kameralne, trzypoziomowe Muzeum Isabelli Stewart Gardner Museum uosabia kobietę, która przez ponad trzy dekady zgromadziła kolekcję ponad dwóch tysięcy artefaktów (obrazów, rzeźb, przedmiotów, Tekstyliów, rysunków, rękopisów, fotografii, listów itp.) z całego świata. Historia Isabelli jest intrygująca, a jej kolekcja, życiowa pogoń za różnorodnymi ekscentrykami, przekazuje energię, którą kobieta odnajduje w sztuce kolekcji.,

historia zaczyna się, gdy Isabella straciła pierwsze i jedyne dziecko na zapalenie płuc. Wkrótce potem odkryła, że nie będzie w stanie ponownie zajść w ciążę. Wstrząśnięta utratą dziecka i jałowymi wiadomościami, Isabella poczuła się pokonana i pogrążyła się w dwuletnim odosobnieniu, w którym pozostała w swoim pokoju, odmawiając interakcji ze światem zewnętrznym. Ostatecznie to decyzja męża Izabeli, aby zabrać ją w podróż po Europie, ożywiła miłość Isabelli do życia, uruchamiając to, co miało stać się życiowym uzależnieniem.,

podróżując po Europie, Bliskim Wschodzie i Azji, Isabella znalazła nowy cel: sprowadzenie dziwnych i pięknych przedmiotów z tych obcych krain. Po napełnieniu kilku magazynów w Bostonie nowymi towarami, postanowiła zbudować Fenway Court, aby pomieścić całą swoją kolekcję, którą otworzyła dla publiczności w 1903 roku.

jednak niewiele wiadomo o życiu prywatnym Izabeli. Spaliła tysiące swoich listów przed śmiercią, pozostawiając niewiele informacji o jej osobistej historii. Z pewnością jednak za tą kolekcją kryła się intrygująca osoba., W 1888 roku malarz John Sargent dziewięciokrotnie próbował uzyskać portret, który Isabella chciała od siebie. Była „energiczną ciekawością intelektualną”, ale wiele z tego, co świat wiedział o niej, pochodziło z jej publicznej roli towarzyskiej i zapalonej kolekcjonerki obcych ezoterycznych rzeczy. Jej kolekcja obejmuje oprawione tkaniny, podpisane listy od celebrytów i dziwne artefakty, takie jak siedemnastowieczny srebrny Niemiecki struś., W ujęciu całościowym eklektyczna mieszanka portretuje zainteresowanie i ciekawostki kobiety z końca XIX wieku ze środkami do kontynuowania swoich pasji.

Isabella Gardner jest doskonałym przykładem trudności w odróżnieniu kolektora ekscentrycznego od kompulsywnego zbieracza. Gdzie jest granica? Czy to kwestia gustu czy wyrafinowania? Jakość nad ilością? Możliwość zakupienia większej ilości miejsca, aby nie tarzać się w tym, co zostało zgromadzone?, Większość ludzi nie wydaje milionów dolarów na gromadzenie skarbów, takich jak Isabella, czy wędrówki po planecie w poszukiwaniu ciekawostek, ale wszyscy mamy swoje dziwactwa, które mają niewytłumaczalną moc tylko dla nas.

w 1990 roku strażnicy Muzeum przyjęli dwóch mężczyzn udających policjantów z Bostonu, którzy ukradli dzieła sztuki i przedmioty kolekcjonerskie warte 500 milionów dolarów. Bez tropów kilkadziesiąt lat później, wydarzenie to jest największą nierozwiązaną kradzieżą dzieł sztuki w historii.

niektóre obrazy zostały po prostu wycięte z RAM. Te puste ramki wciąż wiszą na ścianie, czekając na powrót ich zawartości., Muzeum nadal oferuje nagrodę w wysokości 10 milionów dolarów za informacje prowadzące do odzyskania skradzionych przedmiotów.