jedyną rzeczą pewną o pochodzeniu chili jest to, że nie pochodzi z Meksyku.

Charles Ramsdell, pisarz z San Antonio w artykule zatytułowanym San Antonio: An Historical and Pictorial Guide, napisał:

„Chilli, jak znamy to w USA, nie można znaleźć w Meksyku dzisiaj z wyjątkiem kilku miejsc, które zaspokajają turystów. Gdyby chili przyjechało z Meksyku, nadal by tam było., Dla Meksykanów, zwłaszcza tych o rodowitych przodkach, nie zmieniają swoich zwyczajów kulinarnych z jednego pokolenia, a nawet z jednego wieku, do drugiego.”

Jeśli istnieją jakiekolwiek wątpliwości co do tego, co Meksykanie myślą o chili, Diccionario de Mejicanismos, opublikowany w 1959, definiuje chili con carne jako (z grubsza przetłumaczone):

” obrzydliwe jedzenie przechodzące jako Meksykańskie, sprzedawane w USA od Teksasu do Nowego Jorku.,”

XVII wiek:

historia, legendy i mity:

od czego zaczyna się legenda i jak staje się częścią historii? Ty będziesz sędzią!

istnieje wiele legend i opowieści o tym, skąd pochodzi chili i ogólnie uważa się, przez większość historyków, że najwcześniejsze wersje chili zostały wykonane przez najbiedniejszych ludzi. J. C., Clopper, pierwszy Amerykanin, który zauważył O chili carne z San Antonio, napisał w 1926 roku:

„kiedy muszą płacić za swoje mięso na rynku, bardzo mało jest robione, aby wystarczyło dla rodziny; jest to ogólnie rodzaj haszu z prawie taką ilością papryki, jak kawałki mięsa – to wszystko jest duszone razem.,”

według starej legendy i opowieści rdzennych Indian południowo – zachodnich (kilku współczesnych pisarzy udokumentowało-a może właśnie przekazało) mówi się, że pierwszy przepis na chili con carne został umieszczony na papierze w XVII wieku przez piękną zakonnicę, siostrę Marię z Agredy z Hiszpanii. Była tajemniczo znana tubylcom południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych jako „La Dama De Azul”, dama w Kolorze Niebieskim. Siostra Mary była w transie bez życia przez wiele dni., Kiedy obudziła się z tych transów, powiedziała, że jej duch był w odległej krainie, gdzie głosiła chrześcijaństwo, doradzała innym, aby szukali hiszpańskich misjonarzy.

jest pewne, że Siostra Maria nigdy fizycznie nie opuściła Hiszpanii, jednak hiszpańscy misjonarze i król Hiszpanii Filip IV wierzyli, że była upiorną „La Dama de Azul” lub „dama w błękicie” legendy rdzennych Amerykanów. Mówi się, że siostra Mary zapisała przepis na chili, który wezwał do mięsa z dziczyzny lub antylopy, cebuli, pomidorów i papryki chile. Nie było żadnych relacji z tego, więc kto wie?,

XVIII wiek

1731 – 9 marca 1731 Grupa szesnastu rodzin (56 osób) przybyła z Wysp Kanaryjskich do Bexar, willi San Fernando de Bar (obecnie znanej jako Miasto San Antonio). Wyemigrowali do Teksasu z hiszpańskich Wysp Kanaryjskich na rozkaz króla Hiszpanii Filipa V. Król Hiszpanii uważał, że kolonizacja pomoże ugruntować hiszpańskie roszczenia do regionu i zablokować ekspansję Francji na zachód od Luizjany.

te rodziny założyły pierwszy rząd cywilny San Antonio, który stał się pierwszą gminą w hiszpańskiej prowincji Teksas., Według historyków kobiety robiły pikantny” Hiszpański ” gulasz, który jest podobny do chili.

XIX w.

niektórzy hiszpańscy księża uważali, że są afrodyzjakami. Kilku głosiło kazania przeciwko pobłażaniu w jedzeniu, które według nich było prawie tak „gorące jak piekielna siarka” i ” zupa diabła.”Ostrzeżenie księdza prawdopodobnie przyczyniło się do popularności potrawy.,

1850 – zapisy zostały znalezione przez Everrette DeGolyer (1886-1956), milionera z Dallas i miłośnika chili, wskazując, że pierwsza mieszanka chili została wymyślona około 1850 przez teksańskich poszukiwaczy przygód i kowbojów jako podstawa dla trudnych czasów podczas podróży do I w polach Złota Kalifornii i wokół Teksasu. Potrzebując gorącego żarcia, kucharze trail wymyślili coś w rodzaju gulaszu. Wbili suszoną wołowinę, tłuszcz, pieprz, sól i paprykę chile razem w ułożone w stosy prostokąty, które można łatwo nawodnić wrzącą wodą., Było to ” brick chili „lub” chili bricks”, które można było gotować w garnkach wzdłuż szlaku. DeGolyer powiedział, że chili powinno być nazywane „chili a la Americano”, ponieważ termin chili jest ogólny w Meksyku i po prostu oznacza ostrą paprykę. Uważał, że chili con carne zaczynał jako ” pemmican of the Southwest.”

mówi się, że niektórzy kucharze szlaku sadzili nasiona pieprzu, oregano i cebulę w mesquite patches (aby chronić je przed żerowaniem bydła) do wykorzystania na przyszłych Trail drives., Uważa się, że papryka chile używana w najwcześniejszych potrawach to prawdopodobnie chilipiquo, które rosną dziko na krzewach w Teksasie, szczególnie w południowej części stanu.

była jeszcze inna grupa Teksańczyków znana jako „Lavanderas” lub „Washerwoman”, która po XIX-wiecznych armiach Teksasu robiła gulasz z koziego mięsa lub dziczyzny, dzikiego majeranku i papryki chile.

1860 – mieszkańcy teksańskich więzień w połowie do końca 1800 r.również rościli pretensje do powstania chili., Mówią, że Teksańska wersja chleba i wody (lub kleiku) była gulaszem z najtańszych dostępnych składników (twarda wołowina, która została posiekana grzywny i chiles i przyprawy, które gotowano w wodzie do jadalnej konsystencji). „Los więźnia” stał się symbolem statusu teksańskich więzień, a więźniowie oceniali więzienia na podstawie jakości ich chili. Teksański system więzienny robił tak dobre chili, że uwolnieni więźniowie często pisali o przepisie, mówiąc, że to, czego najbardziej brakowało po wyjściu, to naprawdę dobra miska chili.,

1881 – William Gerard Tobin (1833-1884), były Strażnik Teksasu, właściciel hotelu i zwolennik meksykańskiego jedzenia typu Texas, negocjował z rządem Stanów Zjednoczonych sprzedaż konserw chili armii i marynarce wojennej. W 1884 roku zorganizował wyprawę z Range Canning Company w Fort McKavett w Teksasie, aby zrobić chili z koziego mięsa. Śmierć Tobina, kilka dni po rozpoczęciu operacji konserw, zakończyła dalszy rozwój i przedsięwzięcie nie powiodło się.

1893 – Texas chili stało się narodowym, gdy Teksas założył Stoisko San Antonio Chili na wystawie Columbian Exposition w Chicago w 1893 roku.,

1895 – Lyman T. Davis z Corsicana w Teksasie zrobił chili, które sprzedawał z tyłu wagonu za pięć centów miskę z wszystkimi krakersami, które chciałeś. Później otworzył targ mięsny, gdzie sprzedawał swoje chili w formie Ceglanej, używając nazwy marki słynnego domowego Chili Lyman ' s. W 1921 roku zaczął can chili na zapleczu swojego rynku i nazwał go na cześć swojego wilka, Kaisera Billa i nazwał go Wolf Brand Chili(obraz wilka jest używany do dziś na etykiecie).

w 1924 roku Davis porzucił biznes z chili, gdy okazało się, że jego ranczo ma dużo ropy. Sprzedał swoją działalność J. C., West i Fred Slauson, dwaj biznesmeni z Korsyki. Aby zwrócić uwagę na markę Wolf Chili, nowi właściciele mieli modele samochodów Ford T z kabinami w kształcie puszek z chilli i pomalowanymi tak, aby przypominały markę Wolf. Żywy wilk był w klatce z tyłu każdej ciężarówki. Obecnie firma jest własnością Stokley-Van Camp w Dallas w Teksasie.

1880 – San Antonio było szeroko otwartym miastem (miasto bydlęce, miasto kolejowe i miasto Wojskowe), za dnia miejskim rynkiem żywności, a nocą dzikim i otwartym miejscem., Autorytatywna wczesna relacja znajduje się w artykule opublikowanym w lipcowym numerze Frontier Times z 1927 roku. W tym artykule Frank H. Bushick, Komisarz ds. podatków w San Antonio, wspomina o Królowych Chili i ich pochodzeniu na Military Plaza przed przeniesieniem ich na Market Square w 1887 roku. Według Bushicka:

„stoisko z chili i królowe chili to osobliwości lub unikalne instytucje miasta Alamo. Zaczęli tam, kiedy armia hiszpańska obozowała na placu. Zaczęto karmić żołnierzy., Każda klasa ludzi na każdym stanowisku życia patronowała im w dawnych czasach. Niektóre były przyciągane przez nowość, niektóre przez taniość. Duży talerz chili i fasoli, z tortillą na boku, kosztował 10 centów. Meksykanin i turysta w jedwabnym kapeluszu ustawiali się w kolejce i jedli obok siebie, nieprzytomni lub nieświadomi drugiego.”

Latynoskie kobiety o pseudonimie” Chili Queens „sprzedawały gulasz, który nazywały” chili”, robiony z suszonych czerwonych chilli i wołowiny ze straganów na świeżym powietrzu w Military Plaza Mercado., Zrobili swoje chili w domu, załadowali je na kolorowe wagony chili i przetransportowali Wagony i chili na plac. Budują na placu mesquite ogniska, aby utrzymać ciepło chili, zapalają swoje Wagony kolorowymi latarniami i kucają na ziemi obok wózka, rozdając chili klientom, którzy siedzieli na drewnianych stołkach, aby zjeść ognisty gulasz.

w tamtych czasach świat „chili” odnosił się ściśle do pieprzu. Serwowali oni odmianę prostych, chilijskich potraw (tamales, tortille, chili con carne i enchiladas)., Noc nie została uznana za kompletną bez wizyty w jednej z tych ” chili queens.”

1937 r. – w 1937 r. wycofano je z działalności z powodu niezdolności do przestrzegania norm sanitarnych obowiązujących w restauracjach miasta (urzędnicy publiczni sprzeciwiali się much i źle umytym naczyniom). Nie mogąc zapewnić udogodnień, zniknęli w nocy., Poniżej znajduje się przedruk z San Antonio Light z 12 września 1937:

ostatnia akcja miejskiego Departamentu Zdrowia w nakazaniu usunięcia z Haymarket square chili queens i ich stoisk przyniósł koniec 200-letniej tradycji. Królowe chili po raz pierwszy pojawiły się kilka wieków temu po tym, jak grupa hiszpańskich żołnierzy obozowała na miejscu obecnego ratusza i nadała temu miejscu nazwę, Military Plaza., W pewnym czasie królowe chili miały stoiska na Military, Haymarket i Alamo plazas, ale lata temu miasto ograniczyło je do Haymarket plaza. Według komisarza podatkowego Franka Bushicka, współczesnego i historyka tamtych czasów, największą ze wszystkich królowych nie była Meksykanka, ale Amerykanka o imieniu Sadie.

kolejną sławną królową była Seniorita o imieniu Martha, która później weszła na scenę. Pisarze tacy jak Stephen Crane i O. Henry byli pod wrażeniem na tyle, aby uwiecznić królowe w ich pismach., Wraz z zniknięciem z placu stoiska z chili, trubadorzy, którzy przemierzali Plac przez lata, również zniknęli w nocy. Niektóre z królowych chili po prostu wypadły z interesu. Inni, jak Pani Eufemia Lopez i jej córki, Juanita i Esperanza Garcia, otworzyli kryte kawiarnie gdzie indziej. Ale odtąd gość Z San Antonio musi zrezygnować z jedzenia na chili al fresco.

zostały one odrestaurowane przez burmistrza Maury Mavericka w 1939 roku, ale ich trybuny zostały ponownie zamknięte wkrótce po rozpoczęciu II Wojny Światowej.,

Lata 80 – te-w latach 80-tych San Antonio zaczął wystawiać coś, co nazywają „historycznymi rekonstrukcjami” the chili queens. Jako hołd dla chili, Dania stanowego, Miasto San Antonio organizuje coroczny „Return Of The Chili Queens Festival” na rynku podczas obchodów Dnia Pamięci w maju, sponsorowanych przez kupców El Mercado.

chili w proszku:

historycy Chili nie są do końca pewni, kto pierwszy „wynalazł” chili w proszku. Przyjmuje się, że wynalazcy proszku chili zasługują na miejsce w historii bliskie Alfredowi Nobelowi (1933-1896), wynalazcy dynamitu.,

DeWitt Clinton Pendery:

1890 – The Fort Worth chili buffs credit to DeWitt Clinton Pendery. Pendery przybył do Fort Worth w Teksasie w 1870 roku. Mówi się, że lokalni kowboje szydzili z jego eleganckiego wyglądu (miał na sobie długi płaszcz i wysoki jedwabny kapelusz), gdy wchodził na zakurzoną ulicę. Mówi się również, że został wprowadzony do miasta przez kulę uderzającą w jego płaszcz. Od niechcenia zbierał swój dobytek i kontynuował swoją drogę, zyskując natychmiastowy szacunek ludu.,

w 1890 roku, po tym jak spłonął jego sklep spożywczy, zaczął sprzedawać własną unikalną mieszankę chiles do kawiarni, hoteli i mieszkańców pod nazwą Mexican Chili Supply Company. Produkty Pendery ' ego są do dziś sprzedawane przez członków jego rodziny . Pendery napisał o leczniczych zaletach swoich przypraw i jego aklamacji ze strony lekarzy: sprzedając własną markę proszku „Chiltomaline” do kawiarni i hoteli we wczesnych latach 1890

„właściwości zdrowotne gorącej papryki chile nie mają sobie równych., Nadają ton kanałowi pokarmowemu regulującemu funkcje, dając naturalny apetyt i promując zdrowie poprzez działanie nerek, skóry i limfatyków.”

William Gebhardt:

1894 – San Antonio buffs twierdzi, że proszek chili został wynaleziony przez Williama Gebhardta, niemieckiego imigranta w New Braunfels w Teksasie (niedaleko miasta San Antonio). Gebhardt prowadził kawiarnię Phoenix, połączoną z saloonem swojego kumpla, obecnie nazywaną Phoenix Saloon.,

według nowego artykułu Gazety Braunfels Herald-Zeitung (Phoenix Saloon ponownie w biznesie), 19 lutego 2010:

Phoenix Saloon był podobno pierwszym barem w Teksasie, który służył kobietom, choć nie chciał splamić ich reputacji; żeńskie patronki siadały w ogródku piwnym i dzwoniły dzwonkiem do służby. . . W oryginalnym salonie Phoenix znajdowało się pióro Jelenia, Dziupla aligatora i pierścień do walki z Borsukami. Przy drzwiach siedziała nawet papuga, która nauczyła się mówić: „zapłaciłeś swój rachunek?”po niemiecku. . ., Wielu właścicieli prowadziło salon do czasu, gdy Prohibicja zmusiła go do zamknięcia 26 czerwca 1918 roku.

w tej epoce papryka chile była dostępna tylko po letnich zbiorach, ponieważ chili było tylko sezonowym jedzeniem. Gebhardt rozwiązał problem dostępności, importując Meksykańskie ancho chiles od rolników z odległego San Luis Potosi, meksykańskiego miasta położonego ponad 500 mil na południe, aby mógł serwować chili przez cały rok. Jego zamówienia na papryki chile były zawsze duże, ponieważ musiał zaopatrzyć się w cały rok, a następnie wymyślić, jak przechowywać tysiące kapsuł chilie.,

William Gebhardt przez lata doskonalił przyprawy do chili, które serwował w swojej kawiarni. Początkowo Gebhardt trzykrotnie przepuszczał paprykę chile przez domowy młynek do mięsa. Później, zgodnie z ówczesnym opisem, Gebhardt ” wymył chili w proszku w młynie surowym, mieląc paprykę chile, nasiona kminku, oregano i czarny pieprz przez stary młyn młotkowy, karmiąc trochę tego i trochę tamtego do młyna.”To, co wyszło, zostało umieszczone w butelkach z małymi szyjkami, a następnie zapakowane w pudełko do handlu detalicznego.”

na początku nazywał swój proszek chili „Tampico Dust”., W 1896 zmienił nazwę na Gebhardt ' s Eagle Brand. W 1896 roku William Gebhardt otworzył fabrykę w San Antonio i produkował pięć skrzynek chili w proszku tygodniowo, które sprzedawał z tyłu swojego wagonu, gdy jechał przez miasto. Był również wynalazcą i ostatecznie opatentował 37 maszyn dla swojej fabryki. Do 1899 roku Gebhardt nosił znak towarowy Eagle Chili Powder.

w 1923 roku Gebhardt wyprodukował małą 32-stronicową broszurę kucharską na temat meksykańsko-amerykańskiej sztuki kulinarnej o nazwie Mexican Cookery for American Homes., Broszura ta okazała się tak udana, że do lat 50. regularnie ukazywały się jej nowe wydania.oprócz przepisów, w broszurze zaproponowano przykładowe menu, które obejmowało produkty Gebhardt do głównego nurtu potraw.

w 1960 roku firma została przejęta przez Beatrice Foods (obecnie własność ConAgra Food, Inc.) i jest obecnie znana jako Gebhardt Mexican Foods Company. Mieszanka dziś pozostaje bez zmian i nadal jest jedną z najpopularniejszych marek używanych.

XX wiek

Chili Joints:

na przełomie wieków w Teksasie pojawiły się chili joints., Do 1920 roku byli znani na całym Zachodzie, a w latach depresji prawie nie było miasta, które nie miało salonu chili. Chili jointy były zwykle nie więcej niż szopa lub pokój z LADY i kilka stołków. Zazwyczaj wieszano koc, aby oddzielić kuchnię.

przez lata depresji stawy chili oznaczały różnicę między głodem a pozostaniem przy życiu. Chili było tanie, a krakersy za darmo. W tym czasie, chili powiedział, że uratował więcej ludzi od głodu niż Czerwony Krzyż., The Dictionary of American Regional English opisuje chili joints jako: „mała Tania restauracja, szczególnie ta, która serwowała kiepskiej jakości jedzenie.”

Cincinnati Chili:

styl Cincinnati chili różni się od bardziej znanego kuzyna z Teksasu. Jest unikalny dla obszaru Cincinnati.

1922 – Chili w stylu Cincinnati został stworzony w 1922 roku przez macedońskiego imigranta, Toma (Athanasa) Kiradjieffa., Osiedlił się w Cincinnati ze swoim bratem, Johnem, i otworzył stoisko z hot dogami z grecką kuchnią zwaną cesarzową, tylko po to, aby robić kiepskie interesy, ponieważ nikt tam w tym czasie nie wiedział nic o greckim jedzeniu. Mówi się więc, że nazywali swoje spaghetti chili.

stworzył chili z bliskowschodnich przypraw, które można podawać na różne sposoby., Jego” five-way ” to mikstura z Kopca spaghetti z chili, następnie z posiekaną cebulą, potem czerwoną fasolą, potem rozdrobnionym żółtym serem i podawana z krakersami ostrygowymi i kolejką hot-dogów z rozdrobnionym serem. Sprawdź moje przepisy na Cincinnati-Style Chili 1 i Cincinnati Chili 2.

Springfield Style Chili:

mieszkańcy Springfield, Illinois traktują swoje chili bardzo poważnie. Oni nawet pisze to inaczej niż reszta Stanów Zjednoczonych. Ta osobliwa pisownia „chilli” w Springfield pochodzi od założyciela Dew Chilli Parlor.,

1909-legenda głosi, że właściciel rosy, Dew Brockman, pokłócił się ze swoim malarzem znaków o pisownię i wygrał po zauważeniu, że słownik pisze to w obie strony. Inni wierzą, że pisownia pasuje do pierwszych czterech liter w Illinois.

kiedyś było kilkanaście salonów chilli, a jeszcze więcej tawern i lokalnych kucharzy, którzy serwowali tę wersję chili.

1993 – senator stanu Illinois Karen Harasa wprowadziła do zgromadzenia ogólnego stanu Illinois wspólną rezolucję Senatu nr 89., Ta rezolucja, która została przyjęta jednogłośnie przez obie izby ustawodawcze, proklamowała Illinois jako „Chilli Capital of the Civilized World” I uznała, że pisownia jest C-H-I-L-L-I. Gubernator został dodatkowo „upoważniony i poproszony o wydanie proklamacji wzywającej ludność Illinois do upamiętnienia tego oznaczenia odpowiednimi obchodami.”Oczywiście to oburza Teksańczyków!

Chasen 's Chili:

restauracja Chasen' s W Hollywood w Kalifornii prawdopodobnie zrobiła najsłynniejsze chili., Właściciel restauracji, Dave Chasen (1899-1973), były wykonawca wodewilu, zachował przepis w tajemnicy, nikomu go nie powierzając.

1936-2000-przez lata przychodził do restauracji w każdą niedzielę, aby prywatnie ugotować partię, którą zamrażał na tydzień, wierząc, że chili jest najlepsze po podgrzaniu. „It is a kind of bastard chili” to wszystko, co Dave Chasen powiedziałby.

szoferzy i ludzie ze studia, aktorzy i aktorki przychodzili do tylnych drzwi Chasen ' s, aby kupić i odebrać chili za quart., Inne znane osoby pragnęły tego chili, takich jak komik i aktor Jack Benny (1894-1974), który zamówił go przez quart. J. Edgar Hoover (1895-1972), były dyrektor Federalnego Biura Śledczego (FBI), który uważał to za najlepsze chili na świecie, i Eleanor Roosevelt (1894-1962) żona 32. prezydenta Stanów Zjednoczonych, Franklin D. Roosevelt, szukali receptury, ale odmówiono jej (zamiast niej wysłano bezpłatne zamówienie).,

mówi się, że Chasen wysłał też chili do aktora filmowego Clarka Gable ' a (1901-1960), kiedy był w szpitalu (podobno miał go na kolację w noc swojej śmierci).

podczas kręcenia filmu Kleopatra w Rzymie, słynna gwiazda filmowa, Elizabeth Taylor, zleciła restauracji Chasen w Hollywood w Kalifornii wysłanie jej 10 ćwiartek słynnego chili. Ponoć zapłaciła 200 dolarów za wysłanie jej go do Rzymu.

oryginalna restauracja Chasen 's została zamknięta w kwietniu 1995 roku, a nowa Chasen' s On Can Drive została zamknięta na stałe w kwietniu 2000 roku.,

konkursy Chili-Chili Cook Offs:

miłośnicy chili są tak pasjonaci, że organizują konkursy (niektóre lokalne, niektóre międzynarodowe). Jedną z organizacji jest Chili Appreciation Society International, która ma około 50 „pods” lub klubów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie i obsługuje ponad 400 usankcjonowanych chili cook off z udziałem tysięcy uczestników każdego roku. Zawody Chili odbywają się co roku na torze (podobnie jak system używany do zawodów tenisowych i golfowych).,

1952-większość współczesnych historyków pisze, że pierwsze Mistrzostwa Świata w Chili były 1967 cook-off w Terlingua w Teksasie(patrz 1967 poniżej). Strażnik Bob Ritchey z Teksasu udowodnił, że teoria ta jest błędna. Badał i znalazł kilka artykułów prasowych na temat Mistrzostw Teksasu w 1952 roku. 5 października 1952 roku dziennik „Daily Times Herald of Dallas w Teksasie „napisał:” kobiety wygrywają, ale mężczyźni radzą sobie dobrze w turnieju Chili.”

5 października 1952 roku podczas Texas State Fair w Dallas w Teksasie. Pani F. G., Ventura z Dallas wygrała konkurs Texas State Fair, a jej przepis został uznany za „Official State Fair of Texas Chili Recipe” i pierwszy w historii „World Champion Chili Cook.”Pani Ventura utrzymywała tytuł mistrzyni świata przez piętnaście lat.

impreza została zaplanowana przez Joe. E. Cooper (1895-1952), były dziennikarz, aby pomóc w promocji jego nowo wydanej książki o chili zatytułowanej With or Without Beans-Nieformalnej biografii Chili. To była sprawa bez ograniczeń co do składników, z wyjątkiem tego, że fasola nie może być używana. W zawodach wzięło udział 55 zawodników z 5 sędziami. Joe E., Cooper mówi: „poza tym, to zajmie wielu sędziów, ponieważ po pierwszych dwóch lub trzech łyżkach dobrego, gorącego Teksańskiego chili, delikatna krawędź zanika nawet kubki smakowe eksperta chili sędziego… to będzie gorąca praca, ale taka, której żaden prawdziwy Teksańczyk nie uniknie.”

Niestety Joe. E. Cooper nigdy nie dożył, aby zobaczyć, jak popularne będą chili cook-offy. Zmarł trzy miesiące później, 12 grudnia 1952 roku.

1967 – najsłynniejszy i najbardziej znany Chilli cook-off odbył się w 1967 roku w Terlingua w Teksasie., Terlingua było kiedyś kwitnącym miastem górniczym z 5000 ludźmi i jest to najbardziej oddalone miejsce, które możesz wybrać, ponieważ nie jest blisko żadnego większego miasta, a najbliższe lotnisko handlowe znajduje się prawie 279 mil od hotelu. Samo dotarcie do Terlingua wymaga dużego wysiłku. Był to dwumiesięczny pojedynek pomiędzy Teksańskim mistrzem chili Homerem „Wickiem” Fowlerem (1909-1972), reporterem gazety z Dallas i Denton, a H. Allenem Smithem (1906-1976), nowojorskim humorystą i autorem, który zakończył się remisem.

wyzwanie cook-off zaczęło się, gdy H., Allen Smith napisał artykuł dla magazynu „Nobody Knows More About Chili Than I Do” Z sierpnia 1967 roku, w którym twierdził, że nikt w Teksasie nie może zrobić właściwego chili. Smith twierdził, że „. . . żaden żyjący człowiek, powtarzam, nie może złożyć garnka chili tak ambrozjalnego, tak delikatnego i pikantnego smaku, jak chili, które robię.”Jego artykuł zawierał jego przepis na chili, który zawierał fasolę.

oczywiście obraziło to wielu Teksańczyków, którzy nigdy nie rozważyliby dodania fasoli do swojego chili., Kiedy Frank Tolbert (1912-1984), znany dziennikarz i autor a Bowl of Red, zobaczył artykuł Smitha, rozpoczął otwartą wojnę w prasie z kolumną, którą napisał dla Dallas News. Czytelnik zasugerował, aby Fowler odpowiedział na wyzwanie, co zrobił. Konkurs cook-off zakończył się tie vote, kiedy sędzia tie-breaker, Dave Witts, prawnik z Dallas i samozwańczy burmistrz Terlingua, wypluł swoje chili, oświadczając, że jego kubki smakowe były „ruint” i powiedział, że będą musieli zrobić wszystko ponownie w przyszłym roku.,

według Gary ' ego Cartwrighta, pisarza Sports Illustrated, sędzia numer trzy z zawiązanymi oczami, David Witts, otrzymał łyżkę Chilli, którą natychmiast wypluł na stopę sędziego. Potem popadł w konwulsje. Wepchnął sobie w gardło białą chustę, jakby czyścił lufę karabinu, a w bolesnym szepcie Witts stwierdził, że nie może dalej iść.,”

State Food of Texas:

1977 – producenci chili w stanie Teksas, z powodzeniem lobbował ustawodawcy Teksasu, aby chili ogłosił oficjalne” state food „Teksasu” w uznaniu faktu, że jedynym prawdziwym „miska czerwona” jest to, że przygotowane przez Teksańczyków.”

Czy wiesz?

Will Rogers (1879-1935), popularny aktor, księgarz, bankier i dziennikarz, zwany „miską błogosławieństwa”.”

mówi się, że będzie oceniał miasto po jakości jego Spróbował chili w setkach miast, zwłaszcza w Teksasie i Oklahomie i zachował wynik pudełkowy., Doszedł do wniosku, że najlepsze chili (w jego ocenie pochodziło z małej kawiarni w Coleman w Teksasie.

Jesse James (1847-1882), wyjęty spod prawa i desperado starego amerykańskiego Zachodu, odmówił obrabowania banku w McKinney w Teksasie, ponieważ właśnie tam znajdował się jego ulubiony salon chili.

Pani Lady Bird Johnson miała „chili pangs” dla prezydenta Lyndona Johnsona, 36.prezydenta Stanów Zjednoczonych, „Pedernales River Chili” i miała karty wydrukowane z przepisem LBJ chili. „Była prawie tak popularna, jak broszura rządowa na temat opieki i karmienia dzieci.,”

Eleanor Roosevelt (1894-1962), żona 32.prezydenta Stanów Zjednoczonych, Franklina D. Roosevelta, szukała przepisu Chasen na Chili, ale odmówiono jej (zamiast tego wysłano jej bezpłatne zamówienie).

mówi się, że Chasen wysłał też chili do aktora filmowego Clarka Gable ' a (1901-1960), kiedy był w szpitalu (podobno miał go na kolację w noc swojej śmierci).
poniższy utwór stał się hymnem na każdym Terlingua Cook-Off, gdzie nie można konkurować z chili z fasolą.,

If you Know Beans About Chili, You Know That Chili Has No Beans
napisany przez Kena Finlaya, piosenkarza, autora tekstów i właściciela Cheatham Street Warehouse (sali muzycznej w San Marcos) w 1976 roku.

palisz trochę Mezquite, a gdy węgle się rozgrzeją, pakujesz trochę mięsa i wrzucasz je do garnka.
podczas gdy niektóre chile strąki, czosnek i comino i takie tam, następnie dodać trochę soli, aż będzie wystarczająco.
można dorzucić trochę cebuli, żeby ładnie pachniała.
możesz nawet dodać pomidory, jeśli uważasz, że powinieneś.,
ale jeśli znasz fasolę na temat chili, wiesz, że chili nie ma fasoli

jeśli znasz fasolę na temat chili, wiesz, że nie pochodzi ona z Meksyku.
Chili było darem Boga dla Teksasu (a może pochodzi z dołu).
a chili nie pasuje do makaronu, a jak znasz fasolę na chili to wiesz, że chili nie ma fasoli.