autor: Jimmy Price

To był jeden z najbardziej kultowych momentów w całej amerykańskiej historii—słynny „stillness” w Appomattox. Po czterech latach gorzkiej walki wojska generała Ulyssesa S. Granta ostatecznie pokonały wysławioną armię Północnej Wirginii generała Roberta E. Lee., Chociaż warunki kapitulacji zostały uzgodnione przez Lee i Granta 9 kwietnia 1865 roku, oficjalna ceremonia kapitulacji odbyła się dopiero 12 kwietnia. Ani Lee, ani Grant nie zdecydowali się wziąć udziału w ceremonii kapitulacji-zamiast tego Grant wybrał generała majora Breveta, Joshuę Lawrence Chamberlaina, aby otrzymał kapitulację piechoty Konfederatów.

gwałtowny wzrost Chamberlaina z profesora college ' u na generała Unii jest teraz rzeczą legendy—ale w kwietniu 1861 roku, nikt nie mógł przewidzieć rolę, jaką odegra w zachowaniu Unii., Gdy po ostrzale Fortu Sumter zabrzmiało wezwanie do kolorów, Chamberlain zamieszkał w rodzinnym Maine, ucząc retoryki i języków nowożytnych w Bowdoin College. Stwierdzając, że” obawiam się, że ta wojna, tak kosztowna krwią i skarbami, nie zakończy się, dopóki ludzie z północy nie będą skłonni opuścić dobrych pozycji”, Chamberlain napisał do gubernatora Maine z prośbą o nominację i został podpułkownikiem w 20 Pułku Piechoty Maine w 1862 roku.,

podczas gdy rola Chamberlaina w Gettysburgu jest często powtarzana, jego wkład podczas kampanii Richmond-Petersburg w latach 1864-65 był równie ważny. W czasie tej kampanii Chamberlain odniósł śmiertelną ranę w pachwinie 18 czerwca 1864 roku. Obawiając się rychłej śmierci, Grant awansował Chamberlaina na generała brygady jako symboliczny akt podziękowania. Cudem, Chamberlain przeżył i powrócił do dowodzenia pod koniec 1864 roku., W dniu 29 marca 1865 roku został ponownie ciężko ranny, co dało mu awans na generała majora i przydomek „krwawego Szambelana”.”Chamberlain był głęboko zaszczycony, że dowodził ceremonią kapitulacji., Pisząc do żony zaledwie dzień później, stwierdził:

z mojej strony osobistej … byłem w pięciu bitwach … dwa razy ranny-mój koń strzał—na linii frontu, gdy flaga rozejmu przyszedł z Lee-miał ostatni strzał + ostatni człowiek zabity, w ich kampanii; + wczoraj został wyznaczony do otrzymania kapitulacji broni armii Lee Północnej Wirginii.,

sama ceremonia głęboko poruszyła Szambelana, który później napisał:

instrukcje zostały wydane; a gdy głowa każdej kolumny dywizji wychodzi naprzeciw naszej grupy, nasz hejnał brzmi sygnał i natychmiast cała nasza linia od prawej do lewej, regiment po regimencie kolejno, daje żołnierzowi pozdrowienie, od „oręża Orderu” do „oręża”. stary „nieść” — marszowy Salut., Gordon na czele kolumny, jadąc z ciężkim duchem i opadającą twarzą, łapie dźwięk przesuwających się ramion, spogląda w górę i, przyjmując znaczenie, koła znakomicie…z głębokim pozdrowieniem, gdy upuszcza punkt swojego miecza do palca buta; potem zwrócony do własnego dowództwa, daje słowo, że jego kolejne brygady mijają nas z tą samą pozycją podręcznika, Honor odpowiadając honor.

w chwili swojej śmierci Chamberlain nie posiadał legendarnego statusu, jakim obecnie cieszy się wśród kluczowych postaci w historii amerykańskiej armii., Następnie został gubernatorem stanu Maine i Prezydentem Bowdoin College. Pozostał stosunkowo nieznaną postacią, dopóki nie pojawił się w nagrodzonej Pulitzerem powieści „zabójcze Anioły” (adaptowanej do filmu z 1993 roku „Gettysburg”) napisanej przez Michaela Shaarę i słynnego filmu dokumentalnego o wojnie secesyjnej Kena Burnsa.

Muzeum Narodowe Armii Stanów Zjednoczonych zaprezentuje kilka artefaktów Szambelana – w tym insygnia rangi, które nosił w Appomattox Court House. Przedmioty zostały zakupione przez USA., Army 's Center of Military History from renomowany artysta historyczny Don Troiani, który wykorzystał je do swojego obrazu” The Last Salute.”Wygląda na to, że Chamberlain zdjął jedną gwiazdę ze swoich ramiączek generała brygady i miał naszyte dwie gwiazdy, gdy został brevetowany na generała majora.