prawdziwym tytułem tego odwiecznego ulubieńca Mozarta jest Serenada nr 13 W G, chociaż jest to nieformalny tytuł „Eine Kleine Nachtmusik”, który ma utknąłem.

bardziej popularna nazwa tego przełomowego dzieła z 1787 roku pochodzi od obsesyjnie zorganizowanej strony Mozarta, cechy charakteru, o której rzadko słyszymy., Pomimo posiadania mózgu, który potrafił zapamiętać muzykę ze 100% precyzją, Mozart prowadził szczegółowy dziennik wszystkiego, co napisał, na wszelki wypadek. Tytuł „Eine Kleine NachtMusik” jest tym, co zapisał obok wpisu do tej konkretnej serenady napisanej na kwartet smyczkowy z dodanym kontrabasem. To kolejny kawałek z jego wielkiej purpurowej łatki. Miał zaledwie 31 lat.
jednym z frustrujących produktów ubocznych osobistego katalogu wszystkich dzieł Mozarta jest to, że wiemy również, że pierwotnie było pięć części tego dzieła, a nie cztery, które przetrwały., Co dziwne, Mozart nigdy nie opublikował „Eine Kleine Nachtmusik” za życia. W 1799 roku wdowa po nim, Constanze, sprzedała go wydawcy, prawdopodobnie w celu zebrania bardzo potrzebnej gotówki. Ujrzał światło dzienne dopiero w 1827 roku, około czterdzieści lat po jego napisaniu.

Ilustracja: Mark Millington