Hugh Latimer, (ur. ok. 1485, Thurcaston, Leicestershire, zm. ok.- zmarł w październiku. 16 maja 1555 w Oksfordzie) – Angielski Protestant, który poprzez energiczne głoszenie kazań i natchnienie męczeństwa przyczynił się do rozwoju Reformacji w Anglii.

Latimer był synem zamożnego ziemianina rolnika. Kształcił się na Uniwersytecie Cambridge, został wyświęcony na kapłana około 1510 roku. W ciągu dwóch dekad przed 1530 stopniowo zyskał reputację kaznodziei w Cambridge., Początkowo zapisał się na ortodoksyjny katolicyzm, ale w 1525 roku zetknął się z grupą młodych Cambridge divines, którzy byli pod wpływem nowych doktryn Marcina Lutra. Swoje nawrócenie na protestantyzm przypisywał duchowemu przywódcy grupy, Thomasowi Bilneyowi. W 1531 roku Latimer otrzymał przywilej na West Kington w hrabstwie Wiltshire, po uzyskaniu przez króla Henryka VIII zgody na unieważnienie małżeństwa z Katarzyną Aragońską., Wkrótce zaprzyjaźnił się z dwoma wschodzącymi reformatorami: Thomasem Cromwellem, który miał zostać głównym ministrem króla, oraz przyszłym arcybiskupem Canterbury Thomasem Cranmerem. Tak potężni zwolennicy nie mogli jednak uchronić go przed oskarżeniami o heretyckie kazania. Zanim w styczniu 1532 roku Latimer odmówił przyjęcia pewnych artykułów wiary, takich jak istnienie Czyśćca i konieczność czczenia świętych. W konsekwencji został ekskomunikowany i uwięziony do czasu całkowitego poddania się (Kwiecień 1532).,

mimo to, dzięki wpływom Cromwella, Latimer został podniesiony w 1535 roku do biskupstwa Worcester. Do 1536 r. był powszechnie uważany za jednego z przywódców Reform, chociaż nie ma śladu, że brał udział w różnych próbach wprowadzenia zmian w doktrynie kościelnej w tych latach. W wyniku chwilowej reakcji w Anglii na prawosławie, Latimer został zmuszony do rezygnacji ze stolicy w 1539, a po nagłym upadku Cromwella w lipcu 1540 stracił główne poparcie na dworze.

przez resztę panowania Henryka Latimer istniał w cieniu., Najwyraźniej wzbudzał podejrzenia o herezję w odstępach czasu i spędził trochę czasu w Tower of London, gdzie był więziony w ciągu ostatnich kilku miesięcy przed przystąpieniem chłopca króla Edwarda VI w styczniu 1547 roku. Nowy reżim, z szybkim postępem w kierunku protestantyzmu, dał Latimerowi szansę na wykorzystanie swoich talentów. Odmówił wznowienia Biskupstwa, ponieważ chciał być wolny, aby głosić kazania bez strachu i łaski. Jego kazania przyciągały tłumy i były często patronowane przez dwór., Jednak ze względu na sukces w popularyzacji idei Reformacji, Latimer został natychmiast naznaczony proskrypcją, gdy Katolicka Maria Tudor wstąpiła na tron. We wrześniu 1553 został aresztowany pod zarzutem zdrady stanu; przewieziony do Oksfordu na proces, został tam spalony wraz z reformatorem Nicholasem Ridleyem w październiku. 16, 1555. Na stosie Latimer uwiecznił się, napominając swego kolegę ofiary Ridleya słowami: „zapalimy dziś taką świeczkę, z Bożej łaski, w Anglii, która, jak ufam, nigdy nie zostanie zgaszona.,”