OriginEdit

rzeźbienie warzyw było powszechną praktyką w wielu częściach świata. Uważa się, że zwyczaj robienia jack-o' – lampionów w czasie Hallowe ' en rozpoczął się w Irlandii., W XIX wieku „rzepa lub mangel wurzels, wydrążone jako latarnie i często rzeźbione z groteskowymi twarzami” były używane w Halloween w częściach Irlandii i na szkockich wyżynach. W tych gaelickich regionach Halloween było również świętem Samhain i było postrzegane jako czas, w którym nadprzyrodzone istoty (Aos Sí) i dusze zmarłych chodziły po ziemi. Lampiony Jack-o' – były również wykonywane w czasie Halloween w Somerset (zobacz Punkie Night) w XIX wieku.,

przez tych, którzy je stworzyli, mówiono, że lampiony reprezentują duchy lub istoty nadprzyrodzone, lub były używane do odpędzania złych duchów. Na przykład, czasami były one używane przez uczestników Halloween straszyć ludzi, a czasami były ustawione na parapetach, aby utrzymać szkodliwe duchy z domu. Zasugerowano również, że jack-o'-lampiony pierwotnie reprezentowały chrześcijańskie dusze w czyśćcu, ponieważ Halloween jest Wigilią Wszystkich Świętych (1 listopada) / All Souls' Day (2 listopada).,

w Halloween w 1835 roku Dublin Penny Journal opublikował długą historię o legendzie „Jack-o'-The-Lantern”. W 1837 roku Limerick Chronicle wspomina o lokalnym pubie organizującym konkurs rzeźbionej tykwy i wręczającym nagrodę „najlepszej koronie Jacka Mclanterna”. Termin „McLantern” pojawia się również w 1841 roku w publikacji tej samej gazety.

istnieją również dowody na to, że pod koniec XVIII wieku w Worcestershire w Anglii używano rzepy do rzeźbienia czegoś, co nazywano „latarnią Hoberdy 'ego”., Jabez Allies, folklorysta, opisuje inne pochodne nazwy, „Hobany ' s”, która najprawdopodobniej pochodzi od „Hob and his”, z innymi wariacjami, w tym” hob-O'-Lantern”,” Hobbedy ' s Lantern „i”Hobbady-lantern”.

w Ameryce Północnejedytuj

adaptacje opowiadania Washingtona Irvinga „The Legend of Sleepy Hollow” (1820) często pokazują Bezgłowego Jeźdźca z dynią lub latarnią w miejsce odciętej głowy., (W oryginalnej historii, rozbita Dynia zostaje znaleziona obok opuszczonego kapelusza Ichaboda Crane 'a rano po rzekomym spotkaniu Crane' a z jeźdźcem.)

zastosowanie tego terminu do rzeźbionych dyń w amerykańskim angielskim po raz pierwszy zauważono w 1834 roku. Związek rzeźbionej dyniowej latarni z Halloween jest odnotowany w wydaniu Daily News z 1 listopada 1866 roku (Kingston, Ontario):

stary zwyczaj podtrzymywania Halloween nie został zapomniany zeszłej nocy przez młodzież miasta., Mieli swoje maskowanie i swoje wesołe zadatki, a po zmroku przemierzali ulice w sposób, który bez wątpienia był dla nich zabawny. Było wielkie poświęcenie dyń, z których zrobiono przezroczyste głowy i twarz, rozświetlone niezawodną, dwumilimetrową świecą łojową.

James Fenimore Cooper napisał powieść żeglarską pt. the Jack O ' Lantern (le Feu-Follet), Or the Privateer (1842). Jack O ' Lantern to nazwa statku.,

poeta John Greenleaf Whittier, który urodził się w Massachusetts w 1807 roku, napisał wiersz „The Pumpkin” (1850):

Oh!- fruit loved of boyhood!- dawne czasy,
kiedy drzewne winogrona były purpurowe, a brązowe orzechy padały!
gdy Dzikie, brzydkie twarze wyrzeźbiliśmy w jego skórze,
gapiąc się przez ciemność ze świecą w środku!,

Agnes Carr Sage, w artykule „Halloween Sports and Customs” (Harper’s Young People (1885):

jest to starożytny Brytyjski zwyczaj, aby rozpalić wielkie ogniska (ogień Kości, aby oczyścić przed zimą zamarzł ziemię) na Hallowe ' en, i nosić płonące pedały na długich słupach; ale zamiast tego, amerykańscy chłopcy zachwycają się zabawnymi uśmiechniętymi lampionami zrobionymi z ogromnych żółtych dyń ze świecą w środku.,

w Stanach Zjednoczonych rzeźbiona Dynia po raz pierwszy była kojarzona z sezonem zbiorów, na długo przed tym, jak stała się symbolem Halloween. W 1895 roku w artykule poświęconym zabawie dziękczynnej zalecono zapaloną latarnię jack-o' – lantern jako część uroczystości.

FolkloreEdit

historia jack-O'-lantern występuje w wielu formach i jest podobna do historii Will-o'-The-wisp opowiadanej w różnych formach w całej Europie Zachodniej, w tym we Włoszech, Norwegii, Hiszpanii i Szwecji. W Szwajcarii dzieci zostawią miski mleka lub śmietany dla mitycznych duchów domowych zwanych Jack o ' the bowl.An stara Irlandzka opowieść ludowa z połowy XVIII wieku opowiada o skąpym Jacku, leniwym, ale przebiegłym Kowalu, który używa krzyża, aby uwięzić Szatana.,Jedna z historii mówi, że Jack oszukał szatana, aby wspiął się na jabłoń, a gdy już tam był, Jack szybko umieścił krzyże wokół pnia lub wyrzeźbił krzyż w korze, aby szatan nie mógł zejść.

inna wersja historii mówi, że Jack był ścigany przez niektórych wieśniaków, od których ukradł. Następnie spotkał Szatana, który twierdził, że nadszedł czas na jego śmierć. Jednak złodziej zatrzymał swoją śmierć, kusząc Szatana szansą na uśpienie ścigających go kościelnych wieśniaków., Jack powiedział Szatanowi, aby zamienił się w monetę, którą zapłaci za skradzione dobra (Szatan mógł przybrać dowolny kształt); później, gdy moneta (Szatan) zniknęła, Chrześcijańscy wieśniacy walczyli o to, kto ją ukradł. Diabeł zgodził się na ten plan. Po tym, jak Jack znalazł się obok krzyża, który Jack również odebrał w wiosce, przemienił się w srebrną monetę i wskoczył do portfela Jacka. Jack zamknął mocno portfel, a krzyż pozbawił diabła mocy; i tak został uwięziony.

w obu opowieściach, Jack pozwala Szatanowi odejść dopiero po tym, jak zgadza się nigdy nie zabrać swojej duszy., Wiele lat później złodziej umarł, jak wszystkie żywe istoty. Oczywiście życie Jacka było dla niego zbyt grzeszne, aby pójść do nieba; jednak Szatan obiecał, że nie zabierze mu duszy, więc on również został wykluczony z piekła. Jack nie miał dokąd pójść. Zapytał, jak będzie widział, gdzie iść, ponieważ nie miał światła, a Szatan kpiąco rzucił mu płonący węgiel, aby oświetlić mu drogę. Jack wyrzeźbił jedną ze swoich rzep (które były jego ulubionym jedzeniem), włożył do niej węgiel i zaczął bez końca wędrować po ziemi w poszukiwaniu miejsca spoczynku. Stał się znany jako „Jack Of The Lantern” lub jack O ' Lantern.,

Cornish folklorist dr Thomas Quiller Couch (zm. 1884) zapisał użycie tego terminu w rymie używanym w Polperro w Kornwalii, w połączeniu z Joan The Wad, Cornish wersja Will-o'-The-wisp. Mieszkańcy Polperro uważali je za chochliki. Rym brzmi:

Jack o' The lantern!
która łaskotała pokojówkę i doprowadzała ją do szału
Zapal mnie do domu, pogoda jest zła.

lampiony Jack-o były również sposobem ochrony domu przed nieumarłymi., Zabobonni ludzie używali ich specjalnie do odstraszania wampirów. Myśleli tak, ponieważ powiedziano, że światło jack-O-lantern było sposobem na identyfikację wampirów, którzy, gdy ich tożsamość zostanie poznana, zrezygnują z polowania na Ciebie.