miedź koloidalny rozmiar i uszkodzenia modesEdit

na bazie miedzi „red goldstone” szkło Awenturyn istnieje na kontinuum strukturalnym z przezroczystym czerwonym szkłem miedzi Rubinowym i nieprzezroczystym „woskiem uszczelniającym” szkłem purpurynowym, z których wszystkie są uderzającymi szkłami, których czerwonawe kolory są tworzone przez koloidalną miedź. Kluczową zmienną jest kontrolowanie wielkości koloidu: goldstone ma makroskopowe kryształy odblaskowe; szkło purpurynowe ma mikroskopijne nieprzezroczyste cząstki; szkło miedziane rubinowe ma submikroskopowe przezroczyste nanocząstki.,

zewnętrzne warstwy partii goldstone mają zwykle ciemniejsze kolory i niższy stopień połysku awenturescence. Może to być spowodowane słabą krystalizacją, która jednocześnie zmniejsza rozmiar kryształów odblaskowych i zmętnia otaczające szkło cząstkami nieodblaskowymi. Może to być również spowodowane częściowym utlenieniem miedzi, powodując jej ponowne rozpuszczenie i formowanie zwykłego przezroczystego niebiesko-zielonego szkła w roztworze jonowym.,

Po podgrzaniu do pracy w lampie i podobnych zastosowaniach warunki pracy powinny kontrolować temperaturę i utlenianie zgodnie z wymaganiami dla oryginalnego stopu wsadowego: utrzymywać temperaturę poniżej temperatury topnienia miedzi (1084,62 °C) i stosować płomień redukujący o niskiej zawartości tlenu lub ryzyko rozkładu na opisane powyżej tryby awarii.

bez miedzi Goldstone

Goldstone występuje również w innych wariantach kolorystycznych opartych na innych elementach., Kobalt lub mangan mogą być zastąpione miedzią; powstałe kryształy mają bardziej srebrzysty wygląd i są zawieszone w silnie zabarwionej matrycy odpowiedniego koloru jonowego, co powoduje odpowiednio niebieski goldstone lub fioletowy goldstone.

Green goldstone, czyli chromowa awenturyna, tworzy swoje cząsteczki odblaskowe z tlenków chromu, a nie z pierwiastkowego metalu, ale poza tym jest dość podobna.,

Goldstone nie miedziane są łatwiejsze do pracy po podgrzaniu, ze względu na mniej rygorystyczne wymagania redukcji i wyższe temperatury topnienia manganu (1246 °C) i kobaltu (1495 °c).