jego ojciec, John of Gaunt, był trzecim synem króla Edwarda III i miał wiele władzy w czasie panowania króla Ryszarda II.

Henry i Thomas de Mowbray, 1.Książę Norfolk kłócili się w 1398. Król Ryszard nakazał Henrykowi zamieszkać poza Anglią przez dziesięć lat (za zgodą ojca Henryka, Jana z Gaunt), ale Thomas de Mowbray został wygnany z Anglii na całe życie.

w następnym roku zmarł Jan z Gaunt, a Ryszard nie pozwolił Henrykowi odziedziczyć ziemi Gaunt., Zamiast tego Henryk musiał poprosić Ryszarda o ziemie.

Henryk spotkał się z wygnanym Thomasem Arundelem, byłym arcybiskupem Canterbury. Henryk I Arundel powrócili do Anglii, podczas gdy Ryszard brał udział w kampanii wojskowej w Irlandii.

z arundelem jako doradcą Henry Bolingbroke rozpoczął kampanię wojskową, odebrał ziemię tym, którzy mu się sprzeciwiali i rozkazał swoim żołnierzom zniszczyć większą część Cheshire.

Henryk zyskał wystarczającą władzę i poparcie, aby sam ogłosił się królem Henryka IV., Wysłał króla Ryszarda do więzienia (który w tajemniczy sposób zmarł w więzieniu) i omijając siedmioletniego następcę Ryszarda, Edmunda de Mortimera.

Henryk został koronowany 13 października 1399. Po raz pierwszy od czasu podboju Normanów w 1066 roku monarcha wygłosił publiczne przemówienie w języku angielskim. Henryk często konsultował się z Parlamentem, ale czasami był z nimi sprzeczny, zwłaszcza w sprawach religijnych. Za radą Arundela Henryk był pierwszym królem angielskim, który zezwolił na spalenie heretyków, głównie w celu stłumienia ruchu Lollarda.