zgłaszano wysypki skórne i (lub) suchość oczu związane ze stosowaniem leków blokujących receptory beta-adrenergiczne. Zgłaszana częstość występowania jest niewielka i w większości przypadków objawy ustąpiły po odstawieniu leczenia. Należy rozważyć stopniowe odstawienie leku, jeśli jakakolwiek taka reakcja nie jest w inny sposób wyjaśniona.,

istnieją doniesienia o ciężkim uszkodzeniu komórek wątrobowych podczas leczenia Labetalolem, które wystąpiło zarówno po krótkotrwałym, jak i długotrwałym leczeniu i jest zwykle przemijające po odstawieniu leku. Przy pierwszym objawie lub objawie zaburzeń czynności wątroby należy wykonać odpowiednie badania laboratoryjne. Jeśli istnieją laboratoryjne dowody uszkodzenia wątroby lub pacjent ma żółtaczkę, Labetalol należy przerwać, a nie ponownie rozpocząć.,

należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania labetalolu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ pacjenci ci metabolizują labetalol wolniej niż pacjenci bez zaburzeń czynności wątroby. Mogą być wymagane niższe dawki.

podczas operacji zaćmy u niektórych pacjentów leczonych tamsulozyną lub wcześniej leczonych tamsulozyną obserwowano występowanie śródoperacyjnego zespołu tęczówki dyskietki (IFiS, odmiana zespołu małych źrenic). Otrzymywano również pojedyncze doniesienia o stosowaniu innych leków blokujących receptory alfa-1 i nie można wykluczyć możliwości wystąpienia efektu klasy., Ponieważ IFIS może prowadzić do nasilenia powikłań proceduralnych podczas operacji zaćmy, przed zabiegiem należy poinformować chirurga okulistę o obecnym lub wcześniejszym stosowaniu leków blokujących receptory alfa-1.

leki blokujące receptory Beta-adrenergiczne zmniejszają pojemność minutową serca poprzez ich negatywne działanie inotropowe i negatywne działanie chronotropowe. Dlatego leki Beta-adrenolityczne mogą powodować pogorszenie skurczowej niewydolności serca lub rozwój niewydolności serca u pacjentów, którzy w celu utrzymania pojemności minutowej serca zależą od wysokiego popędu współczulnego.,

szczególnie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, nagłe odstawienie leków blokujących receptory beta-adrenergiczne może powodować napady dławicy piersiowej o zwiększonej częstości lub nasileniu. Dlatego odstawienie labetalolu u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca powinno być stopniowe, tj. trwające 1-2 tygodnie, a w razie konieczności jednocześnie rozpoczynające terapię zastępczą, aby zapobiec zaostrzeniu dusznicy bolesnej. Ponadto może rozwinąć się nadciśnienie tętnicze i zaburzenia rytmu serca.

szczególna opieka jest wymagana u pacjentów, u których rezerwa sercowa jest słaba., Należy unikać stosowania leków blokujących receptory Beta-adrenergiczne w przypadku jawnej niewydolności serca lub słabej czynności skurczowej lewej komory serca, chociaż mogą one być stosowane w przypadku kontroli niewydolności serca.

zmniejszenie częstości akcji serca (bradykardia) jest działaniem farmakologicznym labetalolu. W rzadkich przypadkach, gdy objawy mogą być związane ze zmniejszeniem częstości akcji serca do mniej niż 50-55 uderzeń na minutę w spoczynku, dawkę należy zmniejszyć.

u pacjentów z przewlekłymi obturacyjnymi chorobami płuc mogą nasilać się niedrożności dróg oddechowych., Nieselektywne leki blokujące receptory beta-adrenergiczne, takie jak Labetalol, nie powinny być stosowane u tych pacjentów, chyba że nie jest dostępne inne leczenie. W takich przypadkach należy rozważyć ryzyko wywołania skurczu oskrzeli i podjąć odpowiednie środki ostrożności. Jeśli po podaniu leku Labetalol wystąpi skurcz oskrzeli, lek można leczyć agonistą receptora beta2 drogą wziewną, np. salbutamolem (którego dawka może być większa niż zwykle w astmie), a w razie potrzeby dożylnie atropiną w dawce 1 mg.,

Labetalol należy podawać ostrożnie tylko pacjentom z blokiem serca pierwszego stopnia ze względu na jego negatywny wpływ na czas przewodzenia. Pacjenci z niewydolnością wątroby lub nerek mogą wymagać mniejszej dawki, w zależności od profilu farmakokinetycznego związku. Tolerancja na Labetalol jest zwykle dobra u osób w podeszłym wieku, jednak należy zachować ostrożność i stosować mniejszą dawkę początkową.,

leki blokujące receptory Beta-adrenergiczne mogą zwiększać liczbę i czas trwania napadów dławicy piersiowej u pacjentów z dławicą piersiową Prinzmetala, z powodu bezopornego skurczu naczyń tętnic wieńcowych za pośrednictwem receptorów alfa. Nieselektywne leki blokujące receptory beta-adrenergiczne, takie jak Labetalol, nie powinny być stosowane u tych pacjentów.

pacjenci z łuszczycą w wywiadzie powinni być leczeni blokerami receptorów beta-adrenergicznych tylko po starannym rozważeniu.

istnieją doniesienia o zwiększonej wrażliwości na alergeny i nasileniu reakcji anafilaktycznych po zastosowaniu leków blokujących receptory beta-adrenergiczne., Podczas przyjmowania beta-blokerów pacjenci z ciężkimi reakcjami anafilaktycznymi na różne alergeny w wywiadzie mogą być bardziej reaktywni na powtarzające się wyzwania, przypadkowe, diagnostyczne lub terapeutyczne. Tacy pacjenci mogą nie reagować na zwykłe dawki adrenaliny stosowane w leczeniu reakcji alergicznych.

Labetalol zmienia tachykardię hipoglikemii i może przedłużyć hipoglikemizującą odpowiedź na insulinę. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania labetalolu i leczenia hipoglikemizującego u pacjentów z cukrzycą.,

podobnie jak w przypadku innych leków blokujących receptory beta-adrenergiczne, labetalol może maskować objawy hipoglikemii u pacjentów z cukrzycą i nadczynnością tarczycy.

należy zachować ostrożność podczas przenoszenia pacjentów z klonidyny na lek blokujący receptory beta-adrenergiczne. Labetalol należy wprowadzić w dawce 100 mg dwa razy na dobę, a klonidyna stopniowo zmniejszała się. Labetalol może okazać się przydatny w zapobieganiu nadciśnieniu z odbicia po odstawieniu klonidyny.,

ze względu na negatywne działanie inotropowe, należy zachować ostrożność przepisując lek blokujący receptory beta-adrenergiczne z lekami przeciwdysrytmicznymi klasy 1, takimi jak dizopyramid.

leki blokujące receptory Beta-adrenergiczne należy stosować ostrożnie w skojarzeniu z werapamilem, gdy czynność komór jest zaburzona. Nie należy podawać tego skojarzenia pacjentom z zaburzeniami przewodzenia, ani też nie należy podawać żadnego leku dożylnie w ciągu 48 godzin od odstawienia drugiego leku.,

należy zachować ostrożność podczas pozajelitowego podawania preparatów zawierających adrenalinę pacjentom przyjmującym leki blokujące receptory beta-adrenergiczne, ponieważ w rzadkich przypadkach może wystąpić skurcz naczyń, nadciśnienie tętnicze i bradykardia. Należy stosować zmniejszoną dawkę adrenaliny.

leczenie blokadą Beta należy przerwać na co najmniej 24 godziny, jeśli zdecydowano się przerwać ją przed zabiegiem chirurgicznym. Kontynuacja beta-blokady podczas operacji zmniejsza ryzyko zaburzeń rytmu serca podczas indukcji i intubacji, ale może zwiększać ryzyko nadciśnienia.,

należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z zaburzeniami krążenia obwodowego, takimi jak choroba lub zespół Raynauda lub chromanie przerywane. Blokery receptorów Beta-adrenergicznych mogą prowadzić do nasilenia takich zaburzeń.

należy zachować ostrożność podczas podawania środków znieczulających pacjentom otrzymującym Labetalol. Anestezjolog powinien być zawsze informowany o stosowaniu leku blokującego receptory beta-adrenergiczne. Należy dokładnie ocenić ryzyko i korzyści wynikające z kontynuowania leczenia blokującego receptory beta-adrenergiczne w okresie okołooperacyjnym., Należy unikać stosowania halotanu w dużych stężeniach (≥3%) i innych leków znieczulających zawierających fluorowcowane węglowodory podczas stosowania labetalolu ze względu na ryzyko nadmiernego niedociśnienia, dużego zmniejszenia pojemności minutowej serca i wzrostu centralnego ciśnienia żylnego. Pacjenci powinni otrzymywać dożylnie atropinę przed indukcją. Podczas znieczulenia Labetalol może maskować kompensacyjne reakcje fizjologiczne na nagły krwotok(tachykardia i zwężenie naczyń). Dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na utratę krwi i utrzymanie jej objętości.,

obecność metabolitów labetalolu w moczu może prowadzić do fałszywie podwyższonego stężenia katecholamin w moczu, metanepryny, normatanepryny i kwasu wanililomandelowego przy pomiarze metodą flourometryczną lub fotometryczną.

u pacjentów z guzem chromochłonnym labetalol można podawać tylko po osiągnięciu odpowiedniej blokady Alfa.

wszystkie etykiety leku Labetalol zawierają następujące ostrzeżenie:

nie należy przyjmować tego leku w przypadku świszczącego oddechu lub astmy.

lek zawiera sacharozę., Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sukrazy-izomaltazy nie powinni przyjmować tego leku.

ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na tabletkę, co oznacza, że jest zasadniczo „wolny od sodu”.