Marc Chagall był francusko-rosyjskim artystą, którego twórczość przewidywała wymarzone wyobrażenia surrealizmu. W ciągu swojej kariery Chagall rozwinął poetycki, amorficzny i głęboko osobisty język wizualny widoczny w obrazach takich jak ja i Wieś (1911). „Kiedy kończę obraz, trzymam przy nim jakiś stworzony przez Boga przedmiot—kamień, kwiat, gałąź drzewa lub moją rękę jako ostateczną próbę” – powiedział. „Jeśli obraz stoi obok rzeczy, której człowiek nie może zrobić, obraz jest autentyczny. Jeśli między nimi dochodzi do starcia, to jest to zła Sztuka.,”Urodzony Moishe Shagal 7 lipca 1887 roku w Witebsku w Rosji (dzisiejsza Białoruś) w chasydzkiej rodzinie żydowskiej, artysta został wychowany zanurzony w żydowskiej kulturze i ikonografii. Studiując pod okiem artysty Yehuda Pen w młodości, judaistyczne tradycje i folklor jego rodzinnego miasta przenikały obrazy Chagalla. Po studiach w Petersburgu artysta przeniósł się w 1910 roku do Paryża, gdzie szybko zaprzyjaźnił się z członkami francuskiej awangardy, w tym Robertem Delaunayem i Fernandem Légerem. Odwiedzając Rosję w 1914 roku, artyście uniemożliwiono powrót do Paryża z powodu wybuchu I wojny światowej do 1926 roku., Oprócz swoich obrazów, Chagall był również znany ze swoich żywych prac w witrażu i litografii. Zmuszony do ucieczki z Paryża podczas ii Wojny Światowej, Chagall mieszkał w Stanach Zjednoczonych i podróżował do Izraela przed powrotem do Francji w 1948 roku. Artysta zmarł 28 marca 1985 roku w Saint-Paul-de-Vence we Francji. Obecnie jego prace znajdują się m.in. w zbiorach Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Tate Gallery w Londynie, Tel Aviv Museum of Art i Albertina w Wiedniu.