; brzuszne (dolne) naczynie, które biegnie poniżej przewodu pokarmowego; podtwardówkowe naczynie, które biegnie poniżej brzusznego przewodu nerwowego; i dwa naczynia lateroneuralne po obu stronach przewodu nerwowego.

naczynie grzbietowe jest głównie strukturą zbiorczą w okolicy jelitowej. W każdym segmencie otrzymuje się parę jelitową i grzbietową. Naczynie brzuszne rozgałęzia się do pary brzuszno-okrywowych i brzuszno-jelitowych w każdym segmencie., Naczynie podtwardówkowe daje również parę komór biegnących wzdłuż tylnej powierzchni przegrody.

działanie pompujące na naczyniu grzbietowym przesuwa krew do przodu, podczas gdy pozostałe cztery podłużne naczynia przenoszą krew do tyłu. W segmentach siedem do jedenastu, para łuków aorty pierścień celom i działa jak serca, pompowanie krwi do naczynia brzusznego, który działa jako aorta. Krew składa się z komórek ameboidalnych i hemoglobiny rozpuszczonych w osoczu. Drugi układ krążenia pochodzi z komórek układu pokarmowego, które linii coelom., Gdy komórki trawienne stają się pełne, uwalniają nieżywe komórki tłuszczu do wypełnionego płynem coelom, gdzie unoszą się swobodnie, ale mogą przejść przez ściany oddzielające każdy segment, przenosząc pokarm na inne części i pomagając w gojeniu się ran.

układ wydalniczy

układ wydalniczy zawiera parę nefrydiów w każdym segmencie, z wyjątkiem trzech pierwszych i ostatnich. Trzy rodzaje nefrydiów to: wewnętrzna, przegroda międzykomorowa i gardłowa. Nefrydia okrywowe leżą przymocowane do wewnętrznej strony ściany ciała we wszystkich segmentach z wyjątkiem dwóch pierwszych., Nefrydia przegrody są przymocowane po obu stronach przegrody za 15 segmentem. Nefrydia gardłowe są przyczepione do czwartego, piątego i szóstego segmentu. Odpady w płynie celomowym z segmentu przedniego są wciągane przez bicie rzęsek nefrostomu. Stamtąd jest przenoszony przez przegrodę (ścianę) za pomocą rurki, która tworzy serię pętli splecionych przez naczynia włosowate, które również przenoszą odpady do kanalików nefrostomu. Odpady wydalnicze są następnie ostatecznie odprowadzane przez pory po stronie robaka.,

RespirationEdit

dżdżownice nie mają specjalnych narządów oddechowych. Gazy są wymieniane przez wilgotną skórę i naczynia włosowate, gdzie tlen jest pobierany przez hemoglobinę rozpuszczoną w osoczu krwi i uwalniany jest dwutlenek węgla. Woda, jak również sole, mogą być również przenoszone przez skórę poprzez aktywny transport.