Neoliberalizm
Neoliberalizm, ideologia i model polityki podkreślający wartość wolnej konkurencji rynkowej. Chociaż istnieje znaczna debata na temat definiujących cechy neoliberalnej myśli i praktyki, najczęściej jest ona kojarzona z ekonomią laissez-faire., W szczególności neoliberalizm charakteryzuje się często wiarą w trwały wzrost gospodarczy jako środek do osiągnięcia postępu ludzkiego, zaufaniem do wolnych rynków jako najefektywniejszej alokacji zasobów, naciskiem na minimalną interwencję państwa w sprawy gospodarcze i społeczne oraz zaangażowaniem na rzecz wolności handlu i kapitału.
chociaż terminy są podobne, neoliberalizm różni się od współczesnego liberalizmu. Obie mają swoje ideologiczne korzenie w klasycznym liberalizmie XIX wieku, który opowiadał się za ekonomicznym laissez-faire i wolnością (lub wolnością) jednostek przeciwko nadmiernej władzy rządu. Ten wariant liberalizmu jest często kojarzony z ekonomistą Adamem Smithem, który twierdził w „Wealth of Nations” (1776), że rynki są rządzone przez „niewidzialną rękę” i dlatego powinny podlegać minimalnej ingerencji rządu., Jednak liberalizm ewoluował z czasem w szereg różnych (i często konkurujących) tradycji. Współczesny liberalizm rozwinął się z tradycji socjalliberalnej, która koncentrowała się na przeszkodach w indywidualnej wolności—w tym ubóstwie i nierównościach, chorobach, dyskryminacji i ignorancji—które zostały stworzone lub zaostrzone przez nieskrępowany kapitalizm i mogły zostać złagodzone tylko poprzez bezpośrednią interwencję państwa., Działania te rozpoczęły się pod koniec XIX wieku od systemów rekompensat pracowniczych, publicznego finansowania szkół i szpitali oraz regulacji dotyczących godzin i warunków pracy, a ostatecznie do połowy XX wieku obejmowały szeroki zakres usług socjalnych i świadczeń charakterystycznych dla tzw. państwa opiekuńczego.
w latach 70. stagnacja gospodarcza i rosnący dług publiczny skłoniły niektórych ekonomistów do powrotu do klasycznego liberalizmu, który w odrodzonej formie stał się znany jako neoliberalizm., Intelektualnymi fundamentami tego odrodzenia były przede wszystkim prace urodzonego w Austrii brytyjskiego ekonomisty Friedricha von Hayeka, który twierdził, że interwencjonistyczne środki mające na celu redystrybucję bogactwa prowadzą nieuchronnie do totalitaryzmu, oraz amerykańskiego ekonomisty Miltona Friedmana, który odrzucił rządową politykę fiskalną jako środek wpływający na cykl koniunkturalny (patrz także monetaryzm)., Ich poglądy zostały entuzjastycznie przyjęte przez główne konserwatywne partie polityczne w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, które osiągnęły władzę dzięki długotrwałym administracjom brytyjskiej premier Margaret Thatcher (1979-90) i amerykańskiej Pres. Ronald Reagan (1981-89).
neoliberalna ideologia i Polityka stawały się coraz bardziej wpływowe, o czym świadczy oficjalne zrzeczenie się przez Brytyjską Partię Pracy „wspólnej własności środków produkcji” w 1995 roku oraz ostrożnie pragmatyczna polityka Partii Pracy i amerykańskiej Partii Demokratycznej z Lat 90., Wraz ze wzrostem współzależności gospodarek krajowych w nowej erze globalizacji gospodarczej, neoliberalni promowali również politykę wolnego handlu i swobodny przepływ kapitału międzynarodowego. Jednak najjaśniejszym znakiem nowego znaczenia neoliberalizmu było pojawienie się libertarianizmu jako siły politycznej, o czym świadczy rosnąca popularność Partii Libertariańskiej w Stanach Zjednoczonych i tworzenie różnych think tanków w różnych krajach, które starały się promować libertariański ideał rynków i mocno ograniczonych rządów.,
począwszy od 2007 roku, kryzys finansowy i wielka recesja w Stanach Zjednoczonych i Europie Zachodniej skłoniły niektórych ekonomistów i przywódców politycznych do odrzucenia nalegań neoliberalów na maksymalnie wolne rynki i wezwania zamiast tego do większej regulacji rządu w sektorze finansowym i bankowym.
