zakres literatury

literatura jest formą ludzkiej ekspresji. Ale nie wszystko wyrażone słowami – nawet po uporządkowaniu i spisaniu – jest traktowane jako literatura. Te pisma, które są przede wszystkim informacyjne-techniczne, naukowe, dziennikarskie-byłyby wyłączone z rangi Literatury przez większość, choć nie wszystkich, krytyków. Niektóre formy pisma są jednak powszechnie uważane za należące do literatury jako sztuki., Mówi się, że indywidualne próby w ramach tych form kończą się sukcesem, jeśli posiadają coś, co nazywa się zasługą artystyczną, a kończą niepowodzeniem, jeśli nie. Natura artystycznych zasług jest mniej łatwa do zdefiniowania niż rozpoznania. Pisarz nie musi nawet dążyć do tego, aby go osiągnąć. Wręcz przeciwnie, ekspozycja naukowa może mieć wielką wartość literacką i poemat pieszy, którego w ogóle nie ma.

najczystszą (a przynajmniej najbardziej intensywną) formą literacką jest wiersz liryczny, a po nim pojawia się wiersz elegijny, Epicki, dramatyczny, narracyjny i ekspozycyjny., Większość teorii krytyki literackiej opiera się na analizie poezji, ponieważ problemy estetyczne literatury są tam przedstawione w ich najprostszej i najczystszej formie. Poezja, która zawodzi jako literatura, nie nazywa się wcale poezją, ale wierszem. Wiele powieści-z pewnością wszystkie wielkie powieści świata – to literatura, ale są tysiące, które nie są tak brane pod uwagę. Większość wielkich dramatów uważana jest za literaturę (choć Chińczycy, posiadacze jednej z największych tradycji dramatycznych na świecie, uważają swoje sztuki, z nielicznymi wyjątkami, za nie mające żadnych zasług literackich).,

Grecy uważali historię za jedną z siedmiu sztuk, inspirowaną boginią, muzą Clio. Wszystkie klasyczne światowe badania historii mogą stać się szlachetnymi przykładami sztuki literatury, ale większość dzieł i studiów historycznych nie jest dziś pisana przede wszystkim z myślą o doskonałości literackiej, choć mogą ją posiadać, jakby przez przypadek.

esej został kiedyś napisany celowo jako utwór literacki: jego tematyka miała stosunkowo niewielkie znaczenie., Dziś większość esejów jest pisana jako publicystyka ekspozycyjna, informacyjna, chociaż w wielkiej tradycji nadal istnieją eseiści, którzy uważają się za artystów. Teraz, podobnie jak w przeszłości, niektórzy z największych eseistów są krytykami literatury, dramatu i sztuki.

niektóre dokumenty osobiste (autobiografie, pamiętniki, pamiętniki i listy) zaliczają się do najwspanialszej literatury świata. Niektóre przykłady tej literatury biograficznej zostały napisane z myślą o potomnych, inne nie myśląc o ich czytaniu przez kogokolwiek poza pisarzem., Niektóre są w dopracowanym stylu literackim; inne, ułożone w prywatnym języku, zdobywają swoją pozycję jako literatura ze względu na ich umiejętność, wgląd, głębię i zakres.

wiele dzieł filozofii zalicza się do literatury. Dialogi Platona (IV wiek p. n. e.) są pisane z wielką umiejętnością narracyjną i najlepszą prozą; rozważania cesarza rzymskiego Marka Aureliusza z II wieku są zbiorem pozornie przypadkowych myśli, a grecka, w której są napisane, jest ekscentryczna., Jednak oba są klasyfikowane jako literatura, podczas gdy spekulacje innych filozofów, starożytnych i współczesnych, nie są. Niektóre prace naukowe przetrwały jako literatura długo po tym, jak ich naukowe treści stały się przestarzałe. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku książek Historii Naturalnej, gdzie element osobistej obserwacji ma szczególne znaczenie. Doskonałym przykładem jest Gilbert White ' S Natural History and Antiquities of Selbourne (1789).

Oratorium, sztuka perswazji, od dawna uważane było za wielką sztukę literacką., Na przykład oratorium Indian amerykańskich jest sławne, podczas gdy w klasycznej Grecji Polimnia była muzą Świętej poezji i oratorium. Wielki orator rzymski Cyceron miał mieć decydujący wpływ na rozwój prozy Angielskiej. Adres Abrahama Lincolna z Gettysburga jest znany każdemu amerykańskiemu uczniowi. Dziś jednak oratorium jest bardziej uważane za rzemiosło niż za sztukę., Większość krytyków nie uznawałaby copywritingu reklamowego, czysto komercyjnej fikcji czy scenariuszy filmowych i telewizyjnych za akceptowane formy wyrazu Literackiego, chociaż inni ostro kwestionowaliby ich wykluczenie. Test w poszczególnych przypadkach wydaje się być jednym z trwałej satysfakcji i, oczywiście, prawdy. Rzeczywiście, coraz trudniej jest kategoryzować literaturę, ponieważ we współczesnej cywilizacji słowa są wszędzie. Człowiek podlega ciągłemu zalewowi komunikacji., Większość z nich jest zbiegiem, ale tu i ówdzie-w dziennikarstwie na wysokim poziomie, w telewizji, w kinie, w komercyjnej fikcji, w westernach i kryminałach, a także w prostej, ekspozycyjnej prozie—niektóre pisanie, prawie przez przypadek, osiąga estetyczną satysfakcję, głębię i trafność, które uprawniają go do bycia z innymi przykładami sztuki literatury.