nie ma zgody co do rasy Othello. E. A. J. Honigmann, redaktor Arden Shakespeare edition stwierdził, że rasa Othello jest niejednoznaczna., „Renesansowe przedstawienia wrzosowiska były niejasne, zróżnicowane, niespójne i sprzeczne. Jak ustalili krytycy, termin „Moor” odnosił się do ciemnoskórych ludzi w ogóle, używany zamiennie z podobnie wieloznacznymi terminami jak „Afrykanin”, „Etiopczyk”, a nawet „Indianin” na określenie postaci z Afryki (lub poza nią).”Różne zastosowania słowa” Czarny „(na przykład” Haply for I am black”) są niewystarczającymi dowodami na dokładną klasyfikację rasową, twierdzi honigmann, ponieważ” czarny „może po prostu oznaczać” swarthy ” dla Elżbietanek., W 1911 James Welton argumentował, że więcej dowodów wskazuje na to, że jest Subsaharyjczykiem, choć intencja Szekspira jest nieznana. W tym czasie Brabantio opisywał Othello „sooty bosom”, rasowy stereotyp z tego okresu, oraz kontrast między jego „begrimed” cechami i czystością bogini Diany. Twierdzi, że interpretacje próbujące zmienić Othello z „czarnego na brązowy” były spowodowane uprzedzeniami rasowymi podczas rekonstrukcji w USA i zauważa, że Othello jest opisany za pomocą podobnego języka do Aarona w Tytusie Andronikusie., Virginia Mason Vaughan sugeruje, że tożsamość rasowa postaci Othello pasuje wyraźniej jako człowiek z Afryki Subsaharyjskiej niż z Afryki Północnej (Barbary), ponieważ Afrykanie północni byli łatwiej akceptowani w społeczeństwie. Według niej do 1604 r. relacje Othello jako wywodzącego się z Dalekiego południa nie były niczym niezwykłym. Zauważa, że opis Roderigo, że Othello ma „grube usta”, był stereotypem rasowym używanym przez XVI-wiecznych odkrywców dla Afryki Subsaharyjskiej., Współcześni czytelnicy i reżyserzy teatralni odchylają się od północnoafrykańskiej interpretacji mauretańskiej, ale odniesienia tekstowe Szekspira są niejasne. Iago dwukrotnie używa słowa „Barbarzyńca” lub „Barbarzyńca”, aby odnosić się do Otello, pozornie odnosząc się do wybrzeża Barbary zamieszkanego przez wrzosowiska” tawny”. Roderigo nazywa Othello „the thicklips”, co wydaje się odnosić do europejskich koncepcji fizjonomii Afryki Subsaharyjskiej, ale honigmann zaprzecza, że ponieważ wszystkie te komentarze są zamierzone jako zniewagi przez bohaterów, nie muszą być traktowane dosłownie.,

Michael Neill, redaktor Oxford Shakespeare edition, zauważa, że najwcześniejsze krytyczne odniesienia do koloru Othello (krytyka sztuki Thomasa Rymera z 1693 i grawerowanie w wydaniu Szekspira Nicholasa Rowe ' a z 1709), zakładają, że jest on czarnym człowiekiem, podczas gdy Najwcześniejsza znana północnoafrykańska interpretacja powstała dopiero w przedstawieniu Edmunda Keana z 1814. Przypuszcza się, że Abd el-Ouahed ben Messaoud ben Mohammed Anoun, Mauretański ambasador arabskiego Króla Barbary przy królowej Elżbiecie i w 1600 roku, mógł być inspiracją dla Otello., Pozostał ze swoim orszakiem w Londynie przez kilka miesięcy i wywołał wiele dyskusji, a tym samym mógł zainspirować sztukę Szekspira, napisaną zaledwie kilka lat później. Dokładna data napisania Othello nie jest znana, choć źródła wskazują, że został napisany między 1601 a 1610, jakiś czas po delegacji mauretańskiej. Honigmann kwestionuje jednak pogląd, że ben Messaoud inspirował Othello.,