decyzja Juliusza II o całkowitej renowacji dekoracji sufitu była prawdopodobnie spowodowana poważnymi problemami o charakterze statycznym, które dotykały Kaplicę Sykstyńską od najwcześniejszych lat jego pontyfikatu (1503-1513). Musiały one być wynikiem wykopalisk prowadzonych zarówno na północ, jak i na południe od budynku pod budowę wieży Borgia i nowego kościoła św. Piotra., Po długim pęknięciu w suficie w maju 1504 roku, Bramante, ówczesny Architekt Pałacowy, został oskarżony o znalezienie rozwiązania i naprawił kilka wiązań w obszarze nad kaplicą. Jednak uszkodzenia starego obrazu musiały być takie, aby przekonać papieża do powierzenia Michałowi Aniołowi nowej dekoracji malarskiej. 8 maja 1508 roku artysta podpisał kontrakt przewidujący namalowanie Dwunastu Apostołów w pendentywach i motywów ornamentalnych w pozostałych., Następnie, na prośbę samego Buonarottiego, który uważał projekt za „biedactwo”, Papież powierzył mu nowe zlecenie, w którym całe planowanie programu pozostawił artyście. Jest jednak całkiem prawdopodobne, że do swojej twórczości artysta korzystał ze współpracy teologów dworu papieskiego. Michał Anioł umieścił dziewięć centralnych opowieści ilustrujących epizody z Księgi Rodzaju w potężnej malowanej architekturze, z po bokach postaciami aktów, trzymającymi medaliony z tekstami zaczerpniętymi z Księgi Królewskiej., U podstawy konstrukcji architektonicznej dwunastu proroków i Sybilli siedzących na monumentalnych tronach jest kontratakowanych niżej przez przodków Chrystusa, przedstawianych w spandrelach i lunetach (ściana Północna, ściana południowa, ściana wejściowa). Wreszcie, w czterech narożnych pendentywach, artysta zilustrował niektóre epizody cudownego zbawienia ludu Izraela. Michał Anioł ukończył pierwszą połowę stropu, czyli od ściany wejściowej do stworzenia Ewy, w sierpniu 1510 roku., Prace musiały zostać ukończone do 31 października 1512, gdyż 1 listopada papież odprawił Mszę Św. w Kaplicy.