Friedrich Nietzsche był XIX-wiecznym filozofem i pisarzem znanym ze swojej prozy, krytyki chrześcijaństwa i teorii filozoficznych, takich jak wola władzy.

Wczesne życie

Nietzsche urodził się 15 października 1844 roku w Saksonii, w pruskiej prowincji. We wczesnym dzieciństwie Nietzsche był bardzo bliski swojemu ojcu, który był pastorem luterańskim. Ojciec Nietzschego zachorował na ciężką chorobę w 1848 roku i zmarł w następnym roku., Po śmierci najmłodszego brata Nietzschego w 1850 roku, matka przeniosła się do Naumbergu. Nietzsche ukończył szkołę średnią w 1864 i zapisał się na Uniwersytet w Bonn, gdzie planował studiować teologię i filologię. Ostatecznie Nietzsche porzucił ścieżkę teologiczną i skupił się na filologii.

życie zawodowe

Nietzsche był uczniem Filologii, a jego profesor rekomendował go na Uniwersytet w Bazylei w 1869 roku. Nietzsche uzyskał stopień doktora i został profesorem filologii klasycznej., Nietzsche zaczął włączać filozofię do swoich wykładów na uniwersytecie po zetknięciu się z dziełami Artura Schopenhauera. Zainteresował się filozofią, skupiając się przede wszystkim na greckich filozofach Arystotelesie i Platonie. Nietzsche napisał swoją pierwszą książkę, Narodziny tragedii, w 1872 roku.

problemy zdrowotne doprowadziły do rezygnacji Nietzschego z Uniwersytetu w Bazylei w 1879 roku. Nietzsche napisał dziesięć książek w ciągu następnych dziesięciu lat, aż do załamania psychicznego w 1889 roku., Resztę życia spędził pod opieką matki i siostry, aż do śmierci 25 sierpnia 1900.podobnie jak większość filozofów swoich czasów, Nietzsche studiował wiele różnych tematów, w tym język, etykę, religię, filozofię umysłu i wiedzy, metafizykę i Politykę. Wielu historyków filozoficznych przypisuje Nietzschemu bycie wczesnym psychologiem., Opracował kilka koncepcji istotnych dla psychologii, w tym koncepcję woli do władzy, którą opisał jako podstawową siłę motywującą, która zmuszała osobę do przezwyciężenia słabości, pokonania strachu i przyjęcia trudności w życiu. Tak mówi Zaratustra Nietzschego, uważana za jedną z jego największych książek, przedstawia jego teorie woli władzy, Übermenscha i wiecznego nawrotu.

Nietzsche stworzył koncepcję Übermenscha, czyli nadludzkiego, aby stać w bezpośrednim kontraście do świętej lub wiecznej duszy w chrześcijaństwie., Dla Nietzschego Nadczłowiek jest wolnomyślicielem, zdolnym rozwijać własne wartości z myślą o dobru ludzkości, a nie podporządkowywać się konwencjonalnej, z góry określonej moralności związanej z religią. Nietzsche był znany ze swojej wrogości wobec religii, zwłaszcza chrześcijaństwa, a jego krytyka wierzeń chrześcijańskich jest powszechna w wielu jego pismach, w tym Poza dobrem i złem.

Nietzschego teoria wiecznego powtarzania, oparta na zachowaniu energii, ilustruje nieskończone powtarzanie się zdarzeń w czasie., Od chwili obecnej czas rozciąga się nieskończenie do przodu i do tyłu, a wszystkie potencjalne wydarzenia już się wydarzyły i będą powtarzały się wiecznie, według Nietzschego. W przeciwieństwie do nauk duchowych dotyczących nieadekwatności naszego istnienia na tym świecie oraz obietnicy odkupienia i zbawienia dusz w idyllicznym życiu pozagrobowym, Nietzsche uważał, że wieczne nawrócenie zapewnia potwierdzenie tego życia jako ostatecznego istnienia.,

wybrane dzieła Fryderyka Nietzschego:

• Narodziny tragedii (1872)
• człowiek, wszystko za człowiek (1878)
• gejowska Nauka (1882)
• tak mówił Zaratustra (1883-1885)
• Poza dobrem i złem (1886)
• Wola władzy (1886)

1883-1888)