„święty człowiek jest Tym, który bierze twoją duszę i wolę i czyni je swoim. Kiedy wybierzesz swojego świętego człowieka, poddasz się swojej woli. Dajesz mu to w całkowitym poddaniu, w całkowitym wyrzeczeniu.”- Fiodor Dostojewski, Bracia Karamazow

morderstwo Rasputina, niesławnego rosyjskiego „szalonego mnicha”, jest karmą dla wielkiej historycznej opowieści, która łączy fakt i legendę., Ale śmierć kontrowersyjnego świętego człowieka i uzdrowiciela wiary miała ogromny wpływ na napięty stan rzeczy w przedrewolucyjnej Rosji. Rasputin zginął 30 grudnia 1916 roku (17 grudnia według kalendarza rosyjskiego) w podziemiach Pałacu Moika, Petersburskiej rezydencji księcia Feliksa Jusupowa, najbogatszego człowieka w Rosji i męża jedynej siostrzenicy Cara, Iriny. Jego poobijane ciało zostało odkryte w rzece Newa kilka dni później.,

w poprzednich dekadach Rasputin szybko rozwijał się w społeczeństwie rosyjskim, zaczynając jako mało znany syberyjski chłop-zamieniony-wędrowny-święty-człowiek, a następnie stając się jedną z najwybitniejszych postaci w wewnętrznym kręgu Cara. Urodził się w 1869 roku we wsi Pokrowskoje, nad rzeką turą, która płynie na wschód od Gór Uralskich, gdzie Europa spotyka Azję na Syberii. Wydawał się przeznaczony do zwykłego życia, mimo kilku konfliktów w młodości z lokalnymi władzami za niesforne zachowanie., Ożenił się z miejscową kobietą, Praskovyą Dubroviną, został ojcem trójki ocalałych dzieci, Marii, Dymitra i Warwary, i pracował na rodzinnej farmie.

życie Rasputina zmieniło się w 1892 roku, kiedy spędził miesiące w klasztorze, stawiając go na drodze do międzynarodowej sławy. Pomimo swojego późniejszego przydomku „szalony Mnich”, Rasputin nigdy nie przyjął święceń. Mężczyźni na stanowisku Rasputina zazwyczaj rezygnowali ze swoich poprzednich wcieleń i związków, ale Rasputin nadal widywał się z rodziną – córki mieszkały z nim później w Petersburgu – i wspierał finansowo żonę.,

jego religijny zapał, w połączeniu z atrakcyjną osobistą charyzmą, zwrócił uwagę Rasputina na niektórych rosyjskich duchownych prawosławnych, a następnie starszych członków rodziny cesarskiej, którzy następnie przedstawili go Mikołajowi II i jego żonie Aleksandrze.

Mikołaj napisał do jednego ze swoich ministrów w październiku 1906 r.: „kilka dni temu otrzymałem chłopa z powiatu Tobolskiego, Grigorija Rasputina, który przyniósł mi ikonę św., Wywarł on niezwykle silne wrażenie zarówno na Jej Wysokości, jak i na mnie, tak że zamiast pięciu minut nasza rozmowa trwała ponad godzinę.”

para cesarska w przeszłości konsultowała się z niekonwencjonalnymi doradcami duchowymi, ale Rasputin wypełniał tę rolę dzięki zdolności odczytywania ich wewnętrznych nadziei i mówienia im tego, co chcieli usłyszeć. Zachęcił Mikołaja, aby miał więcej zaufania do swojej roli cara, a Aleksandra odkryła, że jego rada łagodzi jej niepokoje., Przed I wojną światową Rasputin udzielał również porad Politycznych i rekomendował nominacje ministerialne, ku przerażeniu rosyjskiej elity.

Rasputin utrwalił swoje relacje z carem i czariną, gdy rzekomo pomógł złagodzić hemofilię ich jedynego syna Aleksieja. Rzekome uzdrawiające moce Rasputina są nadal dyskutowane dzisiaj. Siostra Cara, wielka księżna Olga, napisała, że widziała, jak Rasputin leczył Aleksieja klęcząc u stóp jego łóżka i modląc się; uspokajająca atmosfera, którą stworzył w Pałacu, mogła pomóc w wyzdrowieniu., Lady-in-waiting Alexandry, baronowa Sophie Buxhoeveden, uważała, że Rasputin stosował wiejską medycynę ludową używaną w syberyjskich wioskach do leczenia krwotoków wewnętrznych u koni.

historycy nadal debatują nad wpływem Rasputina na zdrowie Aleksego. W swojej książce z 2016 roku Rasputin: Faith, Power and the Twilight of the Romanovs Douglas Smith zauważa: „zapewnienia Rasputina uspokoiły niespokojną, fretful matkę i napełniły ją niezachwianą ufnością, a ona z kolei przekazała tę ufność swojemu choremu synowi, dosłownie chcąc mu wrócić do zdrowia.,”Oprócz zwiększenia zaufania do powrotu do zdrowia, kluczową zmienną może być naleganie Rasputina, aby lekarze trzymali się z dala od Aleksieja. Wiedza medyczna była wciąż niewielka, mimo że leki takie jak aspiryna były dostępne do leczenia. Niestety dla Aleksieja aspiryna, uważana za lekarstwo, miała nieznany wówczas efekt uboczny rozrzedzenia krwi, co mogło zaostrzyć objawy hemofilii., Francuska historyk Hélène Carrère d ' Encausse argumentowała, że kiedy Rasputin nalegał, aby leki przepisane przez lekarzy zostały wrzucone do ognia, odrzucony lek prawdopodobnie obejmowałby aspirynę. Naleganie Rasputina, aby lekarze zostawili go w spokoju, poprawiło jego stan i wydawało się, że stworzy cudowną poprawę jego objawów.,

Rasputin przedstawił się na dworze cesarskim jako święty człowiek, pomimo braku formalnej przynależności do rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, i przemawiał jako samozwańczy przedstawiciel chłopstwa, ale jego zachowanie z dala od Dworu oferowało inny portret. Jego pijaństwo i romanse z kobietami ze wszystkich środowisk społecznych, od prostytutek ulicznych po Panie społeczne, oburzyły opinię publiczną., Rasputin rozkoszował się swoją sławą, popisując się haftowanymi dla niego koszulami przez cesarzową i zapraszając swoich przyjaciół i służących do swojego domu w Prokovskoje. (Żona Rasputina wydawała się niezrównoważona jego niewiernością, komentując: „on ma wystarczająco dużo dla wszystkich.”)

prasa, niezakłócona dzięki prawom nadanym im przez Mikołaja II w 1905 roku, rozpowszechniała szemrane opowieści o Rasputinie zarówno w Rosji, jak i za granicą. Pogłoski o wpływie Rasputina na carski reżim rozeszły się po całej Europie., Petenci, wierząc, że Rasputin mieszkał z rodziną cesarską, wysyłali swoje prośby do ” Rasputina, Pałacu Cara, Sankt Petersburga.”

żołnierze na froncie wschodnim I wojny światowej mówili, że Rasputin ma intymny romans z Aleksandrą, podając to jako powszechną wiedzę bez dowodów. Wraz z postępem wojny, dziwaczne historie rozszerzyły się o rzekomą zdradę Rasputina z niemieckim wrogiem, w tym fantastyczną opowieść, że starał się podważyć wysiłki wojenne, rozpoczynając epidemię cholery w Petersburgu z ” zatrutymi jabłkami importowanymi z Kanady.,”To, co opinia publiczna myślała, że wie o Rasputinie, miało większy wpływ niż jego rzeczywiste poglądy i działania, podsycając żądania usunięcia go z pozycji wpływów za pomocą wszelkich niezbędnych środków.

dopóki nie zamordował Rasputina, Feliks Yussupov prowadził stosunkowo bezcelowe życie pełne przywilejów., Jedna z córek Mikołaja II, zwana również Wielką Księżną Olgą, pracowała jako pielęgniarka podczas wojny i skrytykowała odmowę zaciągnięcia się do wojska Jusupowa, pisząc do ojca: „Feliks jest ” zwykłym cywilem”, ubranym na brązowo … praktycznie nic nie robi; robi zupełnie nieprzyjemne wrażenie-człowiek bezczynny w takich czasach.”Spisek o zamordowaniu Rasputina dał Jusupowowi szansę na ponowne odkrycie się jako patriota i człowiek czynu, zdeterminowany, aby chronić TRON przed złośliwymi wpływami.,

dla Jusupova i jego współpracowników usunięcie Rasputina może dać Mikołajowi II ostatnią szansę na przywrócenie reputacji i prestiżu monarchii. Po śmierci Rasputina Car byłby bardziej otwarty na rady swojej dalszej rodziny, szlachty i dumy i mniej zależny od Aleksandry. Była nadzieja, że wróci z dowództwa wojskowego i ponownie będzie rządził z Petersburga.

najbardziej znanym opisem morderstwa Rasputina był ten, który Yussupov napisał w swoich pamiętnikach, opublikowanych w 1928 roku., Yussupov twierdził, że zaprosił Rasputina do swojego pałacu, aby spotkał się ze swoją żoną Iriną (która w tym czasie była daleko), a następnie podał mu talerz ciast i liczne kieliszki wina z cyjankiem potasu. Ku zdziwieniu Jusupowa, Rasputin wydawał się być nienaruszony trucizną. Zdesperowany Jusupow pożyczył rewolwer wielkiego księcia Dymitra, kuzyna cara, i kilkakrotnie zastrzelił Rasputina, ale nadal nie był w stanie go zabić. Według pamiętnika, „ten diabeł, który umierał z trucizny, który miał kulę w sercu, musiał zostać wskrzeszony z martwych przez moce zła., Było coś przerażającego i potwornego w jego diabolicznej odmowie śmierci.”W jego płucach była podobno woda, gdy odkryto jego szczątki, co wskazuje, że w końcu zmarł przez utonięcie.

relacja Jusupova o morderstwie Rasputina weszła do kultury popularnej. Scena była dramatyzowana w wielu filmach o Rasputinie i Romanowach, a nawet stała się przebojem Disco z Lat 70. Boney M., który zawierał słowa „włożyli truciznę do jego wina…wypił to wszystko i powiedział:” Czuję się dobrze.””

rzeczywiste morderstwo Rasputina było prawdopodobnie znacznie mniej dramatyczne., Jego córka Maria, która uciekła z Rosji po rewolucji i została poskramiaczem Lwów cyrkowych, określana jako „córka słynnego szalonego mnicha, którego wyczyny w Rosji zadziwiły świat”, napisała własną książkę w 1929 roku, która potępiła działania Yussupowa i zakwestionowała prawdziwość jego relacji. Napisała, że jej ojciec nie lubi słodyczy i nigdy nie zjadłby talerza ciast. Raporty z autopsji nie wspominają o truciźnie lub utonięciu, ale stwierdzają, że został postrzelony w głowę z bliskiej odległości., Yussupov przekształcił morderstwo w epicką walkę dobra ze złem o sprzedaż książek i wzmocnienie własnej reputacji.

odpowiedzi opinii publicznej były mieszane, odzwierciedlając reputację Rasputina. Elita, z której przybyli Yussupov i jego współpracownicy, cieszyła się i oklaskiwała zabójców, gdy pojawili się publicznie. Chłopstwo opłakiwało Rasputina jako jednego ze swoich, widząc morderstwo jako kolejny przykład szlachty kontrolującej Cara; kiedy chłop doszedł do pozycji wpływów z carem, został zamordowany przez bogatych ludzi.,

ku przerażeniu Jusupowa i jego współpracowników, morderstwo Rasputina nie doprowadziło do radykalnej zmiany w Polityce Mikołaja i Aleksandry. Dla powstających bolszewików Rasputin symbolizował korupcję w sercu dworu cesarskiego, a jego morderstwo było postrzegane raczej trafnie jako próba utrzymania władzy przez szlachtę kosztem dalszego proletariatu. Dla nich Rasputin reprezentował szersze problemy z czarizmem., Po rewolucji rosyjskiej przywódca Rządu Tymczasowego Aleksander Kereński posunął się tak daleko, że powiedział: „Bez Rasputina nie byłoby Lenina.”