Ludzie, którzy żują własną skórę, mają zaburzenie zwane Dermatofagią
nie mam pojęcia, kiedy skończyłam żuć ołówki do żucia na palcach—może zawsze robiłam jedno i drugie. Dzieci nie myślą o takich rzeczach, a ja nawet nie zdawałam sobie sprawy, że to robię. Ale nie większość ludzi z dermatofagii, nie-wszystko-że-Rzadki impuls do gryźć i, czasami, połknąć własną skórę.
choć jest to dość powszechne, dermatofagia rzadko jest opisywana w literaturze medycznej, i to jest coś, o czym ludzie nie mówią tak często, być może dlatego, że są zawstydzeni., Ale to również dlatego, że jest to ogólnie coś, co jest dość nieszkodliwe i nie wymaga leczenia.
zdecydowana większość ludzi, którzy żują się nigdy nie szuka profesjonalnej pomocy, większość z nich wyrasta z niej i często nie powoduje problemów, innych niż być może sprawianie, że palce wyglądają obrzydliwie.,
w ciągu kilku miesięcy zaangażowana skóra w końcu staje się gruba, bezduszna i lichenifikowana
„nie jest tak rzadka, jak wskazywałaby spora liczba przypadków”, psychosomatyczni dermatolodzy ojciec-syn Michael Scott Jr i Michael Scott III napisali w swoim opisie choroby z 1997 roku, opublikowanym w czasopiśmie Cutis. „Rzadko wspomina się o tym w podręcznikach.”
,
Kiedy jest o tym mowa w literaturze medycznej, ludzie, którzy żują na własnej skórze (ja już dawno przestałem) są często nazywani „wilczymi kąsaczami”, ponieważ właśnie to robią wilki, gdy są uwięzione lub zirytowane. W swojej pracy Szkoci zasugerowali termin „dermatofagia”, ponieważ, cóż, jest to bardziej naukowe.
ale nawet to rozróżnienie ma swoich przeciwników., Dermatolodzy z Walter Reed Army Medical Center zasugerowali w artykule z 2005 roku w Journal of the American Academy of Dermatology, że dermatofagia, dosłownie „jedzenie skóry” w języku greckim, daje fałszywe wrażenie, że ludzie regularnie jedzą skórę.
Image: AngularWikimedia Commons
„Opublikowane doniesienia o dermatofagii opisują pacjentów, których zachowanie polega wyłącznie na przymusowym gryzieniu lub gryzieniu skóry, ale nie spożywaniu jej”, napisał Panagiotis Mitropoulos w czasopiśmie., „Rzeczywiście, u tych pacjentów rozwinęło się reaktywne pogrubienie skóry, a nie rana, owrzodzenie lub utrata skóry.”
Miropoulous zaproponował nazwanie go” dermatodaxia”, co oznacza ” obgryzanie skóry.”
bez względu na to, jak to nazywamy, zarówno ze zdjęć osób z zaburzeniem, jak i opisów online wynika, że niektórzy ludzie rzeczywiście jedzą małe drobinki własnej skóry.
„to sposób reagowania na stres, sposób łagodzenia stresu” , „Mamy ludzi, którzy robią to od 20 lat, po prostu trzymają się swojego życia—to nie jest szpecące przez większość czasu.”
Mówi, że tak jak ja, większość ludzi z dermatofagią dorastała gryząc ołówki w szkole i w pewnym momencie przerzuciła się na skórę. Najczęściej ktoś z zaburzeniem gryzie obszar w pobliżu paznokci, ich kostki, ramiona lub ” każde dostępne miejsce na ciele.”
to też nie zawsze jest nieszkodliwe.,
redditor ostatnio zasugerował, że nienawidzi „tego Żądła, gdy wiesz, że zaszedłeś zbyt głęboko i zacząłeś krwawić.”
czasem bywa tak źle, że jest to bolesne” „Po takich powtarzalnych działań w ciągu miesięcy zaangażowanych skóry w końcu staje się gruba, bezduszne jak, i lichenified z utratą lub przesadą normalnych oznaczeń skóry lub zmarszczek.”
jest to również straszne dla mieszków włosowych w dowolnym miejscu został ugryziony.,
najczęściej jednak rzeczy okazują się takie same, jak w przypadku całkowicie normalnego 15-letniego chłopca, opisanego w studium przypadku z dermatologii i psychosomatyki: „zachowanie chłopca było normalne, z wyjątkiem uporu, a jego wyniki w szkole były zadowalające”, napisano w gazecie.
„w ciągu kilku miesięcy wyjaśniono chłopcu charakter jego stanu i pouczono go, aby świadomie zaprzestał gryzienia kostek” – kontynuowano. „Chłopiec jest pod obserwacją i prawie porzucił swój nałóg.”
Tak więc dla was dermatofagistów: będzie lepiej.,
Psyched Out to nowa, cotygodniowa seria, w której płyta główna będzie badać mało znane, ale dość powszechne zaburzenia psychiczne.
