powitanie

Kambodżanie tradycyjnie pozdrawiają się dłońmi razem, w sposób modlitwy. Podnoszą ręce do poziomu klatki piersiowej i lekko się kłaniają. To się nazywa Som Pas. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższe ręce i niższy łuk, tym większy szacunek jest okazywany. Podczas spotkania Kambodżanie Som Pas i powiedzieć Choum Reap Sur (cześć). Kiedy odlatują, znowu będą Som Pas i powiedzieć Choum Reap Lir (Żegnaj). Kambodżanie używają Som Pas do witania i okazywania szacunku., Kiedy używa się go do powitania, niegrzeczne byłoby nie zwracać Som Pas; jest to równoznaczne z odrzuceniem oferowanego uścisku dłoni w kulturze zachodniej.

w dzisiejszej Kambodży akceptowane są zachodnie wpływy kulturowe. Kambodżańczycy często podają sobie ręce. Kobiety jednak często stosują się do tradycyjnego powitania i niechętnie podają sobie ręce, ponieważ Kambodżanie nie są przyzwyczajeni do dotykania, zwłaszcza osób płci przeciwnej. W Stanach Zjednoczonych wiele kambodżańskich kobiet nadal niechętnie podaje sobie ręce, zwłaszcza starsze pokolenie lub nowi imigranci.,

w sytuacji formalnej, Kambodżanie zwracają się do osób z lok (Mr.) lub Lok Srey (Mrs.), po którym następuje jego/jej imię lub zarówno podane, jak i nazwisko rodowe. Rzadko jest to nazwisko używane przez siebie, jak ludzie Zachodu. Na przykład, Nazywam się Keo Mony. Keo to moje nazwisko rodowe, a Mony moje imię. Zwracam się do Pana Mony. W USA często zwracam się do Pana Keo. Niektórzy Kambodżanie uważają używanie tylko nazwiska rodowego za niegrzeczne, ponieważ było to imię ojca, dziadka lub przodka danej osoby.,

w nieformalnej sytuacji, Kambodżanie będą odnosić się do starszego mężczyzny jako Ta (dziadek), Po (wujek) lub Bang (brat), a do starszej kobiety jako Yeay (babcia), Ming (ciotka) lub Bang Srey (siostra). Są one również szeroko stosowane w sytuacji, gdy nie jest się pewnym wieku innych stron, w szacunku do tego, kto może być seniorem. W Kambodży, dla młodszej osoby zwracanie się do starszej osoby bez używania tytułu byłoby uważane za niegrzeczne lub formę niewłaściwego zachowania. Na przykład piętnastoletni chłopiec zadzwoni do trzydziestoletniego sąsiada Sokha po Sokha lub Bang Sokha., Osoby w tym samym wieku lub młodsze mogą być nazywane po imieniu bez użycia tytułu.

tradycja zmieniła się tak, że dzisiaj, gdy ludzie witają innych publicznie, mogą używać tych tytułów, aby odzwierciedlać różnice w klasie społecznej lub zawodowej, a nie tylko stażu czy wieku. Na przykład starsi pacjenci często będą używać jednego z tych terminów, aby powitać swojego młodszego opiekuna, który jest profesjonalistą w szpitalu.

głowa i stopy

głowa jest najwyższą częścią ciała i centralnym punktem inteligencji i substancji duchowej. Głowa jest święta., Dlatego jest to skrajna zniewaga dotykać lub klepać głowę jednostki.

stopy, przeciwnie, są uważane za najniższą część ciała i nieczyste.

wejście do Wat (świątyni) i interakcja z mnichami

to głównie buddyści therawady. Mnisi buddyjscy odegrali ważną rolę w społeczeństwie Kambodży. Mnisi często służą jako wychowawcy i doradcy. Wat jest centrum życia społecznego. W Kambodży większość wsi posiada Wat. W USA Istnieje również Wat w wielu społecznościach Kambodży. Niektóre są po prostu apartamenty przekształcone w Wat., Oto niektóre rzeczy, których nie można zrobić podczas wchodzenia do Wat lub wchodzenia w interakcję z mnichem:

• buty lub sandały muszą być usunięte przed wejściem do Wat, niezależnie od statusu w społeczeństwie; dotyczy to również króla.
• odwiedzający powinni być odpowiednio ubrani. Mężczyźni powinni nosić koszule i spodnie; nigdy nie powinni chodzić bez koszulki lub w szortach. Kobiety nie powinny nosić krótkich spódnic, nisko krojonych lub otwartych sukienek, które odsłaniają ciało, bardzo kolorowych ubrań lub zbyt dużo perfum.
• wewnątrz Wat goście siedzą z nogami zgiętymi i obiema nogami schowanymi na bok, Som Pas i ukłon do podłogi trzy razy.,
• kobiety nie mogą dotknąć mnicha. Jeśli kobieta chce przekazać coś mnichowi, przedmiot powinien być umieszczony w zasięgu mnicha, a nie przekazany bezpośrednio jemu. Ograniczenie to dotyczy nawet matki mnicha.
• mnisi siedzą na platformie lub podniesionym siedzeniu nad świeckimi. Jeśli jednak nie ma platformy lub podniesionego siedzenia, mnisi mogą również usiąść na podłodze lub macie, jeśli siedzą na poduszce lub złożonym kocu, który symbolizuje wyższe siedzenia.
• odwiedzający zawsze siedzą z nogami zgiętymi i nogami schowanymi do tyłu, gdy mnisi siedzą.,
• nigdy nie stójcie, rozmawiając z siedzącymi mnichami. To pokazuje poważny brak szacunku.
• posąg Buddy, dobrze zachowany lub w ruinie, jest obiektem sakralnym, więc nie dotykaj go ani nie stań na ołtarzu.
• mnich może być zwracany przez „Czcigodny”, po którym następuje jego imię lub całe imię (ostatnie i pierwsze).
• mnisi jedzą tylko śniadanie i obiad, który należy zakończyć przed południem. Wieczorem mnisi mogą pić wodę, mleko lub herbatę. Każdy harmonogram lub zaangażowanie powinny uwzględniać to ograniczenie.
• Jedzenie przeznaczone dla mnichów nie powinno być smakowane, zanim mnisi je zjedzą.,

wejście do domu

jest kilka punktów etykiety przy wejściu do domu:

• odwiedzający powinni zdjąć buty przed wejściem. Chociaż nie jest to obowiązkowe, Kambodżanie zawsze nalegają na zdejmowanie butów, nawet jeśli gospodarz zabronił im tego robić. To po to, by okazać szacunek.
• Kapelusze powinny być usunięte. Kambodżanie noszą czapki dla ochrony przed słońcem lub deszczem, a nie dla stylu. Noszenie kapeluszy wewnątrz domu jest lekceważące.,
• Kambodżanie zawsze oferują swoim gościom napoje, takie jak woda, herbata lub sok; czasami oferowane jest również jedzenie. Aby uhonorować gospodarza, oferta jest akceptowana, nawet jeśli gość bierze tylko łyk lub kęs.
• niektóre domy używają łóżek lub maty do przyjmowania gości. Jeśli tak jest, odwiedzający powinni siedzieć, chowając nogi do tyłu. Niegrzecznie jest krzyżować lub rozciągać nogi.

szanowanie starszych

Ten szacunek dla starszych jest nauczany bardzo wcześnie w życiu.,

oto niektóre rzeczy do/don ' t, gdy masz do czynienia ze starszym:

• młodsza osoba zawsze Som Pas starszy pierwszy. Na przykład, gość będzie Som Pas jego / jej starszy gospodarz podczas wchodzenia do domu, ale młodszy gospodarz będzie SOM Pas starszy odwiedzający najpierw.
• młodszy osobnik nie powinien siedzieć wyżej niż starszy. Miejsca siedzące dla młodszej osoby powinny być na tym samym poziomie lub poniżej starszego. Siedzenie powyżej starszego byłoby uważane za niegrzeczne lub niegrzeczne. Wiele domów w Kambodży, a także w USA nadal używa maty, a także krzeseł lub kanapy., Jeśli starsza osoba siedzi na macie, to jest niegrzeczne dla młodszej siedzieć na krześle, mimo że on/ona mówi, aby to zrobić. Siedząc na macie, młodsze osoby powinny zginać nogi i schować je na bok z obu stóp do tyłu. Siedząc na krześle lub kanapie, młodsi ludzie nie powinni krzyżować się ani potrząsać nogami.
• idąc przed lub mijając starszego, młodsza osoba powinna pokłonić się, aby okazać szacunek. Im niższy łuk, tym większy szacunek.,
• przyjmując rzeczy od starszego lub przekazując je starszemu, młodsza osoba musi to zrobić obiema rękami. Starszy zrobi to tylko jedną ręką.
• głowy starszego nie należy dotykać ani klepać. Kambodżańscy rodzice zawsze mówią swoim dzieciom, aby nie dotykały ani nie klepały po głowie innej osoby, ponieważ jest to grzech.
• stojąc lub pozując do zdjęcia, młodsza osoba nigdy nie kładzie ręki na ramieniu starszego. Jest to bardzo niegrzeczne.
• podczas rozmowy zdejmuj Czapki i nie wkładaj rąk do kieszeni.
• podczas jedzenia nie zaczynaj przed starszym.,

w Kambodży nawet przy tak wielu zmianach nadal podkreśla się szacunek starszych. W USA, wręcz przeciwnie, szacunek starszych wydaje się spadać, zwłaszcza dla młodego pokolenia. Wielu rodziców jest zajętych pracą, a dzieci mają coraz mniejszy kontakt z innymi Kambodżanami. Ludzie Zachodu będą bardzo doceniani i szanowani, jeśli okażą szacunek wobec kambodżańskiej starszyzny.,

wrażliwe problemy świadczeniodawcy

• Kambodżanie mają tendencję do uśmiechu lub śmiechu zarówno w sytuacjach pozytywnych, jak i negatywnych, dlatego nie powinny być automatycznie traktowane jako wyrażanie szczęścia, zgody, rozrywki, zażenowania lub wyśmiewania. Należy zachować szczególną ostrożność przy interpretacji uśmiechu lub śmiechu, aby uniknąć nieporozumień.
• Kambodżanie są uważani za nieśmiałych, zwłaszcza kobiet. Wskazane jest, aby świadczeniodawcy rozważyli to, próbując prowadzić szczerą i otwartą dyskusję ze swoimi pacjentami. Preferowane są osoby tej samej płci.,
• Opieka zdrowotna pozostaje luksusem dla wielu Kambodżan, których na nią nie stać. Długo utrzymywane przekonanie „jeśli nic się nie zepsuło, nie naprawiaj” odgrywa również rolę w Kambodży, która nie korzysta z opieki zapobiegawczej.
• Kambodżanie doświadczają niewyobrażalnego cierpienia i przemocy podczas trzydziestu lat brutalnych wojen. Przewlekłe choroby psychiczne dotknęły wielu Kambodżan. Ale kulturowo Kambodżanie nie są przyzwyczajeni do otwierania się i dyskutowania o swoich uczuciach, zwłaszcza o mężczyznach, ponieważ uważają, że sprawiłoby to, że wyglądaliby na słabych. Przyrównują też chorobę psychiczną do szaleństwa., Piętno bycia oznaczonym jako Szalone jest ogromne. Dlatego Kambodżanie często niechętnie mówią o swoich doświadczeniach i związanych z nimi chorobach.
• poradnictwo jest obcą pojęciem dla każdego, niezależnie od tego, czy jest związane z małżeństwem, czy ze zdrowiem, zwłaszcza poradnictwo oferowane przez wyszkolonego lub licencjonowanego doradcę. Kiedy potrzebna jest rada, często poszukuje się jej u mnicha, tradycyjnego uzdrowiciela/zielarza lub opata.
• tradycyjni uzdrowiciele lub zielarze (znani jako „Kru-Khmer”) i świeccy organizujący religijne ceremonie uzdrawiania (ludzie znani jako „aa-jaar”) mają szacunek społeczności., Są uważani za liderów społeczności.
• wielu Kambodżan nadal w dużym stopniu zależy od tradycyjnych uzdrowicieli i tradycyjnych lub ziołowych leków do leczenia wszelkiego rodzaju chorób. Nowoczesne leki są dostępne i łatwe do uzyskania w Kambodży. W rzeczywistości nie są potrzebne żadne recepty, aby je kupić. Są jednak zbyt drogie dla wielu osób. Tradycyjne leki są wytwarzane z korzeni, szczekania i kości zwierzęcych. Uważa się, że leczą wiele różnych chorób, nawet AIDS. Żadne przepisy nie regulują tradycyjnych leków. W USA,, wielu Kambodżan nadal stosuje tradycyjne leki, z którymi są znane. Są one dostępne w wielu sklepach spożywczych lub wysyłane z Kambodży.
• Kulturowo, strach jest nauczany bardzo wcześnie, zaczynając w rodzinie. Dzieci uczą się posłuszeństwa zarówno w domu, jak i w szkole. W domu nie wolno im podważać autorytetu rodziców, zwłaszcza ojca. Społeczeństwo Kambodży pozostaje bardzo zdominowane przez mężczyzn. W szkole nauczyciele nie mogą być kwestionowani. A później w pracy, szefowie są autorytetem. Posłuszeństwo jest normą., Ponadto Kambodżę zawsze rządzili władcy, zagraniczni okupanci i tyraniczni przywódcy, których władzy nie można zakwestionować. Kara zawsze była szybka i surowa dla tych, którzy się odważą. Strach został zakorzeniony w wielu Kambodżanach na całe życie.