lekarz Edmond Locard był biegły sądowy, popularnie uważany za „Sherlock Holmes z Francji”. Urodzony w Saint-Chamond 13 listopada 1877 roku Locard studiował medycynę w Lyonie. Jego zainteresowania ostatecznie rozszerzyły się na naukę i medycynę w sprawach prawnych. Karierę zawodową rozpoczął od asystowania Alexandre 'owi Lacassagne' owi, kryminologowi i profesorowi., Locard ostatecznie nawiązał współpracę z antropologiem Alphonse Bertillonem, który był znany ze swojego systemu identyfikacji przestępców na podstawie pomiarów ich ciała. Podczas I wojny światowej Locard pracował we francuskich tajnych służbach jako lekarz sądowy. Zidentyfikował przyczynę i miejsce śmierci żołnierzy, analizując ich mundury. W 1910 roku Departament Policji w Lyonie przyznał Locardowi możliwość stworzenia pierwszego laboratorium śledczego, w którym mógł analizować dowody z miejsc zbrodni na nieużytkowanym wcześniej poddaszu., W ciągu swojego życia Locard napisał wiele publikacji, z których najbardziej znaną jest jego siedmiotomowa Seria, Traité de Criminalistique (Traktat kryminalistyki).

Locard jest uważany za pioniera kryminalistyki i kryminologii. Opracował wiele metod analizy kryminalistycznej, które są nadal w użyciu. Prowadził badania nad daktylografią, czyli badaniem odcisków palców. Locard uważał, że jeśli uda się znaleźć dwanaście punktów porównania między dwoma odciskami palców, to wystarczy do pozytywnej identyfikacji., Został on przyjęty jako preferowany środek identyfikacji w stosunku do metody antropometrii Bertillona.

najbardziej znany wkład Locarda w kryminalistykę jest dziś znany jako „zasada wymiany Locarda”. Według Locarda „przestępca nie może działać, zwłaszcza biorąc pod uwagę intensywność przestępstwa, nie pozostawiając śladów tej obecności”. Oznacza to, że kiedy osoba popełnia przestępstwo, zostawia po sobie ślad na miejscu zbrodni, jednocześnie zabierając coś z miejsca zbrodni, kiedy odchodzi. Współczesna medycyna sądowa klasyfikuje to zjawisko jako śladowe dowody.,

Locard kontynuował badania nad technikami kryminalistycznymi aż do swojej śmierci 4 maja 1966 roku.

powrót do biblioteki