mangusty są afrykańskimi i azjatyckimi mięsożercami z rodziny Herpestidae. Są to małe, długie, smukłe ssaki, z których niektóre są najbardziej znane ze swojej gotowości i umiejętności w atakowaniu i zabijaniu jadowitych węży. W przeszłości członkowie rodziny mangustowatych włączani byli do łasic (rodzina Mustelidae), a czasami mangusty włączani są do cywetów i genetów (rodzina Viverridae).,

największą mangustą jest Mangusta biaława (ichneumia albicauda) z Południowej Afryki i Arabii. Od głowy do ogona ma około 40 cali (1 m) długości i waży około 9 funtów (4 kg). Dwa gatunki mangust karłowatych (Helogale spp.) żyje na sawannach regionu wokół Etiopii. Mogą mieć tylko jedną stopę (30 cm) długości, łącznie z ogonem.

mangusty mają tendencję do stania na tylnych nogach, aby badać otoczenie. Używają swoich ogonów, które mogą być tak grube u podstawy, jak ich ciało, dla równowagi. Przednie ramiona zwisają luźno, gdy się rozglądają.,

choć są mięsożercami, wiele mangust zjadają także rośliny i owoce. Większość jednak preferuje mięso w niektórych odmianach, zarówno owadów, małych gadów, jak i małych gryzoni i ptaków. Zjadają też ptasie jaja, które rozbijają, tocząc je o skały, zwykle karłowate mangusty żerujące na kopcu termitów. Zdjęcie autorstwa Nigela J. Dennisa. Powielane za zgodą.do tyłu między nogami. Mangusty bagienne (Atilax paludinosus) rzek w Afryce Subsaharyjskiej również łamią muszle krabów w ten sam sposób., Jeden z azjatyckich gatunków jest tak biegły w jedzeniu krabów, że nazywa się mangustę krabożerną (Herpestes urva). Atilax zjada również jaja krokodyli. Mangusty, które zabijają węże, robią to, zużywając węża. Mają dużą zwinność i energię i mogą działać długo po zużyciu węża do wyczerpania.

większość członków rodziny mangustowatych jest samotna, żyje samotnie i zwykle poluje w nocy. Niektóre są jednak dość kolonialne. Rzadko można zobaczyć, na przykład, tylko jeden z mangust zwanych surykatki stojące samotnie., Zamiast tego, cały rząd tych ciekawskich stworzeń będzie stał na tylnych nogach, wyglądając jak 15-calowy (38-cm) wysoki, futrzasty, chudy mały człowiek strzegący otworów do swoich skalistych NOR. Surykatka szara, zwana także surykatką (Suricata suricatta), żyje w Angoli, Namibii i Republice Południowej Afryki. Ma wyraźne pierścienie wokół oczu. W tym samym regionie występuje Surykatka czerwona lub Mangusta żółta (Cynctis penicillata). Czasami oba gatunki dzielą nory. Surykatki często są oswojone, a w niewoli zjadają znaczną ilość owoców.,

mangusty żyjące w koloniach współpracują ze sobą, aby bronić się przed większym zwierzęciem, które może atakować jedną z grup lub próbować zaatakować ich legowisko. Niektóre z nich, zwłaszcza mangusty (Mungos mungo) z większości Afryki Subsaharyjskiej, również polują w stadach. Szukając chrząszczy, które lubią, komunikują się ciągłymi niskimi głosami. Mangusta pręgowana jest nieco grubsza przez pasiaste ciało niż większość mangust. Wszystkie mangusty pozostawiają pachnące ślady z gruczołów na policzkach i wokół odbytu.,

wśród samotnych mangust dominujący samiec wybiera samice, z którymi chce współżyć. Matki same wychowują dzieci. Młode są zwykle tylko jedno na raz, choć niektóre gatunki wytwarzają do czterech. Większość potomstwa rodzi się ślepa i tylko lekko Futrzana po okresie ciąży, który waha się od 6-17 tygodni, w zależności od gatunku. Gatunki żyjące w koloniach mają jednak zupełnie inną metodę opieki nad dziećmi. Opieka nad potomstwem jest wspólną odpowiedzialnością wszystkich dorosłych, którzy na zmianę opiekują się dziećmi, podczas gdy inni członkowie stada są na karmieniu., Udani myśliwi przynoszą jedzenie z powrotem do dzieci i może zająć trochę czasu, aby bawić się z nimi, zanim wyruszy ponownie. Liczba miotów Mangusta może mieć każdego roku zależy od pogody i zaopatrzenia w żywność.