Articles

Jak powstają cząstki alfa i jak niebezpieczne są one?- EUROfusion

cząstka Alfa powstaje w wyniku rozpadu Alfa radioaktywnego jądra. Ponieważ jądro jest niestabilne, jego część jest wyrzucana, dzięki czemu jądro może osiągnąć bardziej stabilny stan.

wyrzucany fragment to cząstka alfa, która składa się z dwóch protonów i dwóch neutronów.jest to jądro atomu helu., Hel jest obojętnym i nieszkodliwym gazem, więc cząstki nie są niebezpieczne same w sobie, tylko ze względu na wysokie prędkości, z którymi są wyrzucane z jąder, stają się niebezpieczne. Przy tych wysokich prędkościach mają wystarczającą energię, aby zerwać wiązania w materii lub jonizować Atomy (strącać elektrony), co jest szczególnie szkodliwe dla żywych komórek.

ciekawą rzeczą w cząsteczkach alfa jest to, że nie przenikają one daleko przez materię (w przeciwieństwie do promieniowania beta czy gamma). Zatrzymuje ich papier!, Dlatego też zewnętrzne źródło cząstek alfa (lub promieniowanie alfa, jak to się nazywa, ze względów historycznych, nawet jeśli teraz wiemy, że są to cząstki) nie jest wielkim problemem dla ludzi.

oczywiście cząstki alfa, nie przenikając daleko, deponują swoją znaczną energię w niewielkiej odległości (tzn. kawałek papieru, który je zatrzymał, pochłania całą energię). Stąd, podczas gdy nasz Naskórek, zewnętrzna warstwa naszej skóry, jest w zasadzie martwe komórki, a więc nie jest uszkodzony przez cząstki alfa, Połknięcie emitera Alfa, dając tym samym dostęp do naszych narządów wewnętrznych byłoby problemem.,

w reakcji termojądrowej powstają cząsteczki helu/Alfa wraz z neutronami. W JET używamy magnetycznego zamknięcia do powstrzymania reakcji termojądrowej – ponieważ jądra helu są naładowane, są ograniczone przez pole magnetyczne i nie uciekają. Pod koniec eksperymentu, gdy magnesy są wyłączone, te jądra helu zderzają się ze ścianami (które są grubsze niż papier!), rekombinować z niektórymi elektronami i powrócić do bycia zwykłym gazem helu.,

zauważ, że reakcja termojądrowa trwa tylko wtedy, gdy eksperyment jest włączony – jeśli eksperyment staje się zbyt gorący lub zimny, albo dostaje za mało paliwa lub za dużo, to się zatrzymuje. To nie jest jak spontanicznie pierwiastek promieniotwórczy (takich jak Americium – 241 lub Polon-210).