Articles

Fram – the POLAR EXPLORATION MUSEUM (Polski)

podczas swoich wypraw Amundsen domagał się od swoich ludzi punktualności i uporządkowania odpowiadającego jego własnym. Podczas wyprawy Maud został narzucony przez poszukiwaczy rozgłosu, a takie doświadczenia sprawiły, że był podejrzliwy wobec każdego, kto się do niego zbliżył. Musiał zapłacić wysoką cenę za swój sukces: wiarę w ludzką naturę. Mimo to, dla swoich nielicznych przyjaciół był najbardziej serdecznym, gościnnym, hojnym i czarującym człowiekiem., Niewielu ludzi przez całe życie podążało jedną linią z większą wytrwałością lub większym sukcesem. Chwała jego śmierci wraz z błyskotliwością jego wielu osiągnięć postawiła Amundsena na zawsze w czołówce wielkich odkrywców. Na wyprawie Maud sam pracował jako kucharz przez dwa lata z członkami partii na przemian jako mess boys. Kuchnia nigdy nie była bardziej lśniąca i uporządkowana, z każdym garnkiem i innymi naczyniami we właściwym miejscu., Ustanowił ścisłą codzienną rutynę przełamaną tylko uroczystymi okazjami, podczas których bardziej niż ktokolwiek inny wiedział, jak stworzyć miłą atmosferę. Jego ludzie go kochali. Problemy finansowe Amundsena wyraźnie kontrastowały z jego skrupulatnym porządkiem w innych sprawach. Jego pozorna nieostrożność w obchodzeniu się z pieniędzmi prawdopodobnie wynikała z jego postawy, która uważała pieniądze za zło konieczne, które nie ma własnej wartości., Należy do tego dodać, że podobnie jak wielu innych wielkich odkrywców, wierzył on we własną misję, a kiedy fundusze nie były dostarczane z oczekiwanych źródeł, był skłonny przypisywać to braku uznania lub nawet traktować to jako osobistą afront. Jego wiara w siebie była jego największą siłą, bez której nie mógłby osiągnąć swoich celów. Ta wiara w połączeniu z jego wielką wrażliwością była również słabością, która z czasem uczyniła go zgorzkniałym i samotnym człowiekiem.

biografia została pierwotnie przygotowana dla „Encyclopedia Arctica” pod redakcją Dr., Vilhjalmur Stefansson i wspierane przez Office of Naval Research. Został on udostępniony do publikacji dzięki uprzejmości Dr Stefansson. Autor: Harald Ulrik Sverdrup.